Έρευνα της Morax από τον Νίκο Κλήμη
Όταν κάποιος προσεγγίζει τις Εταιρείες Ε.Π.Υ. που δραστηριοποιούνται στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, ξεκινά συνήθως από… τη μέση της αλφαβήτου. Αν ξεκίναγε από το Α, τότε τα πράγματα θα ήταν ίσως πολύ πιο απλά. Θα επιχειρήσουμε λοιπόν να ξεκινήσουμε από το Α, αν και είναι σίγουρο ότι κάποιος θα βρεθεί να μας επιπλήξει ότι κάτι ξεχάσαμε κι εμείς!
Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ατόμων, κεφαλαίων και εργασίας. Αυτό, δεν μπορεί να το σταματήσει οποιοσδήποτε, όσο ανήκουμε στην Ε.Ε. Απλώς, για την ελεύθερη αυτή διακίνηση και δραστηριοποίηση έχουν τεθεί κανόνες ώστε ο Ευρωπαίος πολίτης και η ευρωπαϊκή επι χείρηση να μην υφίστανται διπλές, τριπλές ή πολλαπλές διαδικασίες, σε ό,τι έχει να κάνει με τη νομιμοποίησή τους, τη φορολόγησή τους, τον έλεγχό τους και γενικότερα με την ίδια τους την υπόσταση. Υπό το καθεστώς αυτό, χιλιάδες φυσικά και νομικά πρόσωπα, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις, έχουν την έδρα τους σε μια χώρα ενώ λειτουργούν και δραστηριοποιούνται σε περισσότερες χώρες της Ευρώπης και όχι βέβαια μόνο στο χώρο των ασφαλειών.
Φυσικά, όλα αυτά ισχύουν και προς τις δύο κατευθύνσεις, όχι μόνο προς την ελληνική αγορά, αλλά και από την ελληνική προς την υπόλοιπη ευρωπαϊκή. Τι συμβαίνει όμως στην ασφαλιστική αγορά; Τίποτα διαφορετικό, απλώς επειδή η ασφαλιστική αγορά της Ευρώπης είναι μια «κλειστή» αγορά, υπό την έννοια ότι διέπεται από ειδική νομοθεσία και εποπτεύεται αυστηρά, τα εθνικά δίκαια υποχρεούνται να εναρμονίζονται με τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και να τις εφαρμόζουν, με ελάχιστες δυνατότητες πρόσθετων ή εναλλακτικών προβλέψεων. Γιατί λοιπόν τόσος θόρυβος για τις εταιρείες Ε.Π.Υ.; Ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν γνωρίζω αν υφίσταται κάποιο πραγματικό πρόβλημα, υφίστανται όμως καταγεγραμμένες απόψεις, δράσεις και αντιδράσεις από αρκετές πλευρές.
Καταρχήν, η ελληνική ασφαλιστική αγορά μέχρι «χθες» ήταν αρκετά άναρχη. Όχι μόνο στο χώρο της διαμεσολάβησης, αλλά και στο χώρο των εταιρειών. Και δυστυχώς, η άναρχη αυτή κατάσταση οφειλόταν κατά κύριο λόγο στην Εποπτεία και όχι στους Εποπτευόμενους. Όταν τα τελευταία 20 χρόνια έχει ανακληθεί η άδεια λειτουργίας από 40 περίπου εταιρείες, δηλαδή κατά μέσο όρο από δύο εταιρείες το χρόνο, αυτό δεν αποτελεί απόδειξη σωστής και εύρυθμης εποπτείας αλλά ακριβώς το αντίθετο. Η ανάκληση της άδειας αποτελεί το έσχατο μέσο επειδή ακριβώς κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των επιχειρήσεων, η εποπτεία δεν μπόρεσε να αποσοβήσει τον κίνδυνο. Αν επιβραβεύσουμε τις ανακλήσεις είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι σκοπός της εποπτικής αρχής είναι η τιμωρία και όχι η πρόληψη και η προστασία του δημόσιου συμφέροντος, αλλά και του κάθε ασφαλισμένου χωριστά. Όσο για το χώρο της διαμεσολάβησης, τους κανόνες δεν τους έβαζαν οι διαμεσολαβητές. Και πάλι η εποπτεία ήταν μακριά, ενώ πολλές εταιρείες ασκούσαν μια στρουθοκαμιλίστικη πολιτική στο βωμό των μεριδίων αγοράς και των bonus. Ήταν φυσικό το γεγονός αυτό να γίνει προϊόν εκμετάλλευσης από αρκετούς διαμεσολαβητές, οι οποίοι βέβαια φέρουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.
Για να διαβάσετε τη συνέχεια της έρευνας πατηστε ΕΔΩ
Εξαιρετική προσέγγιση του θέματος που δίνει την ευχέρεια τουλάχιστον σε όσους είναι σχετικά ενήμεροι (κατά βάση άτομα του ασφαλιστικού χώρου) να διαμορφώσουν καλύτερη άποψη. Πάντως, προσωπικά θεωρώ πως είναι θέμα χρόνου το ξεκαθάρισμα του τοπίου (εγχώριες εταιρείες Ε.Π.Υ και ασφαλιστικές εταιρείες), το οποίο η ιδιότυπη μικρή ελληνική αγορά ευνόησε στο να δημιουργηθεί.
Το μοντέλο των Ε.Π.Υ. ως τρόπο ανάπτυξης εργασιών σε άλλες χώρες χωρίς τοπική εταιρική παρουσία, παραπέμπει κατά κάποιο τρόπο στην Αγορά των Lloyd’s. Με την ευκαιρία, κρίνω σκόπιμο να επισημάνω τη διαχρονική αξία που αντιπροσωπεύει σε παγκόσμια κλίμακα η Αγορά αυτή αφού το όνομα Lloyd’s είναι ταυτισμένο με τις έννοιες της τεχνογνωσίας και αξιοπιστίας γύρω από το θεσμό της Ασφάλισης. Ο πολύς κόσμος ίσως δεν το γνωρίζει με επάρκεια. Οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές όμως που κατά βάση το γνωρίζουν, θα πρέπει, τουλάχιστον σε κάποιους εξειδικευμένους ασφαλιστικούς κλάδους (εκτός του αυτοκινήτου), να το αξιοποιήσουν συνεργαζόμενοι με τους λίγους Εξουσιοδοτημένους Ανταποκριτές των Lloyd’s, που προωθούν κάποια προϊόντα,. Και, η “ΚΟΥΤΙΝΑΣ ΑΕ” είναι ένας τέτοιος, που απευθύνει πρόταση συνεργασίας