Την Τετάρτη το πρωί στις 14 Ιανουαρίου 2008 συνήλθε η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής με θέμα το Πολυνομοσχέδιο που αφορά τις Ασφαλιστικές εταιρείες. Ο τίτλος του Πολυνομοσχεδίου είναι «Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενσωμάτωση των Οδηγιών 2005/14/ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68/ΕΚ σχετικά με τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις». Δημοσιεύουμε αντίγραφο των Πρακτικών, ώστε οι αναγνώστες του I.D. να έχουν άμεση και ξεκάθαρη γνώση για τις διαφορές που προέκυψαν για πρώτη φορά μεταξύ της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος και του νέου υπό ίδρυση Συνδέσμου Εκπροσώπων Ελληνικών Εταιρειών, ο αριθμός των οποίων, σύμφωνα με δηλώσεις τους, έχει φτάσει τις 24 Εταιρείες που Ελέγχονται από Έλληνικά Συμφέροντα.
H ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ θα συνεδριάσει με θέμα ημερήσιας διάταξης Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενσωμάτωση των Οδηγιών 2005/14/ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68/ΕΚ σχετικά με τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις».
(2η συνεδρίαση – Ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων)
Εισηγητές: Μιχαήλ Χαλκίδης και Κωνσταντίνος Γείτονας
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Το λόγο έχει ο κ. Κοκκάλας».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ (Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας): «Σε ό,τι αφορά το πολυνομοσχέδιο, στο κομμάτι που μας αφορά σαν ασφαλιστικές εταιρείες σε γενικές γραμμές ενσωματώνει τις Οδηγίες της Ε.Ε. και, φυσικά, θεωρούμε ότι ορθώς τις ενσωματώνει και ιδιαίτερα στα θέματα της εποπτείας σαν Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος θεωρούμε ότι έχουμε ανάγκη ισχυρής, αυστηρής, δίκαιης εποπτείας και γι’ αυτό, αν θέλετε, τα προσυπογράφουμε.
Έχουμε, θα έλεγα, δύο συγκεκριμένα αιτήματα και μια πρόταση να κάνουμε για ανάλογες τροπολογίες. Το πρώτο αίτημα αφορά το θέμα της αύξησης του εγγυητικού κεφαλαίου στα 6 εκατ. ευρώ του ελάχιστου κεφαλαίου και ζητάμε από 1/1/2009, διότι κανονικά είμαστε και εκτός προγράμματος και ο λόγος είναι η χρηματοοικονομική κρίση, γι’ αυτόν το λόγο ζητάμε παράταση της προθεσμίας έναρξης, τουλάχιστον μέχρι τις 31/12/2010. Εδώ θέλω να επισημάνω ότι ο Έλληνας νομοθέτης το 2005 επέλεξε να επιβάλει στις λειτουργούσες στην Ελλάδα ασφαλιστικές εταιρείες όρια ασφαλιστικού κεφαλαίου διπλάσια από αυτά που ορίζουν οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες και γι’ αυτόν το λόγο ζητάμε, αν θέλετε, την παράταση, λαμβανόμενης υπόψη της κρίσεως. Εδώ θέλω να τονίσω ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες και ειδικά στην Ευρώπη, θα έλεγα, ανταποκρίθηκαν στην κρίση πολύ καλά, άντεξαν τη σοβαρότερη οικονομική κρίση του αιώνα πολύ καλά. Παρ’ όλα αυτά είμαστε θεσμικοί επενδυτές και βέβαια μας χτυπάει βάναυσα η κρίση αυτή.
Με την ευκαιρία, κάνω τη σύνδεση με το δεύτερο αίτημα που αφορά την αξία των ακινήτων στον υπολογισμό των αποθεμάτων μας. Οι αντικειμενικές αξίες, όπως γνωρίζουμε, για διάφορους λόγους έχουν καθηλωθεί επί μακρόν. Ο τρόπος του υπολογισμού της αξίας των ακινήτων που έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια στην ασφαλιστική αγορά είναι αντικειμενική αξία συν 30% και θεωρούμε ότι αδικεί, αν θέλετε, τις ασφαλιστικές εταιρείες. Οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν μπορούν να αξιοποιήσουν επαρκώς την ακίνητη περιουσία τους. Η ακίνητη περιουσία και σήμερα αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές επενδύσεις και σταθερές, θα έπρεπε και ορθώς ο νόμος προτρέπει τις ασφαλιστικές εταιρείες να επενδύουν σε ακίνητα, αλλά κανονικά θα πρέπει να είναι στην εύλογη αξία, όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχει έλλειψη μηχανισμών αντικειμενικού υπολογισμού, ορθού υπολογισμού της εύλογης αξίας και γι’ αυτό καθιερώθηκε η αντικειμενική αξία. Τουλάχιστον, όμως, προτείνουμε και πιστεύουμε ότι, σύμφωνα με δικές μας εκτιμήσεις, τεχνοκρατικά επιβεβαιωμένες, η σωστότερη αξία θα ήταν η αντικειμενική αξία συν 60%. Αυτό το δεύτερο αίτημα που κάνουμε το θεωρούμε σωστό σαν ασφαλιστικές εταιρείες.
Ένα άλλο θέμα που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι με αυτό το νομοσχέδιο προσαρμόζονται τα ελάχιστα όρια αποζημίωσης στην ασφάλιση του αυτοκινήτου. Τα ελάχιστα όρια λοιπόν μέσα στην επόμενη τριετία θα πολλαπλασιαστούν. Και δε λέω ότι θα γίνουν διπλάσια ή τριπλάσια, αλλά θα πολλαπλασιαστούν. Τα όρια, λοιπόν, μετά από μία τριετία θα είναι 1 εκατομμύριο ευρώ ανά θύμα για σωματικές βλάβες και 1 εκατ. ευρώ ανά ατύχημα για υλικές ζημιές. Σας υπενθυμίζω ότι τα σημερινά όρια είναι 500.000 ευρώ ανά ατύχημα.
Θέλω λοιπόν να πω ότι αυτό το οποίο δεν αναφέρεται και εννοείται είναι ότι η λύση η οποία επέλεξε το Ελληνικό Κοινοβούλιο υποκρύπτει το απεριόριστο, δηλαδή, ενώ είχαμε 500.000 ευρώ την ευθύνη της ασφαλιστικής εταιρείας ανά ατύχημα, αυτό τώρα γίνεται απεριόριστο. Αυτό σημαίνει ότι σε πολύνεκρα ατυχήματα, όπως είναι το ατύχημα των Τεμπών, ή όπως είναι άλλα πολύνεκρα ατυχήματα που έχουν συμβεί στην Ευρώπη με 50, 60, 100 θύματα, και η Ελλάδα, δυστυχώς, ούτε τους κατάλληλους δρόμους διαθέτει ούτε τους κατάλληλους οδηγούς για να έχουμε και εμείς τα ανάλογα ατυχήματα, αυτό σημαίνει ότι θα πληρωθούν αποζημιώσεις τεράστιες.
Επομένως, θα μπορεί μια ασφαλιστική εταιρεία να ευθύνεται για τεράστιες αποζημιώσεις. Και πού θέλω να καταλήξω. Επειδή έχουμε μάθει ότι απεριόριστος είναι μόνο ο Θεός και αυτή τη στιγμή έχουμε μια απεριόριστη ευθύνη της ασφαλιστικής εταιρείας, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα προσπαθήσουν να βρουν έναν τρόπο να εξασφαλιστούν με ενδεχόμενο αυτό. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει ένα επιπρόσθετο κόστος. Όταν μας ρωτούν ποια θα είναι η επίδραση των νέων ορίων στα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων, διότι πλέον το αυτοκίνητο έχει γίνει είδος πρώτης ανάγκης και, δυστυχώς, όλες οι οικογένειες έχουν τουλάχιστον ένα αυτοκίνητο και άρα πληρώνουν ασφάλιστρα αυτοκινήτου, η απάντηση είναι, εάν θέλετε, διπλωματική. Δεν εξαρτάται από εμάς. Το ότι μεγαλώνουν τα όρια δεν είναι ταυτόσημο με το ότι θα μεγαλώσουν οι αποζημιώσεις. Οι αποζημιώσεις θεωρητικά πρέπει να αποφασίζονται από τα δικαστήρια με βάση αντικειμενικά κριτήρια. Δεν άλλαξε κάτι στα αντικειμενικά κριτήρια απλώς επειδή άλλαξαν τα όρια ασφάλισης, αλλά δυστυχώς η πράξη δείχνει ότι τα δικαστήρια επηρεάζονται σε όλες τις αλλαγές που έχουν γίνει στο παρελθόν, δηλαδή, αυξήσεις των υποχρεωτικών ορίων. Σε ένα διάστημα υπήρξε και προσαρμογή σε μεγάλο βαθμό και των δικαστικών αποφάσεων».
(Συνέχεια ομιλίας Θεόδωρου Κοκκάλα, Γενικού Γραμματέα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος.)
«Αυτό αυτονόητα θα φέρει και αύξηση των αποζημιώσεων και των ασφαλίστρων. Εδώ έχουμε να κάνουμε μια πρόταση. Προτείνουμε τη σύσταση μιας σύνθετης επιτροπής, η οποία να αποφασίσει την αντικειμενικοποίηση του υπολογισμού των σωματικών βλαβών και ιδιαίτερα τις λεγόμενες μη οικονομικές, δηλαδή χρηματικές ικανοποιήσεις, λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης. Θέλω να πω ότι στην Ελλάδα μετά από έρευνα που έχουμε κάνει έχουμε τις μεγαλύτερες αποζημιώσεις στην Ευρώπη για αυτού του είδους τις αποζημιώσεις με πολύ μεγάλη διαφορά, δηλαδή για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης. Όπως γνωρίζετε, αυτού του είδους οι αποζημιώσεις είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστούν, δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και ο δικαστής ναι μεν κάνει χρήση της ελευθερίας της απόφασης που του δίνει το Σύνταγμα, αλλά είναι απελπιστικά μόνος μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, όταν επικαλείται να αποφασίσει πόσο κοστίζει η ψυχική οδύνη της μάνας, της αδερφής, της πεθεράς, της νύφης. Έχουμε τον ευρύτερο κύκλο ατόμων που αποζημιώνονται στην Ευρώπη και, όπως ξαναείπα, τις μεγαλύτερες αποζημιώσεις.
Οι αποζημιώσεις κυμαίνονται, μέσα από στατιστική έρευνα που κάναμε στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών, για σχεδόν όμοιες περιπτώσεις, από 20.000 έως 110.000 ευρώ. Θέλω να σας πω ότι στη Γερμανία, της οποίας το Αστικό Δίκαιο, όπως γνωρίζετε, κάποια στιγμή αντιγράψαμε, η νομολογία για θέματα ψυχικής οδύνης δεν αποφασίζει για ποσά πάνω από 100 έως 200 ευρώ. Θέλω με αυτόν τον τρόπο να τονίσω την αντίφαση στην υπόθεση αυτή. Επίσης, να υπενθυμίσω ότι με την ιστορία του παραδικαστικού αποκαλύφθηκε ότι δυστυχώς η ψυχική οδύνη και η ηθική βλάβη είναι και θέμα, δυστυχώς, παράνομων συνδιαλλαγών εντός των δικαστηρίων, ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια.
Η πρόταση, λοιπόν, είναι να υπάρξει κάποιου είδους καθορισμός, αφού υπάρχει ήδη στα άλλα κράτη, αντικειμενικών κριτηρίων αποζημίωσης για τις χρηματικές ειδικά ικανοποιήσεις και για τις σωματικές βλάβες».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ (Εισηγητής μειοψηφίας): «Τι θα πει “αντικειμενικοποίηση”; Βαθμός συγγένειας;».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ: «Π.χ., βαθμός συγγένειας. Βέβαια, ένα βασικό κριτήριο είναι ο βαθμός συγγένειας και από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα οικογενειακά δεδομένα, όσο και είναι το ποσό αυτό. Εμείς, ως ασφαλιστικές, δεν έχουμε πρόβλημα εάν είναι 20.000 ή 110.000 ευρώ. Η πρόταση είναι πολύ σοβαρή και πολύ ουσιαστική, ώστε να κρατηθεί το κόστος της ασφάλισης, το οποίο είναι βασικό καθημερινό κόστος του Έλληνα καταναλωτή, σε λογικά και δίκαια πλαίσια.
Επίσης, ένα επιχείρημα το οποίο ενισχύει την πρόταση αυτή είναι ότι αυτό αποτελεί και βασικό κριτήριο εποπτείας. Δηλαδή, όταν σήμερα η εποπτική αρχή έρχεται να μας ελέγξει και μπαίνει στους φακέλους των ζημιών για να δει τι απόθεμα κρατήσαμε, για όλες τις σωματικές βλάβες, τι απόθεμα θα θεωρήσει δίκαιο, τα 20.000 ή τα 110.000 ή τα 350.000 ή τα 450.000 ευρώ που έχουν πληρωθεί για χρηματικές ικανοποιήσεις; Είναι λοιπόν και θέμα εποπτείας να καθοριστούν αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα διευκολύνουν και το δικαστή, θα μειώνουν τα ενδεχόμενα της ύποπτης συναλλαγής και θα διευκολύνουν και την εποπτεία των ασφαλιστικών εταιρειών».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Το λόγο έχει ο κ. Αδαμόπουλος».
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής του Συνδέσμου Εκπροσώπων και Μετόχων Ιδιωτικών Ελληνικών Ασφαλιστικών Εταιρειών): «Ο νεοϊδρυθείς Σύνδεσμος Εκπροσώπων Ελληνικών Ιδιωτικών Ασφαλιστικών Εταιρειών παράλληλα προς την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών μεριμνά για την επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων ή θεμάτων, τα οποία απασχολούν τις ελληνικές ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις. Θα σας περιγράψω το πώς κατατμείται αυτή τη στιγμή η αγορά. Στην Ελλάδα υπάρχει μια τριχοτόμηση: Οι θυγατρικές ξένων πολυεθνικών, οι θυγατρικές ελληνικών τραπεζών και οι ελληνικές, που ανήκουν σε φορείς που δεν είναι τράπεζες, ιδιώτες, φυσικά πρόσωπα και ούτω καθεξής. Τις τελευταίες, που είναι 24 εταιρείες, εκπροσωπούμε εμείς στη σημερινή συζήτηση.
Ένα μείζον θέμα που αντιμετωπίζει ο κλάδος στο σύνολό του, αλλά ειδικά οι ελληνικές ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 είναι ότι παράλληλα με την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας και του υπολογισμού ασφαλιστικών υποχρεώσεων που δημιουργούν πολλαπλές υποχρεώσεις για την αγορά στο σύνολό της έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την πολύ κακή χρονιά σε ό,τι αφορά τα επενδυτικά μας χαρτοφυλάκια. Έχουμε να θέσουμε ένα θέμα ισότιμης μεταχείρισης και ίσων όρων ανταγωνισμού εδώ, δεδομένου ότι κατέστη γνωστό ότι οι πολυεθνικές εταιρείες, οι μητρικές τους, έλαβαν βοήθεια από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις στην Ολλανδία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Αμερική -αυτές οι χώρες έχουν εκπροσώπηση στην Ελλάδα- και αντίστοιχα, εφόσον ενισχύθηκαν κεφαλαιακά οι μητρικές, μπορούν να προχωρήσουν σε ενίσχυση των θυγατρικών τους, εάν αυτό χρειαστεί.
Οι θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών, επίσης, δύναται να ενισχυθούν έμμεσα, εφόσον οι μητρικές τους συμμετείχαν στο πακέτο ενίσχυσης των ελληνικών τραπεζών. Οι μόνες λοιπόν οι οποίες αυτή τη στιγμή καλούνται σε ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, που οι τράπεζες θα λειτουργούν, δεν υπάρχει πίστη, οι κεφαλαιαγορές είναι κλονισμένες -και μιλάμε για ελληνικές παραδοσιακές ιδιωτικές εταιρείες-, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των νέων καιρών, γι’ αυτό η βασική μας πρόταση θα ήταν να ενσωματωθεί μέσα στο νόμο και μια αντίστοιχη πρόνοια υπό την αιγίδα είτε της ΕΠΕΙΑ είτε της Τραπέζης της Ελλάδος -ένα ποσό που θα οριστεί, 200, 300, και αυτό θα μπορούσε καλύτερα να το ορίσει η ΕΠΕΙΑ, που γνωρίζει τις ανάγκες-, ώστε να μη δημιουργηθεί συστημικός κίνδυνος. Το τονίζω, γιατί ενώ η αγορά, οι ασφαλίσεις του κλάδου ζωής αυτή τη στιγμή στη συντριπτική τους πλειοψηφία, περίπου το 75-80%, κατέχονται από ξένες εταιρείες, ο κλάδος των γενικών ασφαλίσεων, που είναι υποχρεωτικές, αστική ευθύνη σχημάτων, κατά 75% αυτή τη στιγμή κατέχεται από τις εταιρείες του συνδέσμου μας. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή δε θέλουμε να δημιουργηθεί συστημικός κίνδυνος με τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων και την προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις που θέτει η ΕΠΕΙΑ, θα θέλαμε να το δείτε πάρα πολύ σοβαρά.
Θα ήθελα να συμφωνήσω με τον εκπρόσωπο της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών ότι κι εμείς είμαστε υπέρ της σκληρής και ειδικής εποπτείας. Η ΕΠΕΙΑ έχει θέσει νέα στάνταρ, τα οποία καλό κάνουν στην αγορά παρά κακό, εν αντιθέσει με τη χαλαρή εποπτεία και το know how που είχε το Υπουργείο Ανάπτυξης. Συμφωνούμε για την παράταση του εγγυητικού κεφαλαίου και έχει αποτελέσει μέρος των προτάσεών μας. Συμφωνούμε για την αξία των ακινήτων είτε στην εύλογη αξία να υπολογίζεται είτε στην αντικειμενική συν 60%, παρόλο που προτείνουμε εμείς την εύλογη. Επίσης, συμφωνούμε για όλα όσα παρέθεσε πολύ σωστά, τεχνικά, για το πρόσθετο κόστος που έχουμε να αντιμετωπίσουμε».
(Συνέχεια ομιλίας Βασίλειου Αδαμόπουλου, Αντιπροέδρου της Διοικούσης Επιτροπής του Συνδέσμου Εκπροσώπων και Μετόχων Ιδιωτικών Ελληνικών Ασφαλιστικών Εταιρειών.)
«Επίσης, μέτρα, τροποποιήσεις, προσθήκες στο σχέδιο νόμου, που δεν αφορούν ελληνικές ή ξένες, αλλά το σύνολο της αγοράς, και όχι μόνο εταιρείες γενικών ασφαλειών είναι: στον υπολογισμό του περιθωρίου φερεγγυότητας να αναγνωρίζεται η υπεραξία που προκύπτει από συγχώνευση ή εξαγορά, ως μη άυλου περιουσιακού στοιχείου. Αυτό διότι έχουμε το εξής οξύμωρο: οι πέντε-έξι μεγάλες εταιρείες στη χώρα εφαρμόζουν διεθνή λογιστικά πρότυπα. Με βάση τα λογιστικά πρότυπα, το goodwill δεν είναι άυλο (ΦΕΚ Α’ 10) περιουσιακό στοιχείο, αποτιμάται κάθε χρόνο, κρίνεται και μπορεί να μηδενιστεί.
Θέλουμε να προσδιοριστεί στο υπό άρθρο 50, που τροποποιεί το 6β’ του Ν.Δ. 400/1970, το ποσοστό συμμετοχής, που χαρακτηρίζει την επιχείρηση ως συνδεδεμένη. Διότι άλλα είναι τα όρια του 400 -περί ειδικής συμμετοχής-, άλλα της τέταρτης Κοινοτικής Οδηγίας -με το 20%- και άλλα αυτά που ορισμένες διατάξεις του νόμου τη χαρακτηρίζουν ως θυγατρική, που είναι το 51%.
Όσον αφορά το άρθρο 58 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου για τη μεταχείριση της υπεραξίας, για τον υπολογισμό της φερεγγυότητας να ισχύσει ως ανωτέρω. Ένα βασικό αίτημα το οποίο αποτελεί αίτημα όλου του κλάδου. Έχει συζητηθεί και στην Ένωση. Στο άρθρο 58, που τροποποιεί το 17Α του Ν.Δ. 400/1970 (ΦΕΚ Α’ 10). Προτείνουμε να οριστεί μεταβατική διάταξη, για υπολογισμό τιμών των μετοχών και ομολόγων, για το περιθώριο φερεγγυότητας και την ασφαλιστική τοποθέτηση ως αυτές είχαν την 31η Δεκεμβρίου του 2007, για σκοπούς μέτρησης των στοιχείων. Όχι να δημιουργήσουν περιποιημένους ισολογισμούς, αλλά όταν η ΕΠΕΙΑ θα υπολογίσει τα στοιχεία, που απαρτίζουν το περιθώριο φερεγγυότητας, να λάβει ως τιμές αυτές της 31ης Δεκεμβρίου του 2007. Γιατί αυτή τη στιγμή ακόμα και τα καλύτερα ελληνικά αλλά και ξένα blue chips, ακόμα και τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου διαπραγματεύονται πάρα πολύ χαμηλά. Αυτό δεν είναι κάτι το οποίο ορίζει τη φερεγγυότητα της εταιρείας σε χρόνο-μηδέν, διότι τα αποθέματα των εταιρειών έχουν μια συγκεκριμένη διάρκεια. Το ιστορικό έχει δείξει ότι από κορυφή σε κορυφή χρηματιστηριακού κύκλου ή από κατώτατο σημείο σε κατώτατο έχουμε μια επταετή διάρκεια. Άρα, όλοι αναμένουμε και ευελπιστούμε -ειδάλλως δε θα υπάρχει ούτε ελληνική οικονομία ούτε καμιά άλλη οικονομία- ότι εντός των επόμενων 2-3 ετών θα έχουν ομαλοποιηθεί οι αγορές. Ζητάμε λοιπόν για το σύνολο των εταιρειών, όχι για τις δικές μας, μια αντίστοιχη μεταχείριση με αυτή που είχε γίνει το 2002. Από εκεί και πέρα μια φορολογική τροποποίηση, η οποία θα πλήξει το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς, εάν δε συμβεί, μια τροποποίηση στο ν. 2238/1994, τον κωδικοποιημένοι νόμο φορολογίας εισοδήματος, ειδικά για τα κέρδη και τις ζημιές που προκύπτουν από χρεόγραφα εισηγμένα στο Χρηματιστήριο, οι ζημίες δεν απαλλάσσονται φορολογικά, αλλά πάνε σε απόφθεγμα για να συμψηφιστούν με μελλοντικά κέρδη. Οι εταιρείες που λειτουργούν στον κλάδο 3 είναι σχεδόν όλες οι εταιρείες ζωής -ελληνικές, ξένες-, είναι στην ουσία διαχειριστές ποσών, τα οποία το κέρδος ή τη ζημία τα χρεώνουν ή τα πιστούν στον πελάτη, ακριβώς όπως τα αμοιβαία κεφάλαια. Είναι απλοί διαχειριστές. Λόγω του κλαδικού λογιστικού σχεδίου, το οποίο ψηφίστηκε το 1984 και δεν είχε λάβει υπόψη του αυτά τα πράγματα, το κέρδος ή η ζημία από τα εσωτερικά μεταβλητά βαρύνει το αποτέλεσμα είτε ανέβει είτε κατέβει. Όμως, σε περίπτωση περιόδου ζημίας, όπως φέτος, αντιλαμβάνεστε ότι η εταιρεία φορολογείται 2 φορές για ένα περιουσιακό στοιχείο ή ένα κέρδος που δεν της ανήκει.
Αυτά είναι και έναντι αυτών θα υποβάλλουμε και γραπτό υπόμνημα, με τα τεχνικά μας στοιχεία .Σας ευχαριστώ».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω ότι έχει κατατεθεί από τη Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων Ελλάδος υπόμνημα και έχει διανεμηθεί, καθώς και γράμμα από τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών, ο οποίος μας λέει ότι πρόκειται να μας στείλει τις απόψεις του.
Το λόγο έχει ο κ. Γείτονας».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): «Είναι σαφές ότι υπάρχει μια δύσκολη συγκυρία και για τις ασφαλιστικές εταιρείες. Επίσης, προκύπτει ότι με καθυστέρηση -γι’ αυτό έγινε και σύσταση, για παραπομπή στο δικαστήριο- ενσωματώνονται στην ελληνική νομοθεσία οι δύο Κοινοτικές Οδηγίες. Από την άλλη μεριά, εγώ αποτυπώνω ως κοινό αίτημα την παράταση του χρόνου για το εγγυητικό κεφάλαιο και, δεύτερον, ενδεχομένως την παράταση του διπλασιασμού των κατωτέρων ορίων, προβλέπεται σε τρεις φάσεις να πάει με αργότερο βήμα. Δεν ξέρω αν αντιλήφθην σωστά. Είναι κοινό το αίτημα αυτό; Όσον αφορά το εγγυητικό κεφάλαιο, τα 6 εκατομμύρια, εγώ βλέπω ότι το νομοσχέδιο λέει από 1.1.2008.
Η δεύτερη ερώτησή μου είναι η εξής: Έχετε να κάνετε αναπροσαρμογή στα αποθεματικά και γίνεται και αναπροσαρμογή των κατώτερων ορίων, αυτό τι επιπτώσεις θα έχει στα ασφάλιστρα; Υπάρχει κάποια εκτίμηση για επιπτώσεις στα ασφάλιστρα; Επίσης, υπάρχει ιδιαίτερη εκτίμηση στις μικρότερες ελληνικές εταιρείες από όλη αυτήν την προσαρμογή όπως γίνεται σε αυτή τη φάση. Είπατε ότι έχετε ιδιαιτερότητες, αλλά δεν τις άκουσα. Να δούμε ποιες είναι αυτές, να τις λάβουμε υπόψη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Το λόγο έχει ο κ. Βορίδης».
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΒΟΡΙΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): «Θα ήθελα να κάνω μια διευκρινιστική ερώτηση: η αύξηση των ορίων του εγγυητικού κεφαλαίου, που πάει στα 6 εκατ., πού ήταν;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ (Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας): «Είναι στα 4,5 εκατ. Και μιλάμε για την ελάχιστη».
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΒΟΡΙΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): «Τα ευρωπαϊκά κρατούντα ποια είναι;».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ: «Είναι στα 3 εκατομμύρια».
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΒΟΡΙΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Τα 3 εκατ. Κατ’ ελάχιστον δηλαδή και το αφήνουν να εξειδικευτεί, από την εσωτερική νομοθεσία, το πόσο θα πάει».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ: «Ακριβώς, υπερβάλλαμε εαυτόν, υπ’ αυτή την έννοια».
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΒΟΡΙΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): «Δεν καταλαβαίνω την παρατήρηση για το θέμα της αξίας των ακινήτων, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ορθή. Παρά ταύτα, εκτός και αν έχετε να προτείνετε ένα πιο σύνθετο σύστημα υπολογισμού της αξίας, η πρόταση αντικειμενικής αξίας είναι 60, μπορεί να οδηγήσει σε τεράστιες αδικίες, με ακίνητα μεγάλης αξίας να πλησιάζουν στην αντικειμενική αξία. Αυτό εξαρτάται από την περιοχή. Υπάρχουν περιοχές στις οποίες οι αντικειμενικές αξίες είναι κοντά στις εμπορικές και άλλες που είναι μακριά. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα κακό κριτήριο αυτό που προτείνετε και θα έπρεπε ή να βάλετε ένα σύστημα προσδιορισμού με εκτιμήσεις ή να μείνουν οι αντικειμενικές αξίες».
(Συνέχεια ομιλίας Μαυρουδή Βορίδη, Ειδικού Αγορητή του ΛΑ.Ο.Σ.)
Θα ήθελα να σας ρωτήσω, επειδή ξέρετε τις αξίες των ακινήτων, γιατί προτείνετε τελικά μια λύση η οποία ενδέχεται να αντιμετωπίσει με εξίσου άδικο τρόπο τον προσδιορισμό της αξίας. Επίσης, γνωρίζω την επιχειρηματολογία περί αντικειμενικοποίησης των ορίων αποζημιώσεως. Ουσιαστικά, εκείνο που έρχεστε και λέτε στη Βουλή και στην Κυβέρνηση είναι ότι θα πρέπει να πάρει την ευθύνη να κάνει μια αποτίμηση, για παράδειγμα της ψυχικής οδύνης. Αυτό να το κάνει η Κυβέρνηση και όχι το δικαστήριο. Ερωτώ, πώς είναι δυνατόν να αποτιμήσουμε κάθε φορά την εγγύτητα της συγγένειας; Η συγγένεια μόνο ως τυπικό κριτήριο; Πεθαίνει, λοιπόν, ο γιος του οποίου έρχεται και ζητά μια αποζημίωση, ενώ δεν τον έχει δει ποτέ, διότι έχουν χαθεί κ.λπ. Ποια είναι η ψυχική οδύνη αυτού και ποια η ψυχική οδύνη κάποιου που είναι μοναχογιός; Πώς μπορεί να αποτιμήσει κάτι τέτοιο ο κ. Υπουργός;
Ας υποθέσουμε ότι πεθαίνει ο γιος ενός πάμπλουτου και ο γιος ενός πάμπτωχου. Ένα από τα κριτήρια που βάζει μέσα ο Αστικός Κώδικας και η νομολογία είναι η ένταση του πταίσματος, ο βαθμός της αμέλειας, η ένταση του δόλου, η κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών. Όλα αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν, καθώς και οι ιδιαίτερες συνθήκες που κάθε φορά προκύπτουν. Εξ ου υπάρχουν και οι διακυμάνσεις που επισημάνατε και άλλοι δίνουν 20.000 και άλλοι 100.000 για ψυχική οδύνη. Η δε ψυχική οδύνη, όπως έχει διαπλαστεί νομολογικά, σημαίνει ότι η χρηματική ικανοποίηση είναι να δοθεί κάτι σε αυτόν που έπαθε αυτή τη ζημία, ώστε με αυτά τα χρήματα να πάει να κάνει κάτι άλλο, που κάπως θα συμψηφίσει την απώλειά του. Δηλαδή, η νομολογία κάνει κάτι θετικό, για συμψηφιστεί το αρνητικό.
Ερωτώ, λοιπόν, πρώτον, πόσο εφικτή είναι αυτή η αντικειμενικοποίηση. Δεύτερον, σας πιάνει μια ανησυχία για το θέμα της αυξήσεως των ασφαλίστρων. Γιατί; Εσείς εάν αυξήσετε τα ασφάλιστρα δε θα έχετε μείωση του κύκλου των εργασιών σας; Λέτε ότι εάν αυξήσετε τα ασφάλιστρα, δε θα έχετε μείωση του κύκλου των εργασιών σας; Λέτε ότι εάν έχετε αύξηση του ορίου, αυτό θα οδηγήσει για να συμψηφιστεί ο κίνδυνος που αναλαμβάνετε ως ασφαλιστική σε αύξηση του ασφαλίστρου. Άρα, αυτό θα μετακυλήσει στην αγορά. Αφού, λοιπόν, υπάρχει ανταγωνισμός στον κύκλο εργασιών σας, δεν αφήνουμε να βρει ο ανταγωνισμός το πού θα πάει το ασφάλιστρο; Εγώ πιστεύω ότι έχετε σημαντικά περιθώρια ως προς το συγκεκριμένο θέμα αντί να μας πάτε στην αντικειμενικοποίηση. Εάν ο κ. Υπουργός τη βάλει ψηλά, για να είναι ευχαριστημένοι αυτοί που δικαιούνται την αποζημίωση, πάλι θα μας πείτε για το κόστος των ασφαλίστρων. Εάν ο κ. Υπουργός τη βάλει χαμηλά, και πάλι δε θα μπορεί να αποζημιώνεται πλήρως αυτός που πράττει τη ζημία. Αυτές είναι οι αντιρρήσεις μας ως προς την αντικειμενικοποίηση.
Ως προς το θέμα της παραβιάσεως των όρων ανταγωνισμού, εγώ θα ήθελα να ακούσω περισσότερα για το ζήτημα αυτό, γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον ζήτημα, ειδικά σε σχέση με τη στήριξη των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Ίσως θα μπορούσατε να μας καταθέσετε ένα σχετικό υπόμνημα».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Το λόγο έχει ο κ. Κοκκάλας».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ (Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος): «Κύριε Γείτονα, συμφωνούμε με την ερώτησή σας για την αύξηση του εγγυητικού κεφαλαίου. Γενικά, είναι αίτημα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών.
Όσον αφορά τις επιπτώσεις στα ασφάλιστρα, δυστυχώς, δεν είμαστε σε θέση, κύριε Γείτονα, να εκτιμήσουμε την αύξηση των ασφαλίστρων. Αυτό, όπως σας είπα, εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες πέραν των δικών μας υπολογισμών. Δεν υπάρχει υπαρκτό παράδειγμα, όμως, είναι βέβαιο ότι αναμένουμε αυξήσεις. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν μας απασχολεί το ύψος των αυξήσεων. Ανάλογα με τα έξοδά μας θα πρέπει να είναι και τα έσοδά μας, ώστε να μπορούμε να είμαστε φερέγγυοι και να μπορούμε να ανταποκριθούμε στο έργο μας, το οποίο θεωρώ ότι είναι βαρύ και κοινωνικό. Καλύπτουμε την υγεία, την περιουσία, τη σύνταξη, την αστική ευθύνη κ.λπ.».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): «Τι θα πει δε σας απασχολεί το ύψος των ασφαλίστρων; Απασχολεί εμένα ως καταναλωτή».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ: «Είπα ότι θα μπορούσε να πει κανείς ότι δε μας απασχολούν τα ασφάλιστρα. Όμως, δεν είναι έτσι, διότι θεωρούμε ότι είναι χρέος μας σαν εταιρείες να συνεισφέρουμε και εμείς σε αυτό που λέγεται δικαιοσύνη και κράτος δικαίου. Υπό αυτή την έννοια θεωρούμε ότι η αποζημίωση θα πρέπει να είναι δίκαιη και αντίστοιχη της ζημιάς. Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί η Γερμανίδα μάνα, ο Γερμανός γιος πονάνε πολύ λιγότερο από την Ελληνίδα.
Θα αναφερθώ στην ερώτησή σας για το πώς θα καθοριστεί η αντικειμενική ευθύνη. Κατ’ αρχήν εμείς προτείνουμε μια επιστημονική επιτροπή και θα έλεγα ότι οι παρατηρήσεις σας είναι καίριες. Θα πρότεινα μάλιστα να συμμετέχετε σε αυτή την Επιτροπή. Οι επιστημονικές επιτροπές στα υπόλοιπα κράτη, όπου υπάρχουν τα δεδομένα, προβληματίστηκαν με το θέμα αυτό.
Κύριε Βορίδη, αυτά τα ερωτήματα που θέσατε στον κ. Υπουργό έχει να τα αντιμετωπίσει καθημερινά ο δικαστής στη Ρόδο, στην Κω και είναι μόνος του εκεί και πρέπει μόνος του να αποφασίζει. Επίσης, επαναλαμβάνω ότι είναι αποδεδειγμένα ότι αποτέλεσε θέμα το παραδικαστικό, αποτέλεσε κλασικό τομέα συνδιαλλαγής, ακριβώς διότι δεν υπάρχουν αποδείξεις. Δεν είναι νοσοκομειακά έξοδα, δεν είναι έξοδα αυτοκινήτων. Προσωπικά εκτιμώ, π.χ., την ψυχική οδύνη της νύφης στην Αμερική, που είχε δει τον πεθερό μία φορά στη ζωή της με 25.000 ευρώ, άλλος με 0. Άρα, θέλω να πω ότι εκεί ακριβώς είναι η αντικειμενικοποίηση.
Έρχομαι τώρα στην αξία των ακινήτων που θέσατε ως θέμα. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι η δίκαιη και η κατ’ αρχήν -το κατ’ αρχήν είναι αίτημα της Ένωσης και έχει κατατεθεί στο Υπουργείο- είναι η εύλογη αξία. Έτσι υπολογίζεται σε όλη την Ευρώπη. Όμως, επειδή ζούμε στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαίος ο καθορισμός της αντικειμενικής αξίας στην Ελλάδα. Είναι ελληνικό φαινόμενο και νομίζω ότι τα υπέρ της καθιέρωσης της αντικειμενικής αξίας είναι πολύ περισσότερα από τα κατά. Βασιζόμαστε, λοιπόν, σε μια αξία που λέγεται αντικειμενική, που καθορίζεται από το κράτος. Εκεί πάνω λέμε ότι το συν 30% αδικεί γενικά της ασφαλιστικές εταιρείες. Οι οποίες αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα, επειδή είναι θεσμικοί επενδυτές».
(Συνέχεια ομιλίας Γενικού Γραμματέα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος.)
«Εκεί θα έρθω σε κάτι που έχει ειπωθεί και θα εκφράσω την επίσημη άποψη της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος, ότι εμείς δεν είμαστε υπέρ της αναπροσαρμογής της αξίας των ομολόγων, παρότι θα μας βοηθούσε -είναι αδιαμφισβήτητο- και αυτό γιατί το θεωρούμε λάθος. Προκύπτουν προβλήματα πολύ περισσότερα από αυτά που επιλύονται.
Ερώτηση: Αν κάποιος, δηλαδή, αγοράσει σήμερα ένα αξιόγραφο, σε τι αξία θα το υπολογίσει; Της 1.1.2007; Αυτό που πουλάμε είναι φερεγγυότητα και ο υπολογισμός της φερεγγυότητας είναι καθημερινός. Αυτό λέει και η ΕΠΕΙΑ με το νομοσχέδιο αυτό. Η αξία της επιχείρησης είναι καθημερινή. Υπολογιζόμαστε σε καθημερινή αξία. Και εγώ περιμένω ότι η μετοχή της Εθνικής θα ανέβει. Το ξέρετε; Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε; Ξέρετε πού θα ανέβει;».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Το λόγο έχει ο κ. Αδαμόπουλος».
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής του Συνδέσμου Εκπροσώπων και Μετόχων Ιδιωτικών Ελληνικών Ασφαλιστικών Εταιρειών): «Ρωτήσατε ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες των ελληνικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Κατ’ αρχήν, οι ελληνικές, οι εκπροσωπούμενες από το Σύνδεσμο, έχουν πάνω από 3.000 εργαζόμενους, όχι των 700 ευρώ, είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο, περίπου 3.000 ασφαλιστικούς πράκτορες και 5.000 προμηθευτές στο σύνολό τους, από συνεργεία, εκτυπωτικά, μηχανογραφικά, λογιστές κ.ο.κ. Άρα εκπροσωπούν περίπου αυτή τη στιγμή το 0,7 του ΑΕΠ.
Ποια είναι η ιδιαιτερότητα της ελληνικής επιχείρησης; Οι ελληνικές επιχειρήσεις, ειδικά οι ασφαλιστικές, επενδύουν, κατά κύριο λόγο, σε ελληνικά κρατικά ομόλογα και σε ελληνικές μετοχές, στηρίζοντας την ελληνική οικονομία. Οι ξένες έχουν τη δυνατότητα, επειδή κυρίως τα τμήματα επενδύσεων βρίσκονται στα κεντρικά τους, για λόγους οικονομιών, να επενδύουν σε ξένα ομόλογα, σε ξένες εταιρείες. Άρα, μπορούμε να συγκρίνουμε ποιοι είναι αυτοί που στηρίζουν περισσότερο την ελληνική οικονομία.
Δεύτερον, να δούμε ποιους όρους ανταγωνισμού, γιατί συνάδει με αυτό που ρώτησε ο κ. Γείτονας. Αυτή τη στιγμή μια ελληνική επιχείρηση, αν έρθει να αγοράσει ένα ακίνητο 30, 40, 50 ετών, στο Σύνταγμα ή στην πλατεία Ομονοίας, έχει αντικειμενική αξία 1.700 ευρώ το μέτρο ή 1.500 ευρώ ή 1.200 ευρώ και επειδή είναι ελληνική και ξέρει να ψωνίζει εδώ, ενώ θα έχει αγοραία τιμή 7.000, 8.000, 10.000 το μέτρο, θα υπολογιστεί για τα αποθέματά της 2.000 ευρώ. Η πολυεθνική, αν αγοράσει ένα κτίριο 450 ετών στην Τζένοα, θα το υπολογίσει στο fair value, γιατί ο νόμος είναι σαφής… ότι για τις επενδύσεις όπου δεν ισχύει αντικειμενικό σύστημα ισχύει η τιμή κτήσεως επί 75% ή το fair value. Άρα, έχουμε σαφέστατα άνισους όρους ανταγωνισμού και σε αυτό το κομμάτι.
Τρίτον, σας παραπέμπω στο άρθρο 50 του υπό ψήφιση νόμου, που λέει ότι, εάν συνδεδεμένη επιχείρηση άλλης ασφαλιστικής ή αντασφαλιστικής ή εταιρείας χαρτοφυλακίου, με έδρα σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε., εφόσον η ΕΠΕΙΑ και η αρμόδια εποπτική αρχή του άλλου κράτους συμφωνήσουν να ανατεθεί στην αρμόδια εποπτική αρχή του άλλου κράτους-μέλους, δηλαδή, της μητρικής στη Γερμανία, στην Αγγλία ή άσκηση συμπληρωματικής χρηματοοικονομικής εποπτείας…
Αυτό έμμεσα περνάει κάτι το οποίο και σύμφωνα με την επίσημη πίεση της Ελλάδας στο Ecofin και των μικρών χωρών ήταν να μην ισχύσει το καθεστώς στήριξης ομίλου. Δηλαδή, επιδοτείται -θα αναφέρω τυχαία ονόματα, για να μην παρεξηγηθώ- η ING με 11 δισ. από τη χώρα της. Εδώ, αν αφήσει την εταιρεία αφερέγγυα, μπορεί να πει ότι “αναλαμβάνω” ή αναλαμβάνει η μητρική ή να συνεννοηθεί η ΕΠΕΙΑ, της παρέχεται το δικαίωμα, με την εποπτική αρχή, αφού η μητρική είναι φερέγγυα, δεν υπάρχει πρόβλημα με τη θυγατρική. Εγώ, που έχω την έδρα μου στην Ελλάδα, αναγκαστικά πρέπει να είμαι φερέγγυος εδώ και να υποστώ αυτές τις διατάξεις του νόμου. Να αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, γιατί αυτή τη στιγμή ανοίγουμε την πόρτα.
Επειδή ρωτήσατε για το ποιες είναι οι επιπτώσεις στις τιμές, θέλω να πω το εξής. Οι επιπτώσεις στις τιμές θα είναι σαφέστατα ανοδικές, γιατί ο κλάδος, από την εποχή που ήταν τιμολογημένος, δυστυχώς ήταν ζημιογόνος και χάλασε όλο το προφίλ των ασφαλιστικών εταιρειών. Όταν δε απελευθερώθηκαν οι τιμές, δυστυχώς, με την ελληνική νοοτροπία και τη λανθάνουσα μη εποπτεία που ασκούνταν, κάποιοι καλοθελητές πήγαν και έριξαν κάτω τα ασφάλιστρα, τα μάζεψαν και κάπου έφυγαν. Οι εκπροσωπούμενοι εδώ και η Ένωση και ο Σύνδεσμος, ως υποσύνολο μελών της Ένωσης, είμαστε παρόντες και είμαστε έτοιμοι όλοι να ανταποκριθούμε και ανταποκρινόμαστε. Το ασφάλιστρο τεχνικά μπορεί να έχει 20%, 30%, 40% αύξηση. Σας παραπέμπω δε σε προ μηνός εμφάνιση του Προέδρου της Ενώσεως κ. Μπράβου,στην τηλεόραση, ενώπιον του κ. Ευαγγελάτου, τον οποίο ο κ. Ευαγγελάτος εν πολλοίς κατηγόρησε ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες κερδοσκοπούμε ή θα κερδοσκοπήσουμε και “μπορείτε να βγείτε με ένα 3% αύξηση στα ασφάλιστρα και κλέβετε τον κόσμο”.
Συμφωνούμε για τον ανταγωνισμό ότι θα πρέπει να ανέβουν τα ασφάλιστρα, για να αντεπεξέλθουμε, γιατί έχουμε και τις υποχρεώσεις να καλύψουμε έναντι της ΕΠΕΙΑ, είτε μέσω της ρύθμισης σε τρεις δόσεις ή σε πέντε δόσεις, που διεκδικούμε, είτε μέσω στήριξης. Τα ασφάλιστρα θα ανέβουν, γιατί οι εταιρείες πρέπει να είναι επικερδείς. Από εκεί και πέρα, όμως, εμείς φοβόμαστε και το dumping που θα μπορούσε να κάνει μια πολύ μεγάλη πολυεθνική, η οποία μπορεί να μην είναι και πολύ φερέγγυα στην Ελλάδα ή να μην επενδύει καν στην Ελλάδα, να έχει ένα μικρό κεφάλαιο, με τη βοήθεια της μητρικής να πει “θα πάρω μερίδιο αγοράς από τις ελληνικές, θα κρατήσω το ασφάλιστρο χαμηλά, οι ελληνικές μοιραία θα σβήσουν σε δύο χρόνια. Αφού θα τις έχω διαλύσει, θα πάω το ασφάλιστρο εκεί που θέλω”. Σε αυτό θα ήθελα να επισημάνω την προσοχή σας.
Όσον αφορά το θέμα της αντικειμενικής αξίας, η θέση η δική μας και ως μέλος της Επιτροπής οικονομικών της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών είναι fair values. Η αντικειμενική αξία ήταν για να μην υποτιμολογούνται τα συμβόλαια και οι κληρονομιές και χάνει έσοδα το κράτος. Γι’ αυτόν το λόγο την έβαλε το κράτος, για να παίρνει κάποιους δίκαιους φόρους. Η αντικειμενική, όμως, αξία αυξάνει κάθε πέντε χρόνια για να κάνει οικονομική πολιτική η Κυβέρνηση. Δε μπορούμε εμείς, λοιπόν, να λέμε αυθαίρετα 50, 30, 40.
Εμείς προτείνουμε να υπάρχουν εγκεκριμένοι εκτιμητές διεθνούς φήμης ή ελληνικοί, οι οποίοι θα αποτιμούν τα ακίνητα των εταιρειών και μπορεί ένα ακίνητο, που έχει αντικειμενική συν 50, να έχει fair value λιγότερο και από την αντικειμενική του. Εμείς αυτό προτείνουμε και είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε. Επειδή, όμως, γνωρίζουμε ότι πρέπει να υπάρχει σύμπνοια μεταξύ των μελών της Ενώσεως και με την εποπτική αρχή, δεν αντιστεκόμαστε και στην αντικειμενική συν 60. Θεωρούμε, όμως, δικαιότερη την τοποθέτησή σας».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): «Σας ευχαριστούμε όλους για τις τοποθετήσεις σας. Θα ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις σας. Να σας ενημερώσω ότι η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος καταθέτει τροπολογίες.
(Στο σημείο αυτό κατατίθεται το σχετικό έγγραφο, το οποίο επισυνάπτεται στο τέλος του πρακτικού.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση για την ακρόαση των φορέων και θα συνεδριάσουμε πάλι στις 16:00 στην ίδια Αίθουσα.
Στο σημείο αυτό γίνεται η γ’ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής.
Τέλος και περί ώρα 15:10 λύθηκε η συνεδρίαση.
