Στο ΦΕΚ της 7 Ιανουαρίου, 2013 που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, οι Έλληνες Πολίτες έκπληκτοι είδαν τις υπογραφές του προέδρου της Δημοκρατίας και τριών υπουργών κάτω από τις λέξεις: Εν Βερολίνω! Δηλαδή, τώρα τα ΦΕΚ θα υπογράφονται στο Βερολίνο; Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτή η γκάφα; Και αν ακόμα έπρεπε να υπογραφή το εν λόγω ΦΕΚ εκείνη την ημέρα που πιθανόν να ήταν στο Βερολίνο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν μπορούσαμε να περιμένουμε την επόμενη που θα βρίσκονταν στην Αθήνα να υπογράψει το εν λόγω Νομοσχέδιο; Τι γίνεται σε τούτη τη χώρα… Λειτουργεί τίποτα σωστά; υπάρχει μια κεντρική Διοίκηση να γνωρίζει πού βαδίζει η χώρα… και ποιος κάνει τι;
Παρατηρητικός αναγνώστης μας έστειλε το παραπάνω τελικό κείμενο και υπό τον τίτλο «Εφημερίς της Κυβερνήσεως», που αναγράφει ευκρινέστατα και ελληνικότατα: «Βερολίνο, 7 Ιανουαρίου 2013». Ακολουθούν τα ονοματεπώνυμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και τριών Υπουργών της Ελληνικής Κυβερνήσεως!
Είναι το Φύλλο (ΦΕΚ) αρ. 3/8-1-13, όπου δημοσιεύεται το πρώτο (αρ.1) Προεδρικό Διάταγμα του νέου έτους 2013, περί «Ψυκτικών Εγκαταστάσεων» στην Επικράτεια της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μη βιασθείτε για κρίσεις και συμπεράσματα πριν διαβάσετε και τα παρακάτω.
Οι σκέψεις ενός Μακεδόνα Ασφαλιστή
Θέσαμε τα παραπάνω «Ελληνο-Βερολινικά» σε Ελληνομακεδόνα Ασφαλιστή και μας μίλησε αμέσως για τον κωδικό αριθμό «13» του νέου έτους μας. Μας παρότρυνε να βρούμε τον «κώδικα», αναλυτικά και ελληνομακεδονικά, στο βιβλίο της Γραφής «Εσθήρ», σε συσχετισμό με την έννοια της αρχαιομακεδονικής λέξεως «Υπερβερεταίος» η οποία έχει δύο έννοιες.
Η πρώτη -μας είπε- αποδίδει τον μήνα Υπερβερεταίο των Δωριαίων (Μακεδόνων, Λακεδαιμονίων, Κρητών και άλλων Ελλήνων) που ήταν μεταξύ 15 Σεπτεμβρίου και 15 Οκτωβρίου των σημερινών λατινικής ονομασίας μηνών και ήταν αφιερωμένος στον Υπερφερή ή Υπερβερή Δία (ύψιστος, υπέρτατος, υπερέχων ή υπερσπέρχων, όπως το αρχαιομακεδονικό όνομα Βερενίκη, αντί του Αττικού Φερενίκη) και η δεύτερη έννοια αποδίδει τον υπερβαίνοντα την χρονική προθεσμία, δηλαδή τον υπερχρόνιο και κοινώς «ληγμένο».
Δεν καταλάβαμε σχεδόν τίποτε από τα παραπάνω και του ζητήσαμε να μας τα εξηγήσει κατανοητά και κοινώς «λιανά». Και μας εξήγησε ότι:
Από το -για τους Έλληνες και όχι για άλλους λαούς- «γρουσούζικο» έτος 2013 μέχρι την «Βερολινικώς» επαναπροσδιοριζόμενη χρονολογία του έτους 1941, έχουμε ένα «υπερβερεταίο ή υπερχρόνιο» διάστημα εβδομήντα δύο ετών που παραπέμπει στους «Ο’» Μεταφραστές της Ιουδαϊκής Βίβλου και οι οποίοι ήταν… εβδομήντα δύο!
«Αν και όσοι γνωρίζουν από Κωδικούς αριθμούς και Κώδικες, αυτοί κατανοούν ότι η χρονολογία 2013 είναι ήδη «υπερβερεταία ή υπερχρόνια», ληγμένη για τους Έλληνες, που «διορθώνεται» χρονολογικά και γυρίζει στην εποχή του έτους 1941.
Άλλη, κωδική όμως, ερμηνεία για το Βερολίνο ως Έδρα της Ελληνικής Δημοκρατίας και Κυβέρνησης δεν χωρεί.»!
Συμπλήρωσε, επίμονα, και μας ζήτησε να τονίσουμε ότι «χωρεί» στο παραπάνω ΦΕΚ πολιτειακή ερμηνεία αναφοράς του Βερολίνου, εξαιτίας της προγραμματισμένης και συμπτωματικής ημερομηνίας του «Αη-Γιαννιού» των Ελλήνων (7 Ιανουαρίου 2013) επισκέψεως του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Βερολίνο, όπου και υπέγραψε το πρώτο Προεδρικό Διάταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας,
που θα πρέπει να του έστειλε εκεί η Ελληνική Κυβέρνηση ή οι Υπηρεσίες των εδώ Γραφείων της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Επειδή ο Ανώτατος Άρχων, προσωπικώς και ως θεσμός, είναι πάντα σεβαστός, οφείλουμε να δηλώσουμε:
«Όλα καλά» ή «Ο.Κ.», όπως έγραφαν οι παλαιοί Χιώτες Ναυτικοί έξω από τα δέματα εμπορευμάτων και εξ αυτών έγινε διεθνής η «κωδική» ονομασία αυτή ως «ΟΚ» και η οποία ΔΕΝ είναι Αγγλική, όπως όλοι πιστεύουν, οπότε «ουδεμία ανησυχία» εκ της «γραφής» και υπογραφής αυτής.
Επειδή όμως οι καιροί είναι πολύ πονηροί και τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά στην Ελλάδα, αλλά πηγαίνουν «ΟΚ» στο Βερολίνο, ζητήσαμε να μας εξηγήσει περισσότερα για τον διπλής έννοιας αρχαιοελληνικό μήνα Υπερβερεταίο, που αγνοούμε όλοι μας, μήπως εξ αυτών βρούμε κάποια λύση στην μη «ΟΚ» κρίση μας.
Και στην ερώτηση αυτή πρόθυμα μας απάντησε, ότι ο μήνας αυτός έφερνε όλα τα καλά και αγαθά στους ανθρώπους για την επιβίωση και αντιμετώπιση του επερχόμενου χειμώνα.
Αυτή ήταν η πρώτη αλλά και η δεύτερη έννοια, που την απέδιδαν στον Δία. Και πράγματι ήταν «υπερχρόνιος» όποιος παράκαιρα και σε «ληγμένο χρόνο» άφρονα φρόντιζε για τα της μετέπειτα ζωής του.
Αυτό το σοφότατο, έχει καταλυτική αξία για σώφρονες Ασφαλιστές και Ασφαλιζόμενους!
Ο μήνας Υπερβερεταίος -μας είπε- ήταν ο τελευταίος του έτους και μετά άρχιζε το νέο ελληνομακεδονικό έτος με πρώτο τον μήνα Δίο και με γιορτές προς τιμή του Δία στο Δίον των Πιερίων, όπου και οι τότε αγώνες εννέα ημερών, υπό την φώτιση και προστασία των υπερκείμενων εννέα Μουσών.
Από τα παραπάνω επεξηγηματικά κατανοούμε καλά πλέον, ότι:
Τότε και χωρίς κανέναν «Γιάννη» όλοι πήγαιναν στο Δίον, στα Πιέρια, στον Όλυμπο, στο Βέρμιο, στην Όσσα!
Τώρα και με πολλούς «Γιάννηδες» όλοι πηγαίνουν στο Βερολίνο και στους πολλούς «Γιοχάνηδες».
Ποιος φταίγει τελικά; Οι «Γιάννηδες» ή οι «Γιοχάνηδες»;
Ανάλογη με τις ιδέες και επιλογές θα είναι και η αναζητούμενη -και μη ευρισκόμενη- «λύση στην κρίση» μας!
Και από τα παρακάτω θα διαπιστώσετε ότι η ελληνομακεδονική ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ πηγαίνει μόνον στο «Δίον» και κατά μήνα «Υπερβερεταίο»!
Δείτε τι «φέρνει από εκεί» και από τις Πιερίδες «Μούσες» του:
ΤΟ ΕΦΑΠΑΞ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ήταν η «απειλητική» εποχή των Κοινοτικών Οδηγιών για την απελευθέρωση του ανταγωνισμού τιμών ασφαλίστρων (1990), όταν όλοι απειλούσαν όλους, φανταζόμενοι και επιδιώκοντες να απομείνουν δύο-τρία ολιγο-Μονοπώλια της Ιδιωτικής Ασφάλισης. Η εποχή θύμιζε τις Γραφές για τον προσηλυτισμό των «εθνικών» εξαιτίας «του φόβου των Ιουδαίων και των Φαρισαίων»!
Δύο χρόνια πριν (1988) ιδρύεται η πρώτη στην Ιστορία των νεοελλήνων Ασφαλιστική Εταιρία Ζωής, με Έδρα την Θεσσαλονίκη και σκοπό να αποτρέψει τον αφελληνισμό και τον ασφαλιστικό προσηλυτισμό στους… Αχόρταγους. Ήταν και είναι η ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ ΖΩΗΣ.
Γνώριζε από τότε το κοινό μυστικό, που γνώριζαν όλοι οι Αναλογιστές και Στατιστικολόγοι Ασφαλιστές ότι τα ταμεία και οι Συντάξεις με το γνωστό «Εφάπαξ», μέχρι το 2010, θα ήταν… παρελθόν!
Στήνει, προτείνει και προωθεί αθόρυβα, εικοσαετές Ασφαλιστικό Πρόγραμμα Ζωής, μίας μόνον αρχικής πληρωμής για την εικοσαετία του ασφαλιστηρίου (εφάπαξ) με μία και εφάπαξ πληρωμή στην λήξη του, που την ονομάζει «ΤΟ ΕΦΑΠΑΞ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ».
Λιθοβολήθηκε και κατασυκοφαντήθηκε από τους «θιγόμενους» κινδυνολόγους. Περί τις επτά χιλιάδες όμως «άφοβοι» την πίστεψαν και δημιούργησαν το δικό τους ΕΦΑΠΑΞ.
Από το έτος 2010 και μέχρι σήμερα, αυτοί είναι και οι πλέον τυχεροί μεταξύ των «φοβισμένων» Ελλήνων.
Εισπράττουν καθημερινά και κατά δεκάδες το ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ της αρχικής μίας καταβολής, που είχαν «ξεχάσει», ως πραγματικό και «ουρανοκατέβατο» ιδιωτικό ΕΦΑΠΑΞ τους!!
Ανανεωμένο και πολύ απλό. για τις ανάγκες της εποχής, το Ασφαλιστικό Πρόγραμμα αυτό και με την ίδια επιτυχή, όπως αποδείχθηκε, ονομασία του, παρουσιάζεται το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013 στην Έδρα του Ομίλου, για τους πάντα τυχερούς Θεσσαλονικείς και γύρω περιοχών, προς τους οποίους ο Απόστολος των Εθνών Παύλος έγραψε και απέστειλε «επιστολή-υποθήκη» με την αλάνθαστη προτροπή «να εργάζεσθε με τα δικά σας χέρια για να περιπατείτε με ευσχημοσύνη προς τους έξω και να μην έχετε ανάγκη κανενός»!! Αυτά και τα ίδια «έλεγαν» και οι Μούσες στο Δίον των Πιερίων, για όσους έχουν νου και γνώση!
Το Πρόγραμμα «Πανδώρα» με την ελπίδα των Ελλήνων
Μετά την παρουσίαση και προβολή του «ΕΦΑΠΑΞ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» σε όλη την Ελλάδα, θα ακολουθήσει σειρά άλλων ασφαλιστικών Προγραμμάτων Ζωής και Γενικών, μεταξύ των οποίων, το πρόγραμμα «Πανδώρα» θα δώσει άμεση ελπίδα σε κάθε πικραμένο Έλληνα για την, από την μη μεταφερόμενη σε κανένα Βερολίνο του κόσμου, ελληνική φύση, της «εξ ιδίων χειρών», λύση στην κρίση! Όλα τα άλλα είναι για εκφοβισμό και στόχο τον πλήρη αφελληνισμό.
