To 1992 εκδόθηκαν Κοινοτικές Οδηγίες για την απελευθέρωση των ενιαίων Ασφαλίστρων που είχε καθιερώσει η Ελληνική Πολιτεία γιατί ήταν τελείως αντίθετες με τον Ελεύθερο Ανταγωνισμό. Για τους νέους που προφανώς δεν το γνωρίζουν, ο Κλάδος Πυρός και άλλοι Κλάδοι, στην Ελλάδα είχαν ενιαίο τιμολόγιο, κάτι που απαγορεύεται δια ροπάλου και τιμωρείται αυστηρά από την Ευρωπαϊκή και Αμερικάνικη Νομοθεσία που καταπολεμά τα Καρτέλ. Στην Ελλάδα, οι Ασφαλιστικές Εταιρείες, πέρα από τα ενιαία Ασφάλιστρα που είχαν κατορθώσει να επιβάλλουν, είχαν πείσει την Πολιτεία να αναγκάζει όλες τις Ασφαλιστικές να γίνονται μέλη της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών για να λειτουργεί, περίπου ως ένας επίσημος Θεσμικός φορέας και να συναλλάσσεται με την Πολιτεία προκειμένου να βελτιώνουν το Νομοθετικό Πλαίσιο που καθορίζει τις Λειτουργίες του Κλάδου. Κάτι που ισχύει στα Συνδικάτα των Εργαζομένων για να ενισχύει τη διαπραγματευτική τους δύναμη. Στην Ελλάδα, όμως, και παρόλη την απαγορευτική τοποθέτηση της ΕΕ, η Κυβέρνηση δεν συμμορφώθηκε και έτσι η Ένωση στράφηκε εναντίον μιας Ασφαλιστικής που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, της Ιντερσαλόνικα και κατόρθωσε και πήρε μια δικαστική απόφαση κατά της με την υποχρέωση να καταβάλει αναδρομικά συνδρομές πολλών χρόνων ύψους τότε 19 εκατ. δραχμών! Όποιος άλλος Έλληνας να ήταν στη θέση της, υποθέτουμε ότι θα συμβιβάζονταν και θα πλήρωνε.
Όχι όμως ο περί ου ο λόγος, Μελάς Γιαννιώτης!
Και έτσι ξεκίνησε μια δεκάχρονη και επίπονη δικαστική διαμάχη η οποία στις 30 Ιουνίου, 1998 κατέληξε να δικαιώσει τον Μακεδόνα Ασφαλιστή και να του επιτρέψει να λειτουργεί, χωρίς να είναι μέλος της ΕΑΕΕ, όμως, επειδή εδώ είναι Ελλάδα, η ΕΑΕΕ συνέχισε να ζητά 19 εκατ. συνδρομές, παρόλη την απόφαση που δικαίωνε την Ιντερσαλόνικα. Για δέκα χρόνια, 1998-2008, τα Ελληνικά Δικαστήρια περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν εκδίκαζαν την προσφυγή της Ιντερσαλόνικα και την ανάγκασαν να προσφύγει στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια στις 30/5/2008 για να βρει το δίκιο της. Στις 10/05/2011, βγήκε η απόφαση των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων που δικαίωσε την Ιντερσαλόνικα και της εκδίκασε το ποσό των €22.000 για ηθική βλάβη!
Είναι μια δικαίωση η οποία πέρασε από μια μεγάλη και επίπονη διαδρομή την οποίαν οι περισσότεροι Άνθρωποι δεν θα άντεχαν μέχρι το τέλος της!
Ο επίλογος έχει και συνέχεια. Η Ένωση έκανε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Υπουργού Ανάπτυξης και της Ιντερσαλόνικα, γιατί το Υπουργείο δεν εφάρμοσε την ανάκληση της Άδειας Λειτουργίας για τη μη συμμόρφωσή της να γίνει μέλος της Ένωσης και να πληρώσει τις ετήσιες συνδρομές. Η Ένωση, έχασε την προσφυγή και η Ιντερσαλόνικα με τη σειρά της, την 15/5/2008 έκανε άλλη αγωγή κατά της Ένωσης ζητώντας ένα πολύ μεγάλο ποσό Αποζημίωση.
Αυτά για την Ιστορία του Κλάδου στην Ελλάδα. Δεδομένα που θα προστεθούν σε όλα τα υπόλοιπα περίεργα που συνέβαιναν για 40 χρόνια και έπλητταν τον Κλάδο από όλες τις πλευρές. Κοινωνικά, Επιχειρηματικά, Κλαδικά και το κυριότερο από όλα τον έπλητταν και από πλευράς Αξιοπιστίας.
Σχετικά με τις προσδοκίες του Μ.Γιαννιώτη για την έκβαση του εν λόγω δικαστικού αγώνα, παραφράζοντας τον Antonio Gramsci (1891-1937), θα πω: ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΛΟΓΩ ΕΥΦΥΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΛΟΓΩ ΘΕΛΗΣΗΣ. Και κέρδισε, θα προσθέσω. Όσον αφορά στη στάση της ΕΑΕΕ, θα παραπέμψω στον Πλούταρχο:”Τα σύννεφα πολλές φορές σκοτίζουν τον ήλιο και τα πάθη τη λογική..”
χαιρομαι που μια βορειοελλαδιτικη ασφαλιστικη ερχεται νικητης απο τα αθηναικα καρτελ!!!
Η σιωπή σε τόσο σοβαρά και ευαίσθητα θεσμικά θέματα, είναι πάντα ενοχή και ποτέ «χρυσός». Εδώ η χώρα και οι θεσμοί της εξετέθησαν βαρύτατα.
Τι συνέβη και γιατί δεν δημοσιεύετε λεπτομέρειες και αποδείξεις;
Διερωτώμαι αν οι συνεχείς δικαιώσεις της συγκεκριμένης ασφαλιστικής και των εκπροσώπων της οφείλονται στις ικανότητές τους ή στις ανικανότητες των αντιπάλων τους.
Δώστε μας περισσότερα στοιχεία να κρίνουμε ορθά.
Να προσθέσω στο ερωτηματικο του Ουδέτερου Παρατηρητή: Η μήπως σε άλλους παράγοντες;