Από το “Interfax” της Ιντερσαλόνικα της 25ης Νοεμβρίου 2010: Η αρμόδια Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης (ΕΠΕΙΑ) ανακοίνωσε στις 22/11/10 τα στοιχεία παραγωγής ασφαλίστρων και πληρωθεισών αποζημιώσεων α’ εννεαμήνου του τρέχοντος έτους 2010. Ορθά έπραξε και την ευχαριστούμε για την ενημέρωση και διαφώτισή μας.
Ομάδα εξειδικευμένων μελών της Ένωσης Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος επεξεργάσθηκε τα ανακοινωθέντα στοιχεία παραγωγής, με αντιπαραβολή τους προς τα αντίστοιχα του έτους 2009 και μας έστειλε έναν εξαιρετικού ενδιαφέροντος πίνακα, από τον οποίο προκύπτουν πολλές και συγκλονιστικές «βόμβες» γεγονότων.
Πρώτη εξ αυτών είναι το αποκαλυπτικό και χαρακτηριστικό γεγονός της απώλειας, μεταξύ εξεταζομένων 32 Ασφαλιστικών Εταιρειών και 4 Αλληλασφαλιστικών Συνεταιρισμών, 430.568 ασφαλιστηρίων συμβολαίων χερσαίων οχημάτων κατά την 30/9/10 σε σχέση με την 30/9/09.
Αν προστεθούν και οι εκτιμώμενες απώλειες Οκτωβρίου-Νοεμβρίου, τότε σίγουρα υπερβαίνουμε τις 500.000 ασφαλιστήρια αυτοκινήτων λιγότερα από τις 30/9/2009 και ποσοστό που προσεγγίζει το 10% των ασφαλιζομένων.
Εξ αυτών προκύπτουν καυτά ερωτήματα, που αφορούν τους πάντες και τα πάντα, αφού εδώ πρόκειται περί αποκαλύψεως «βόμβας» μεγατόνων, με τρομακτικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για τη χώρα και τους πολίτες της.
Το πρώτο ερώτημα-καυτή πατάτα, είναι το πώς και γιατί χάθηκε, αιφνίδια και ταχύτατα, ένας τόσος μεγάλος και αφύσικος αριθμός ασφαλιστηρίων αυτοκινήτων, που, κατά πρώτη ερμηνεία, σημαίνει ότι από 30/9/09 μέχρι σήμερα έμειναν ανασφάλιστα περίπου 500.000 αυτοκίνητα!!! Αν αυτά προστεθούν στα μέχρι το έτος 2009 φερόμενα ως από ετών ανασφάλιστα, όπως κατά καιρούς ανακοινώνεται, τότε ο αριθμός των ανασφάλιστων οχημάτων είναι τρομακτικός και αληθινή κινούμενη, ή έστω και μερικά «σταθμευμένη», «βόμβα», οικονομική και κοινωνική.
Και αν η διογκούμενη αποχή από τις εκλογές δεν έχει άμεσες και ορατές συνέπειες, τούτη εδώ η «αποχή» από την, για άμεσους κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους, θεσπισθείσα και νομοθετηθείσα υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης οχημάτων, έχει άμεσες και τρομακτικές συνέπειες τόσο για την οικονομία και την κοινωνία μας, όσο και για τον καθέναν μας χωριστά.
Δίνουμε μόνον τις παρακάτω ενδεικτικές συνέπειες, που ήδη συμβαίνουν, τις οποίες όσοι είχαν υποχρέωση να τις αποκαλύψουν τις αποσιωπούν και μάλιστα ένοχα, με όσα και ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Από τα ίδια ανακοινωθέντα, έγκυρα στοιχεία, προκύπτει ότι το μέσο ετήσιο ασφάλιστρο είναι 200 € κατά όχημα, γεγονός που σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες ενός περίπου εκατομμυρίου ανασφάλιστων οχημάτων κέρδισαν 200 εκατομμύρια ευρώ, παράνομα και σε βάρος άλλων τουλάχιστον έξι εκατομμυρίων τροχοφόρων νομοταγών ασφαλισμένων, που, δια του Επικουρικού Κεφαλαίου, καλούνται να αποζημιώνουν και τις ζημίες που προκαλούν τα, κατά παράβαση του νόμου και της επιβαλλόμενης πρόνοιας, ανασφάλιστα οχήματα!
Αυτό όμως το, επίσης δια νόμου, Επικουρικό Κεφάλαιο των υποχρεωτικώς εγγεγραμμένων μελών του, Ασφαλιστικών Εταιρειών και Αλληλασφαλιστικών Συνεταιρισμών, είναι ήδη προβληματικό και φαίνεται ότι δεν ευρίσκει Τράπεζα να δανειοδοτηθεί για να καλύψει τις ραγδαία αυξανόμενες υποχρεώσεις του.
Συνεπώς, η μαύρη και πικρή αλήθεια είναι ότι οι κάτοχοι ενός περίπου εκατομμυρίου ανασφάλιστων οχημάτων και για να ωφεληθούν παράνομα 200 € κατά μέσο όρο ετησίως, παίζουν κορώνα-γράμμα και ρώσικη ρουλέτα την περιουσία, ελευθερία και επιβίωση-ανάπτυξή τους, αφού διατρέχουν τον κίνδυνο, κάθε ώρα και στιγμή, να γίνουν πρόξενοι υλικών και σωματικών βλαβών προς τρίτους, με τεράστια και ασύλληπτα χρηματικά ποσά αποζημιώσεων, που σίγουρα δεν έχουν και συνεπώς διατρέχουν άμεσο και πιθανό κίνδυνο να κατασχεθεί όλη τους η λοιπή και όποια περιουσία, να καταστραφούν οικονομικά και να φυλακισθούν. Και όλα αυτά -και πολλά άλλα- για 200 € ετησίως, δηλαδή λιγότερο από 1 € την ημέρα.
Αυτά τα αληθή και πραγματικά δεδομένα μήπως διδάχθηκαν, τονίσθηκαν και κατανοήθηκαν, σε όλες τους τις διαστάσεις και συνέπειες, στον μέσο έλληνα πολίτη; Πότε και από ποιον διαμορφωτή και δημόσιο Φορέα; Μόνον οι Ασφαλιστές τα λέγουν και κανένας δεν τους ακούει, ενώ τους σέρνουν και από πάνω τα «εξ αμάξης».
Όμως και κατά τον εξεταζόμενο χρόνο έχασαν οι συγκεκριμένες Ασφαλιστικές Εταιρείες -και μάλλον όχι οι Αλληλασφαλιστικοί Συνεταιρισμοί- τα αντίστοιχα 200 εκ. ευρώ ασφαλίστρων από τα ανασφάλιστα οχήματα. Είναι επόμενο και για να μη φανούν στις οικονομικές τους καταστάσεις, φερεγγυότητες, αποθέματα, ζημίες τους και πολλά άλλα συνεπακόλουθα, να βρίσκουν εμφανείς και αφανείς τρόπους μετακυλίσεως της σοβαρότατης απώλειας αυτής στις τσέπες των νομιμοταγών ασφαλισμένων, δια των αυξήσεων ασφαλίστρων, που μεσοσταθμικά φαίνεται ότι εγγίζει το 17% κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, ενώ όλοι εμφανίζονται ότι «παγώνουν» ή και «μειώνουν» τα ασφάλιστρα, δεδομένου μάλιστα ότι η κάθε Ασφαλιστική Εταιρεία καθορίζει τα δικά της ασφάλιστρα και όχι τα συνολικά.
Αλυσιδωτές και ατελεύτητες είναι οι συνέπειες της απώλειας ασφαλιστηρίων από ανασφάλιστα οχήματα και ένας καλός γνώστης αυτών μπορεί να συγγράψει ένα αποκαλυπτικό και πολυδιδακτικό βιβλίο, ίσως πολλών τόμων του.
Ενδεικτικά, επίσης, αναφέρουμε ότι η απώλεια ασφαλιστηρίων και συνεπώς ασφαλίστρων ενός ποσού περί τα 200 εκ. ευρώ, μόνον από τις παράνομες και απαγορευμένες μη ασφαλίσεις αυτοκινήτων, αποστερεί περί τα 40-50 εκ. ευρώ αμοιβές σε επαγγελματίες και οικογενειάρχες Διαμεσολαβητές Ασφαλίσεων, που συνθέτουν την βάση και κορμό του Θεσμού των Ιδιωτικών Ασφαλίσεων, κυρίως όμως το φτωχό και υπερδανεισμένο κράτος μας από απώλεια σοβαρών εσόδων του και το οποίο, αντί να προστατεύσει τον ίδιο τον φορολογούμενο πολίτη και κάθε επιχείρηση, διδάσκοντας και διαδίδοντας τα σωτήρια οφέλη της Ασφάλισης, επιδίδεται σε αγώνα δρόμου λήψεως τεραστίων δανείων, με εθνικές δεσμεύσεις και μόνιμες υποθηκεύσεις της ντροπής, λέγοντάς μας το «κομπογιανίτικο» ότι επιχειρεί να θεραπεύσει την χρόνια πάθησή μας, του υπερδανεισμού και της φτώχειας μας με νέα και ληστρικότατα δάνεια! Εκεί αφιερώνεται και η όλη προσπάθεια, που έχει ως άμεση συνέπεια -μεταξύ άλλων σοβαρών παρενεργειών- να αυξάνονται οι ανασφάλιστοι από ανάγκη και αδυναμία πληρωμής έστω και των 200 €, όταν βέβαια αυτή δεν είναι εύκολη λύση και κουτοπονηριά.
Η άλλη πλευρά του «λόφου»
Τώρα και στα δυνατά πλαίσια ενός μικρού άρθρου για ένα τεράστιο θέμα, ας δούμε και την άλλη -αντίθετη- πλευρά του «λόφου» των χαμένων ασφαλιστηρίων.
Δεύτερη, λοιπόν, αποκαλυπτόμενη «βόμβα» είναι αυτός καθ΄ εαυτός ο αριθμός των ασφαλιστηρίων αυτοκινήτων, που χάθηκαν -και θα συνεχίσουν τουλάχιστον μέχρι 31/12/10- σε πλήρη αντίθεση και φαινόμενο «φούσκας» το προηγούμενο έτος 2009 και εποχή έκρηξης της οικονομικής κρίσης.
Τι συνέβη όμως και πώς εξηγείται το φαινόμενο της ραγδαίας αύξησης του αριθμού των ασφαλιστηρίων συμβολαίων αυτοκινήτων κατά το 2009 και πώς από 31/12/09 και μετά, που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και αποδείχθηκε ότι άρχισε να ξεφουσκώνει η «φούσκα» και να χάνεται «μυστηριωδώς και στα μουλωχτά» τεράστιος αριθμός ασφαλιστηρίων;
Οι απαντήσεις είναι πολλές, όπως και οι αιτίες, αλλά με τον ίδιο πάντα παρονομαστή και πρωταγωνιστή, που είναι η αρπαγή και άγρα πελατείας.
Για να κατανοήσουμε το θέμα, πρέπει πρώτα να θυμηθούμε ότι αφαιρέθηκε η άδεια μεγάλων και μικρών Ασφαλιστικών Εταιρειών, με μεγάλο αριθμό ασφαλιζομένων αυτοκινήτων, με δραστηριότητα και σε άλλους κλάδους, περί το τέλος του 2009, αλλά με προαγγελίες και διατυμπανισμούς, μέχρι και κατά τους πρώτους μήνες του 2010 και ένας άλλος αριθμός εμφανίσθηκε, πριν και κατά την ίδια εποχή, ότι οδηγείται προς «κλείσιμο», ενώ οι πρωταγωνίστριες του ίδιου και αυτού σκοπού, «ασφαλείς ασφαλιστικές», άπλωναν χέρια και ακόνιζαν μαχαίρια.
Και πρέπει να θυμηθούμε ότι πριν αναγγελθεί η κατάργηση της Επιτροπής Εποπτείας και μεταφορά των αρμοδιοτήτων στην Τράπεζα Ελλάδος, διαπράχθηκε μία πρωτοφανής λεηλασία ασφαλισμένων και κανιβαλισμός μεταξύ Ασφαλιστικών Εταιριών, αλλά και Διαμεσολαβητών. Πακέτα ολόκληρα ασφαλισμένων μετακινήθηκαν υπογείως και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις του πυρετού της αρπαγής όχι μόνον χιλιάδων, αλλά και εκατοντάδων χιλιάδων, κατόχων αυτοκινήτων, που κάθε πονηρός «ασφάλιζε», από δωρεάν μέχρι… τζάμπα(!), μόνο και μόνο να τους αποκτήσει, με την ελπίδα να «ρεφάρει» στο μέλλον.
Έτσι το ίδιο και αυτό αυτοκίνητο, ο ίδιος και αυτός Κωδικός Συνεργάτη-Ασφαλιστή ή ομάδας αυτών, που «άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη», «ασφαλίσθηκαν» ταυτόχρονα σε περισσότερες από μία Ασφαλιστικές Εταιρίες, συνήθως για εξάμηνο, οπότε ακολούθησε σφαγή για το ξεκαθάρισμα και τον τελικό… τροπαιούχο!
Τα «φούσκα» ασφαλιστήρια αυτά ξεφούσκωσαν και δεν είναι λίγοι οι μέχρι τότε ασφαλισμένοι, που τελικά όχι μόνον δεν ανανέωσαν τις εν γνώσει ή εν αγνοία τους μεταφορές αυτές, αλλά, «διδαγμένοι» και ωφελημένοι από τις μεταξύ των Ασφαλιστών σφαγές, αναμένουν τυχόν «επανάληψη της φούσκας», ενώ κάποιοι άλλοι περιφέρονται από Ασφαλιστή σε Ασφαλιστή, μόλις τους ζητηθεί η καταβολή των ασφαλίστρων, με συνεχείς ακυρώσεις εξαρχής, «βολευόμενοι» με προσωρινά σήματα και όχι ασφαλιστήρια. Αλίμονο σε όποιον εμπλακεί σε ατύχημα με αυτούς, όπως και στις εταιρίες εκείνες που υποκύπτουν ή δεν γνωρίζουν και εκδίδουν ασφαλιστήρια μετά το ατύχημα, αναδρομικά.
Αν τώρα προσθέσουμε στα παραπάνω τις πραγματικές οικονομικές δυσπραγίες, τις αποσύρσεις αυτοκινήτων, τις εποχιακές ασφαλίσεις και την κάθετη πτώση πωλήσεως νέων αυτοκινήτων, θα έχουμε ανάγλυφη την εικόνα της πραγματικής βόμβας στα θεμέλια της οικονομίας και της κοινωνίας μας, που επίσημα ακόμη είναι προειδοποιητική και αποκαλύπτει ότι την 30/9/2009 υπήρχαν 6.528.778 ασφαλιστήρια αυτοκινήτων σε ισχύ και την 30/9/10 μειώθηκαν στα 6.098.210!!
Για την ορθή ενημέρωση κάθε ενδιαφερομένου, οφείλουμε να αποκαλύψουμε, σύμφωνα με την μελέτη της ΕΑΒΕ, ότι τα 6.528.778 ασφαλιστήρια αυτοκινήτων του προηγούμενου εννεαμήνου 2009 απέδωσαν 1.098.910.499 € ασφάλιστρα, ενώ τα λιγότερα 6.098.210 ασφαλιστήρια του εννεαμήνου 2010 απέδωσαν περισσότερα ασφάλιστρα ύψους 1.200.237.128 €, δηλαδή 17% αυξημένα.
Το μέσο ασφάλιστρο όλων ήταν κατά το 2009 μόλις 168,3 €, με εκτίναξή του στις 30/9/10 στα 196,3 € και έπεται η συνέχιση της ανόδου του.
Πάνω από το μέσο ασφάλιστρο των 196,3 € ευρίσκονται 12 εταιρίες με αυξητική απόκλιση μέχρι 50% και κάτω ευρίσκονται 20 εταιρίες με μειωτική απόκλιση μέχρι 35%. Η ακριβότερη από την φθηνότερη εμφανίζει την αποκαλυπτική εικόνα της αγοράς ασφαλίσεως αυτοκινήτων, που είναι 95% διαφορά κόστους, οπότε κάποιοι πρέπει να βάλουν μία τάξη, ώστε η ελευθερία να μην γίνεται ασυδοσία.
Και να θυμήσουμε εδώ ότι εκείνες οι «σοβαρές» εταιρείες, που κατά την απελευθέρωση του ανταγωνισμού τιμών ασφαλίστρων κατηγορούσαν τις άλλες ως «φθηνές και για κλείσιμο», με περισπούδαστες μάλιστα κοστολογικές και περί φερεγγυότητας μελέτες τους, τώρα διαπράττουν αυτές όσα τότε πομπωδώς κατηγορούσαν, με ασφάλιστρα του σκοτωμού και ασφαλιστήρια «για τον τροχονόμο» ή για την φυγή τους στη… Βραζιλία!
Ποιος λοιπόν και πώς θα βρει και θα επαναφέρει το μισό εκατομμύριο τουλάχιστον άφαντων και απωλεσθέντων ασφαλιστηρίων; Υπάρχει και μπορεί;
