Τα σποραδικά κρούσματα μηνιγγίτιδας σε φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου έχουν προκαλέσει ανησυχία και ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) στέλνει κλιμάκιο στην Πάτρα για να δει αν υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ τους. Την ίδια ώρα οι ειδικοί εξηγούν ποια συμπτώματα πρέπει να μας θορυβήσουν και πότε.
της Αλεξίας Σβώλου
Η μηνιγγίτιδα είναι εκείνο το λοιμώδες νόσημα που θορυβεί περισσότερο γονείς και γιατρούς καθώς έχει μικρό «παράθυρο» παρέμβασης, προκειμένου να αποφύγει τις επιπλοκές αλλά και τον κίνδυνο θανάτου ο ασθενής. Όπως εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής επιδημιολογίας και υγιεινής ΕΚΠΑ Γκίκας Μαγιορκίνης, μετά το τρίτο κρούσμα μηνιγγίτιδας σε φοιτητές των Πανεπιστημίων Πατρών και Πελοποννήσου μεταβαίνει στην Αχαϊα κλιμάκιο ειδικών για να διαπιστώσουν αν αυτά τα κρούσματα είναι μεμονωμένα ή υπάρχει μεταξύ τους κάποια συσχέτιση και διευκρινίζει ότι η μηνιγγίτιδα οφείλεται σε βακτήριο. Υπάρχουνε αρκετές παθογόνες αιτίες που την προκαλούν αλλά η πιο επικίνδυνη μηνιγγίτιδα οφείλεται στο βακτήριο μηνιγγιτιδόκοκκο Β.
Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται κυρίως η μηνιγγίτιδα είναι ο υψηλός πυρετός, η φωτοφοβία (δεν μπορούμε να ανεχθούμε το φως) και η δυσκαμψία του αυχένα που σημαίνει ότι αν προσπαθήσουμε να κολλήσουμε το πηγούνι μας στο στέρνο δεν μπορούμε να το κάνουμε. Συνήθως το πρώτο σύμπτωμα, που εκδηλώνεται σε μια βακτηριακή λοίμωξη είναι ο υψηλός πυρετός, ωστόσο από μόνος του ένας πυρετός 38οC ή και υψηλότερος δεν αποτελεί de facto καμπανάκι για μηνιγγίτιδα. Αυτό που πρέπει να μας κινητοποιήσει περισσότερο είναι ο πυρετός μαζί με τα άλλα προαναφερθέντα συμπτώματα, που δεν είναι βέβαια υποχρεωτικό να συνυπάρχουν όλα μαζί. Επίσης ανησυχητική είναι η εκδήλωση μιας ληθαργικής κατάστασης δηλαδή μίας κατατονία και απουσίας οποιασδήποτε διάθεσης για τις καθημερινές δραστηριότητες, επικοινωνία, διάβασμα, παιχνίδι, φαγητό.
Άλλωστε και στα μικρότερα παιδιά, όπως επισημαίνουν ο ομότιμος καθηγητής παιδιατρικής ΕΚΠΑ Ανδρέας Κωνσταντόπουλος πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας και η ομότιμη καθηγήτρια παιδιατρικής και λοιμωξιολογίας ΕΚΠΑ, Μαρία Θεοδωρίδου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, αυτό που συνήθως θορυβεί τους γονείς είναι μια κατατονική κατάσταση του παιδιού τους που δεν θυμίζει τις άλλες φορές κατά τις οποίες ήταν άρρωστο.
Συνήθως οι γονείς των μικρών παιδιών που νοσούν με μηνιγγιτιδόκοκκο Β λένε στο γιατρό πως «κι άλλες φορές αρρώστησε το παιδί μου, αλλά δεν ήταν έτσι». Είναι αυτή ληθαργική κατάσταση που χτυπά κόκκινο συναγερμό και κάνει τους γονείς να υποψιαστούν ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει.
Προφανώς οι νέοι, ειδικά οι φοιτητές στα 20 τους χρόνια θεωρούν τον εαυτό τους αλώβητο, ανίκητο και αθάνατο, ωστόσο θα πρέπει είναι λίγο περισσότερο υποψιασμένοι. Όταν δεν νιώθουν καλά πρέπει να απευθύνονται στον γιατρό και όχι να υποτιμούν τα σημάδια πως κάτι συμβαίνει και να μένουν σπίτι τους χωρίς να ειδοποιήσουν κανένα. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό, συμβαίνει συχνά νέοι ασθενείς με βακτηριακή λοίμωξη να βρίσκονται σε κακή κατάσταση στο σπίτι τους, από συγγενείς τους ή συμφοιτητές τους και να μεταφέρονται εσπευσμένα στη ΜΕΘ του νοσοκομείου και αναρωτιέται εύλογα κανείς γιατί δεν απευθύνθηκαν έγκαιρα στο γιατρό.
Το μήνυμα των ειδικών είναι ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε τα σημάδια που μάς στέλνει το σώμα μας και τα συμπτώματα που εκδηλώνουμε. Αν νιώσουμε άσχημα, πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός ειδικού, ειδικά όταν υπάρχει υποψία για ένα ραγδαία εξελισσόμενο μικροβιακό νόσημα όπως είναι η μηνιγγίτιδα που παρουσιάζει αυτή την απότομη και ραγδαία επιδείνωση του ασθενή μέσα στο πρώτο εικοσιτετράωρο.
