Αμφιβάλλουν οι ξένοι αν η Ελλάδα είναι σε θέση να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει, αμφιβάλλουν για το αν θα εξασφαλίσει τελικά βοήθεια, αμφιβάλλουν για το αν θα καταφέρει να επιδείξει το δυναμισμό που χρειάζεται για να συγκρατήσει το χρέος της και στη συνέχεια να το διατηρήσει σε βιώσιμη, καθοδική τροχιά, μέσω ενός πολυετούς προγράμματος λιτότητας.
Ως αποτέλεσμα ο διεθνής οίκος Standard & Poor’s, αναθεώρησε για άλλη μία φορά τις εκτιμήσεις του για τα οικονομικά της χώρας μας και υποβάθμισε την προοπτική των ελληνικών ομολόγων σε ΒΒ+ από ΒΒΒ+, διατηρώντας βεβαίως το αρνητικό outlook.
Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι α) η απειλή της χρεοκοπίας παραμένει β) όσοι κατέχουν ελληνικά ομόλογα κινδυνεύουν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους σε ποσοστό 50% με 30%, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης χρέους ή παύσης πληρωμών.
Η S&P προβλέπει ότι το πραγματικό ΑΕΠ της Ελλάδας θα παραμείνει σχεδόν στάσιμο έως το 2016, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τράπεζες και επιχειρήσεις (μηδενική ανάπτυξη, πιέσεις ρευστότητας). Παράλληλα, εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος θα φτάσει στο 124% του ΑΕΠ το 2010 και στο 131% του ΑΕΠ το 2011.
Το έγκυρο Bloomberg εν τω μεταξύ ανέφερε ότι η συγκεκριμένη υποβάθμιση εντείνει τις ανησυχίες ότι η χώρα βρίσκεται πιο κοντά στην χρεοκοπία.
Η αλήθεια είναι ότι αν η Ελλάδα υποβαθμιστεί και από τους άλλους οίκους αξιολόγησης, τότε τίθεται αυτόματα εκτός του μηχανισμού αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ. Η ΕΚΤ ωστόσο είναι η τελευταία εναπομείνουσα πηγή χρηματοδότησης για τις ελληνικές τράπεζες.
Ο Υπουργός Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου πάντως τόνισε ότι η υποβάθμιση δεν “αντανακλά τα πραγματικά δεδομένα” της οικονομίας και ότι το τραπεζικό σύστημα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα (!).
Σε αντίθεση ο Διοικητής της ΤτΕ κ. Προβόπουλος δήλωσε ότι οι τράπεζες θα χρειαστεί ίσως να προχωρήσουν σε συνεργασίες ή σε “συγχωνεύσεις έκτακτης ανάγκης” οι οποίες ωστόσο δεν είναι σίγουρο ότι θα λύσουν το πρόβλημα (δύο φτωχοί δεν κάνουν έναν πλούσιο!), οπότε το επόμενο σενάριο είναι η επέμβαση ξένων τραπεζών…
Η κατηγορία ΒΒ+ είναι μη επενδυτική κατηγορία, δηλαδή τα ελληνικά ομόλογα δεν θεωρούνται πλέον ικανά για επένδυση. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν συνήθως ομόλογα ριψοκίνδυνων αναδυόμενων οικονομιών.
…Εν κατακλείδι, ποιοί είναι αυτοί της Standard & Poor’s, όπως και κάθε παρόμοιας άλλης «δορυφορικής» εταιρίας-οργάνωσης, πέραν από μέλη μιας «αγέλης δολιοφθορέων» των οιωνδήποτε ορθόδοξων οικονομικών προσπαθειών… και γιατί άραγε ένας λαός -οποιοσδήποτε λαός- στην ευτυχία ή δυστυχία του, να κρέμεται από την γραφίδα της!
Όταν μια πορεία σε γκρεμίζει… δεν την συνεχίζεις. Κι’ η πορεία αυτή μάκρυνε… κρατάει χρόνια.
Ποιός αχαρακτήριστος βάφτισε την κατανάλωση από δανεικά «ανάπτυξη»;
Ποιός αχαρακτήριστος μισθοδότησε -επί μακρόν- «ημετέρους» του αργόσχολους, αναλίσκοντας τα ιερά συνταξιοδοτικά αποταμιεύματα των εργαζομένων και των παλαιμάχων του μόχθου;
Ποιός αχαρακτήριστος υποθηκεύοντας τα μελλοντικά εισοδήματα των Ελλήνων τροφοδότησε ματαιοδοξίες επιπλεόντων «φελλών»;
Ποιός και ποιός και ποιός… Ποιοί δηλαδή…
Τί άλλο περιμένουν οι «ιθύνοντες»… για να κηρύξουν την χώρα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης»… και σε «εθνική επιστράτευση» τους απανταχού Έλληνες; Ή μήπως πρέπει να πιαστούμε και στον ύπνο;
– Η οικονομία είναι η απλούστερη επιστήμη, με τους πλέον ξεκάθαρους κανόνες. Όταν έχεις «βρώμικο», «άγριο» ή «στημένο» «παιχνίδι» δεν «παίζεις»! Βγαίνεις και το αντιμετωπίζεις απ’ έξω -στον βαθμό που σε αφορά- με τα δικά σου -πάσει δυνάμει- μέτρα. Δεν χωρούν ημίμετρα μήτε αναβολές.
Με άκρως ελλειμματικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, πώς «διάολο» θα μειωθεί το έλλειμμα;
Με ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και υπηρεσιών και «εμβόλιμων» μεταναστών, πώς θα ελεγχθεί… και πώς θα εξισορροπηθεί η -βαρέως πάσχουσα- κατάσταση; Ένας «λαβωμένος» μικρός πώς θα ανταπεξέλθει σ’ ένα πολυμέτωπο, χωρίς να «ξυπνήσει», να «συνέλθει», να «συγκεντρωθεί» και να «σφιχτεί»… για ν’ αμυνθεί; Πού είναι οι τομές; Ποιός βάφει -αλήθεια- με «πορδές» αυγά; Κι’ αν το κάνει, ποιός τα παίρνει; Ποιός και γιατί επιτρέπει το βάθεμα και μάκρεμα της οικονομικής ύφεσης, για να απομακρύνει και να δυσκολέψει κάθε ενδεχόμενη επίλυση;
Ως εδώ και μη παρέκει. Γρηγορείτε κι’ επιφυλάσσεστε, «νά ’μαστε… αν κι’ όταν χρειαστεί»… και χρειάζεται τώρα, χωρίς πανικό… μα με σύνεση και -βεβαίως- κοινή συνείδηση!