Καλή χρονιά!
Σε όλους!

Εχθρούς και Φίλους!
Ανταγωνιστές και Συναγωνιστές!

Ευχόμαστε ολόψυχα σε όλους τους Αναγνώστες του «Insurance Daily» να γυρίσουν τη σελίδα του 2009 με Αισιοδοξία και Δύναμη, όχι μόνο για να Αντεπεξέλθουν στην Επικείμενη Κρίση, αλλά για να Κατακτήσουν Νέα Ύψη, Νέες Κορυφές!

Πιστεύουμε πως είναι χρήσιμο να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στο χρόνο που πέρασε και λίγο πιο πίσω για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας και να σχεδιάσουμε τη χρονιά πιο παραγωγικά και πιο ευχάριστα.

Η «Πίστωση» που ξεκίνησε δειλά δειλά στη χώρα μας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με την ανακοίνωση των δώδεκα δόσεων της Diners και εκατονταπλασίασε τους τζίρους του Εμπορίου και των Υπηρεσιών κορυφώθηκε τα επόμενα χρόνια στο σημείο να δημιουργήσει τη μοναδική «Χρυσή Δεκαετία» 1998-2008 στην Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας!

Η «Χρυσή Δεκαετία» έδωσε μια Πρωτοφανή Έκρηξη Ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας, που την έστειλε σε δυσθεώρητα ύψη…

Ποτέ η Ελλάδα δε γνώρισε παρόμοια Ανάπτυξη… Παρόμοιο Πλούτο…

Ζευγάρια που μέχρι την εποχή εκείνη δεν τολμούσαν να σκεφτούν να Αγοράσουν Σπίτι… το Αγόρασαν! Το ίδιο με τα Εξοχικά, τα Αυτοκίνητα, τα Σκάφη, τα Έπιπλα, τα ακριβά ρολόγια και κοσμήματα, τα Ταξίδια, τα Ρούχα… Τις σπατάλες…

Φτάσαμε στο σημείο να παρασυρθούν ακόμη και οι παραδοσιακοί Τραπεζίτες, όπως ο δικός μας Γ. Κωστόπουλος, της Alpha Bank, τον οποίο οι ξένοι Τραπεζίτες χρησιμοποιούσαν ως παράδειγμα προς μίμηση… και να παίξει και αυτός το παιχνίδι της τρελής κούρσας των Κερδών που για πρώτη φορά στην Τραπεζική Ιστορία στην Ελλάδα μετρούσαν σε δισεκατομμύρια ευρώ…

Ε, λοιπόν, αυτή η «Χρυσή Δεκαετία» έφτασε στο τέλος της!

Τώρα… μαζεύουμε τα ασυμμάζευτα… και μάλλον θα τα καταφέρουμε…

Οι Οικονομίες της Δύσης και η Ελλάδα, φυσικά, θα κάνουν μια μεγάλη κοιλιά που θα πάρει μερικά χρόνια… να επανέλθει σε κάποιο φυσιολογικό επίπεδο, που σίγουρα δεν θα έχει καμία σχέση με την τρέλλα της «Χρυσής Δεκαετίας» 1998-2008.

Βέβαια, αρκετές Εταιρείες έχασαν πολλά με την κάθετη πτώση του ΧΑΑ το 2008 και αντιμετωπίζουν πρόβλημα… Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, που τίθεται είναι:

«Λειτουργούσαν με τη συνειδητή αίσθηση ότι δε διευθύνουν το δικό τους… μαγαζάκι, αλλά μια… Ασφαλιστική Εταιρεία που δεν είναι… δική τους… αλλά των Ασφαλισμένων Πελατών τους;».

Αν λειτουργούσαν σύμφωνα με τους κανόνες της Ασφαλιστικής Αγοράς, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την Κρίση της Χρηματιστηριακής Αγοράς, γιατί αυτή προβλέπεται από πολλές πλευρές…

Ας όψονται όμως οι Πολιτικοί μας, που δεν άφησαν τίποτα όρθιο… θα άφηναν την Αγορά μας, που είναι τόσο ευάλωτη;

Ας επανέλθουμε όμως στο σήμερα.

Είναι Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009 και πρέπει να Επιβιώσουμε, να βγάλουμε το μεροκάματό μας.

Να Επιβιώσουμε ως Εταιρείες… Και να βγάλουμε το μεροκάματό μας ως Διαμεσολαβούντες.

Η Ζωή συνεχίζεται. Αν δε φροντίσουμε για την Επιβίωσή μας και το Μεροκάματό μας, δε θα τα φροντίσει κανένας για μας!

Όπως όλος ο κόσμος δουλεύει, έτσι πρέπει και εμείς να δουλέψουμε για να ζήσουμε. Ίσως θα πρέπει να δουλέψουμε λίγο περισσότερο Σύγχρονα και πάντα λίγο περισσότερο Οργανωμένα. Λίγο περισσότερο Μεθοδικά, ίσως και πιο πολλές ώρες από ό,τι δουλεύαμε μέχρι τώρα.

Είναι αλήθεια ότι τεμπελιάσαμε…

Είναι αλήθεια ότι οι μεν Πράκτορες δουλεύουν ως Διαχειριστές του χαρτοφυλακίου των αυτοκινήτων που διατηρούν και τα φέρνουν βόλτα, κυρίως ως εισπράκτορες, οι μεν Ασφαλιστές Ζωής γυροφέρνουν 2-3 πωλήσεις, οι καλοί, το μήνα.

Τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα!

Το ασυγχώρητο γεγονός του Κλάδου μας είναι ότι δεν εκμεταλλευτήκαμε το «Χρυσό Αιώνα» της τελευταίας δεκαετίας στο βαθμό που θα μπορούσαμε να τον Εκμεταλλευτούμε!

Γλίστρησε μέσα από τα χέρια μας χωρίς να τον εκμεταλλευτούμε σχεδόν καθόλου!

Business as usual ίσχυε για όλους!

Το ίδιο ίσχυε και για τις περισσότερες Εταιρείες…

Ελάχιστοι νοικοκύρεψαν τις Εταιρείες που ανέλαβαν, οι οποίες πράγματι λειτουργούσαν… τουλάχιστον ερασιτεχνικά, για να μην πούμε τίποτα πιο σκληρό.

Μερικές… παρανοικοκυρεύτηκαν σε σημείο να… ζαρώσουν και σχεδόν να εξαφανιστούν από την Αγορά… Διαχειρίζονται μόνιμες μίζερες καταστάσεις με ρυθμούς Ανάπτυξης που τους πάνε πίσω αντί μπροστά.

Μερικές άλλες συμμαζεύτηκαν… λογιστικά… από τα μεγάλα κενά που είχαν και συνεχίζουν να το παίζουν μεγάλες και τρανές…

Όλες οι άλλες Εταιρείες συνεχίζουν να λειτουργούν σαν να μη συνέβη τίποτα τη Δεκαετία που ονομάσαμε «Χρυσή»!

Μερικά «Ζημιογόνα» χαρτοφυλάκια αυτοκινήτων μεταφέρθηκαν από Εταιρεία σε Εταιρεία, λόγω της Εγνατίας και της Le Monde, μερικοί Πράκτορες θησαύρισαν, ελάχιστοι Μεσίτες Αναπτύχθηκαν κάπως εντυπωσιακά. Ένας θα μπορούσε να γίνει ο Marsh McLennan της Ελλάδας, αλλά παρασύρθηκε και αυτός από τον προσωπικό πλουτισμό ενός άλλου και έγινε και αυτός… Μεγαλοεπενδυτής!

Καμία Εταιρεία δεν εκμεταλλεύτηκε τη «Χρυσή Δεκαετία» όπως την εκμεταλλεύτηκαν οι Εργολάβοι Οικοδομών και πούλησαν δεκαπλάσια σπίτια από ό,τι στο παρελθόν. Το ιδιο και όλα τα επαγγέλματα που σχετίζονται με την Οικοδομή, οι εισαγωγείς αυτοκινήτων και σκαφών και άλλοι πολλοί κλάδοι του Εμπορίου και της Παροχής Υπηρεσιών.

Πέρα από την Allianz, η οποία παρουσιάζει σταθερά κέρδη τα τελευταία χρόνια και ταυτόχρονη αύξηση των μεγεθών της, δεν προσέξαμε καμία άλλη Εταιρεία που να είναι άξια προσοχής. Οι δύο Πολυεθνικές έχουν ετοιμάσει τις υποδομές τους και περιμένουμε εντυπωσιακές αποδόσεις το 2009-2010.

Η μόνη επιτυχία που θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε και να ξεχωρίσουμε στον Κλάδο των Ασφαλειών, παρά τα παρατράγουδα που δημιούργησε, ήταν το Bancassurance της EFG Eurolife της Eurobank. Ξεπετάχτηκε και ξάφνιασε την Αγορά πριν από μερικά χρόνια ως η πρώτη Ασφαλιστική Εταιρεία στην Ελλάδα με τα Μεγέθη του Single Premium Unit Linked, αλλά αναγκάστηκε εκ των υστέρων να συγκεντρωθεί στο «Περιοδικών Καταβολών», που λειτουργεί κάπως πιο συνετά με καλά αποτελέσματα, αν κρίνουμε τα αποτελέσματα του 2008. Ας είναι καλά ο έμπειρος CEO που την έστρωσε και ισορρόπησε της πωλήσεις, μοιράζοντές τες σε τρία δίκτυα. Ένα δεύτερο γεγονός της Δεκαετίας που ξεχώρισε ήταν το Bancassurance της Εθνικής, χάρη στην τριανδρία των Δούκα Παλαιολόγου, Σπύρου Λευθεριώτη και Τάσου Παγώνη. Εξίσου εντυπωσιακή ήταν και η Νέα Παραγωγή της Εθνικής το 2008, που έσπασε όλα τα ρεκόρ, ωστόσο οι ζημιές της επισκίασαν την επιτυχία της. Όπως και αν τις εξετάσουμε, είναι μεγάλες, όπως μεγάλος είναι και ο πονοκέφαλος που δημιουργούν στην ΕΤΕ.

Και η ING Πειραιώς μπορεί να πιστωθεί με ένα ποσοστό επιτυχίας με τα μεγέθη των Εφάπαξ Καταβολών που πουλούσε, όποτε τα λάνσαρε, όμως και των τριών Εταιρειών τα μεγέθη, συγκρινόμενα με τα δισ. που κυκλοφόρησαν την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα, ήταν σταγόνα στον ωκεανό!

Τονίζουμε ότι αυτές οι επιτυχίες δεν μπορούν να θεωρηθούν Ασφαλιστικές Επιτυχίες. Ήταν Επενδυτικές Επιτυχίες! Πρόκειται για «Κεφάλαια υπό Διαχείριση», που δεν έχουν καμία σχέση με τα γνωστά παραδοσιακά και Κερδοφόρα Ασφάλιστρα του Κλάδου Ζωής και Ζημιών, εννοείται εκτός των Αυτοκινήτων και των Νοσοκομειακών.

Η Αγορά μας, όχι μόνο δεν εκμεταλλεύτηκε τη «Χρυσή Δεκαετία» και δεν επικεντρώθηκε στα Τμήματα της Αγοράς που Κέρδιζαν τεράστια Κέρδη, για να αντλήσει μεγάλα και κερδοφόρα Ασφάλιστρα Ζωής και Ζημιών, αλλά συνέχισε να ζει μέσα στη μιζέρια της υπόλοιπης Ελλάδας, που μετράει τα ευρώ της, και δε συμμετείχε στο άγριο παζάρι του πλούτου που απολάμβανε ο υπόλοιπος πληθυσμός. Συνεχίσαμε να κυνηγάμε να εισπράξουμε τις μεταχρονολογημένες επιταγές του Ασφαλίστρου της Συμφοράς του Αυτοκινήτου και τα 700 ευρώ των ζημιογόνων από όλες τις πλευρές Ασφαλίστρων των Νοσοκομειακών Παροχών.

Μερικοί που ισχυρίζονται ότι καταφέρνουν και κερδίζουν από τα Νοσοκομειακά Συμβόλαια θα πρέπει να συνυπολογίσουν το τίμημα που πληρώνουν, γιατί αυτό μπορεί να σωρεύεται και να ξεσπάσει απότομα κάποια μέρα με πολύ μεγαλύτερες ζημίες.

Άλλη μια φορά η απουσία του «Στρατηγικού Μάνατζμεντ» στον Κλάδο έγινε αισθητή!

Τα γεγονότα απέδειξαν ότι ελάχιστες Εταιρείες στον Κλάδο των Ασφαλειών ασκούν «Στρατηγικό Μάνατζμεντ».

«Στρατηγικό Μάνατζμεντ» δε σημαίνει εκκαθάριση του Χαρτοφυλακίου ή του Δικτύου, δε σημαίνει ότι ανασκευάζω και αναδιαρθρώνω τη λειτουργία της Επιχείρησης, δε σημαίνει ότι κόβω όποιες δαπάνες δε μου φαίνονται παραγωγικές, ότι απομακρύνω όποιο Στέλεχος φέρνει αντιρρήσεις στις επιλογές μου, δε σημαίνει εξαγοράζω Εταιρείες, κάνω καλές δημόσιες Σχέσεις.

Σημαίνει ότι αναθέτω όλα αυτά σε ένα «Λειτουργικό Διευθυντή», που τον Εμπιστεύομαι και Εμπιστεύομαι τις Ικανότητές του, τον Ελέγχω με εβδομαδιαία reports, τα οποία διασταυρώνω, εν γνώσει του, και επενδύω τον υπόλοιπο χρόνο μου μελετώντας αξιόπιστες Έρευνες και Μελέτες, παρακολουθώ Σεμινάρια Στρατηγικού Μάνατζμεντ, εν ανάγκη προσλαμβάνω ειδικευμένους Συμβούλους, και ετοιμάζομαι, να εφαρμόσω το Στρατηγικό μου Σχεδιασμό, ένα χρόνο πριν, αφού τον έχω δοκιμάσει δυο τρεις φορές με δυο τρία διαφορετικά σενάρια!

Ζούμε έντονα την εποχή του Διαδικτύου, της Κινητής Τηλεφωνίας, των SMS, του Δημιουργικού Direct Marketing, του Δημιουργικού Μάνατζμεντ.

Αυτά δεν έχουν καμία Σχέση με αυτά που γνωρίζαμε και ασκούσαμε τόσα χρόνια! Πιο απλά, τα περισσότερα πράγματα που κάνουμε κάθε μέρα ίσως δεν θα έπρεπε να τα κάνουμε!

Και αυτό είναι το πρόβλημα.

Και δεν μπορούμε να αλλάξουμε και δε θέλουμε να αλλάξουμε!

Δεν μπορούμε να διανοηθούμε τον εαυτό μας να μην αποφασίζει για το παραμικρό που συμβαίνει στην Εταιρεία μας!

Αυτός ο Συγκεντρωτισμός πάντα περιλαμβάνει κάποιο ακριβό τίμημα!

Ένα ήταν η απώλεια της «Χρυσής Δεκαετίας», που δεν την εκμεταλλευτήκαμε ως Κλάδος για να αντλήσουμε και εμείς ένα μέρος των Κερδών που άφησε πίσω της!

Όποιος πραγματικά θέλει να βελτιωθεί ας κάνει μια επίσκεψη μέσω του Διαδικτύου στα Σεμινάρια του Harvard, του Yale, του Πανεπιστημίου του Chicago και να ζητήσει να μάθει πότε ξεκινάει το επόμενο Σεμινάριο με αποκλειστικό θέμα το «Στρατηγικό Μάνατζμεντ»! Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο και ότι υποφέρουν από τις δυσκολίες του όλες σχεδόν οι μεγάλες πολυεθνικές στον κόσμο. Πόσο μάλλον μια μικρή Ελληνική Εταιρεία.

Αν αποφασίσει κάποιος Έλληνας Μάνατζερ να παρακολουθήσει ένα παρόμοιο Σεμινάριο «Στρατηγικού Μάνατζμεντ» στο εξωτερικό, τότε θα υποχρεωθεί να χαράξει το Στρατηγικό Πλάνο της Εταιρείας του με συμμετοχικές Ασκήσεις μαζί με άλλους CEO! Εκεί θα καταλάβει τι θα πει «Στρατηγικό Μάνατζμεντ» και Εκεί θα συνειδητοποιήσει πόσο λανθασμένα Επένδυε το χρόνο του αναλώνοντας όλη του την Ενέργεια να επιβάλλει τις απόψεις του, πολλές εκ των οποίων, μερικές φορές, ήταν βασισμένες σε λανθασμένες αντιλήψεις και επιλογές.

H «Χρυσή Δεκαετία» της Ελλάδας άνοιξε τεράστιες Αγορές, πέρα από τις γνωστές εύπορες Αγορές που γνωρίζαμε, όμως αυτές, δυστυχώς, πέρασαν απαρατήρητες. Έφυγαν!

Κανένας δε γνωρίζει αν θα ξαναδούμε παρόμοιες «Χρυσές Εποχές»! Οι προοπτικές να επαναληφθούν είναι ελάχιστες, τουλάχιστον για μια δεκαετία και αμφιβάλλουμε αν θα παρουσιάσουν τα ίδια μεγέθη και τις ίδιες ευκαιρίες.

Για να δώσουμε ένα δείγμα του «Στρατηγικού Σχεδιασμού» θα επικαλεστούμε την εμφάνιση της EFG Eurobank στην Ελλάδα.

Σίγουρα δεν ήταν τυχαία! Σίγουρα προϋπήρχε κάποιος «Στρατηγικός Σχεδιασμός», ο οποίος θα βασίστηκε στο Παλαιομοδίτικο Τραπεζικό Σύστημα της Ελλάδας, στην ανθούσα παραοικονομία, στις προοπτικές που πρόσεφερε η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, φυσικά, στην παντελή έλλειψη της «Πίστωσης» στην Ελλάδα, που μεσουρανούσε σε όλο τον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο!

Μόνο στην Ελλάδα οι Έλληνες αγόραζαν σπίτια τοις μετρητοίς και 3-4 άνθρωποι μετρούσαν στο γραφείο του συμβολαιογράφου τα χιλιάρικα με τις ώρες πριν υπογράψουν τα συμβόλαια! Αν έδινε πίστωση ο Εργολάβος, θα ήταν για το 10%, το πολύ το 20% της αξίας του σπιτιού και αυτό για ένα το πολύ δύο χρόνια, με τα γνωστά γραμμάτια!

Η «Πίστωση» σε όλες της τις μορφές, όπως τη ζούσαν οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι, για δεκαετίες μετά το 1970, ήταν ανύπαρκτη στην Ελλάδα!

Γιατί δεν την έβλεπαν οι μέχρι τότε Έλληνες Τραπεζίτες;

Έπρεπε να έρθουν οι Λάτσης και Νανόπουλος για να τους πιάσουν στον ύπνο;

Έτσι ξαφνικά, με την απότομη παρουσίαση της «Πίστωσης» των στεγαστικών και των καταναλωτικών δανείων, η Ελλάδα αντιμετώπισε μια πρωτοφανή ανάπτυξη της Οικονομίας της με μεγέθη που θα τα ζήλευαν πολύ μεγαλύτερα κράτη.

Ούτε βέβαια και οι Κυβερνήσεις που πέρασαν στο ίδιο διάστημα έκαναν κάτι να δημιουργήσουν τις κατάλληλες υποδομές με το παράλληλα άφθονα δισ. που άδειαζαν στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Τον πακτωλό αυτών των χρημάτων εκμεταλλεύτηκαν λιγότερο από 100 άτομα. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό το θέμα, γιατί δημιουργεί μια άκρατη μελαγχολία σε όποιον το σκεφτεί.

Ο «Στρατηγικός Σχεδιασμός» για μια Εταιρεία, γιατί για έναν Επαγγελματία είναι λίγο διαφορετικός, πρώτα από όλα δεν ασκείται από έναν CEΟ μόνο!

Απαιτεί μια ολόκληρη Ομάδα, η οποία σίγουρα δεν πρόκειται να Διοικηθεί παραγωγικά αν ο CEO είναι Συγκεντρωτικός! Η Ομάδα πρέπει να αποτελείται από Στελέχη που έχουν Άποψη, είναι Επιστημονικά καταρτισμένα και διαθέτουν Εμπειρίες. Μπορεί να είναι δυσεύρετοι, όμως υπάρχουν αρκετοί γύρω μας. Μάλλον δε διαθέτουμε την Ικανότητα να τους διακρίνουμε, γιατί οι περισσότεροι είναι… αντιπαθείς! Ούτε το Περιβάλλον το οποίο δημιουργήσαμε μπορεί να «σηκώσει» αυτού του είδους τους Μάνατζερ. Υπενθυμίζουμε τι μας είπε ο Jack Welch όταν μας επισκέφθηκε πριν από μερικά χρόνια:

«Είστε σίγουροι ότι διαθέτετε το “Περιβάλλον” και τη “Συμπεριφορά” που χρειάζονται οι “Ικανοί Μάνατζερ” προκειμένου να τα “Δώσουν Όλα” και να παράγουν πλούτο;».

Τα πράγματα, όπως καταλαβαίνετε, σεβαστοί αναγνώστες, δεν είναι καθόλου εύκολα, τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες στον κόσμο, με εξαίρεση μερικές όπου η Κουλτούρα και η Νοοτροπία των κατοίκων της τους επηρεάζει από τη Νηπιακή Περίοδο της Ζωής τους και τους μαθαίνει, π.χ., να μη βλέπουν ως απειλή έναν καλό υφιστάμενο, να θυμούνται ότι Μια «Τίγρης» στην Πιάτσα με Ιστορικό Επιτυχιών δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως «Αρνάκι» στο Γραφείο και ότι αν θέλουν να μεγαλουργήσουν και να δημιουργήσουν μεγάλες επιτυχίες, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να μάθουν είναι «Να χειρίζονται με Επιδεξιότητα την Ανεξαρτησία του Ικανού Υφιστάμενου ή Συνεργάτη»… και πολλά άλλα σοφά ρητά, που είναι πολύ δύσκολα να τα εφαρμόσουμε στη Ζωή μας.

Προσπαθήστε, πάρα ταύτα, να σβήσετε από τη Σκέψη σας τη λέξη «Κρίση»…

Τοποθετήστε τους «Στρατηγικούς Στόχους» σας

Η λέξη «Κρίση» είναι προς το παρόν «Ψυχολογική»…

Δεν είναι τόσο «Ουσιαστική»…

Στη χώρα μας τουλάχιστον, ακόμα, η «Κρίση» δεν έφτασε…

Οι Πωλήσεις Σπιτιών, Αυτοκινήτων και Σκαφών μόνο μειώθηκαν, γιατί οι Τράπεζες αναγκάστηκαν να σταματήσουν τις αθρόες Χρηματοδοτήσεις…

Το παρήγορο στη δουλειά μας είναι ότι εμείς «Πουλάμε».

Δεν περιμένουμε τον «Πελάτη» να έρθει να «Αγοράσει» από το ράφι μας το Συμβόλαιό μας!

Οι Ασφαλιστές Πωλητές Πουλούσαν, Πουλάνε και θα Πουλάνε, όποια και αν είναι η Οικονομική Κατάσταση της χώρας στην οποία λειτουργούν και τα παραδείγματα είναι άπειρα. Στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αγγλία, στη Νότιο Αφρική, στη Σιγκαπούρη, στο Χονγκ Κονγκ, στην Αυστραλία.

Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, παρά την Κρίση που περιμένουμε.

Προτείνουμε οι Μάνατζερ να απομακρυνθούν λίγο από τα καθημερινά καθήκοντά τους και να μάθουν να απομονώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και να μελετούν διάφορα σενάρια «Στρατηγικών Κινήσεων» κάθετης Ανάπτυξης των Δικτύων τους!

Με πρόχειρους υπολογισμούς ένα 10% των Πρακτόρων και ένα 20% των Ασφαλιστών Ζωής με μια καλά εποπτευόμενη Στρατηγική Μεθοδολογία μπορούν να δεκαπλασιάσουν τη Νέα Παραγωγή τους Πουλώντας αποκλειστικά Κερδοφόρα Συμβόλαια.

Καλή χρονιά σε όλους!