Ένας μέσος χρήστης του διαδικτύου σήμερα χρησιμοποιεί smartphone ή laptop/tablet για τις περισσότερες καθημερινές του ανάγκες.
Για να επικοινωνήσει με την οικογένειά του, τους φίλους του, τους συνεργάτες στο γραφείο. Για να ενημερωθεί σχετικά με την επικαιρότητα, να διασκεδάσει βλέποντας την αγαπημένη του σειρά στο Netflix ή ακούγοντας μουσική στο Spotify οδηγώντας προς τη δουλειά ή αργά το βράδυ χαλαρώνοντας μετά από μια δύσκολη μέρα.
Γράφει ο Νίκος Μωράκης (editorial AM #77)
Κάνει research online όταν κανονίζει για διακοπές, πριν αγοράσει μια ηλεκτρική συσκευή, ενώ όταν του προτείνουν ένα νέο εστιατόριο μπαίνει να διαβάσει τις κριτικές, να δει τις σπεσιαλιτέ και αν αξίζει να κλείσει τραπέζι.
Όλες αυτές τις κινήσεις ανεξαιρέτως συσκευής τις κάνει μέσα από τα account που διατηρεί στην Google, το Facebook, το Ιnstagram, την Apple, το YouTube ακόμα και το tik tok. Αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά τα accounts επικοινωνούν μεταξύ τους τότε μπορούμε να πούμε ότι χαρτογραφούν την προσωπικότητά μας. Γνωρίζουν τις συνήθειές μας και ξέρουν τι θέλουμε. Τρομακτικό ή πρακτικό;
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα.
Φανταστείτε το κινητό σας να έχει τη μνήμη και την ικανότητα να συγκρατεί τη λίστα του supermarket που κάνετε για έναν ολόκληρο χρόνο. Να αναλύει τις συνήθειές σας σε συνδυασμό με άλλες ανάγκες σας μέσα στο χρόνο και να μπορεί στη συνέχεια αυτόματα να παραγγέλνει τις πρώτες ύλες που θέλετε. Δεν θέλετε να γίνεται αυτόματα; Πώς σας ακούγεται η ιδέα να του δίνετε φωνητικές εντολές και εκείνο να εκτελεί ή ακόμα και να σας διορθώνει. Αν για παράδειγμα έχετε δύο dinner μέσα στην εβδομάδα (τα οποία όμως να είναι περασμένα στο calendar) να σας το υπενθυμίζει έτσι ώστε να μην παραγγείλετε παραπάνω ποσότητα.