Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δικαιολογείται η Καταστρεπτική «Διαφθορά & Ανεπάρκεια» όλων των Πολιτικών της τελευταίας 35ετίας!
Παρακάτω σας παραθέτουμε αποσπάσματα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιανουαρίου 2010 και που μπορείτε να βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση της έγκυρης βρετανικής εφημερίδας «The Guardian»:
Joseph Stiglitz guardian.co.uk
Monday 25 January 2010, 22:00 GMT
Ο Άγγλος δημοσιογράφος επισημαίνει το γεγονός ότι η Ε.Ε. φαίνεται να έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά για τις μικρές και τις μεγαλύτερες χώρες-μέλη:
«Ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε πρόσφατα ότι καμία Κυβέρνηση δεν πρέπει να περιμένει ειδική μεταχείριση από την Ελλάδα. Ωστόσο, όταν η Γαλλία απέτυχε να ακολουθήσει το διάταγμα της Ε.Ε. σύμφωνα με το οποίο καμία χώρα δεν πρέπει να φτάνει να έχει χρέος μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ, εκτός από κάποιες… επιπλήξεις, δεν είχε καμία άλλη συνέπεια».
«Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μπορεί να έχει συνέπειες για το μέλλον των πολιτών της, δεν απειλεί όμως τη σταθερότητα του ευρώ, σε αντίθεση με κάποια άλλη μεγαλύτερη χώρα που μπορεί να παρουσιάσει χρέος ανάλογου μεγέθους. Άλλωστε, ένα μεγάλο μέρος του χρέους της Ελλάδας οφείλεται στην παγκόσμια ύφεση, από την οποία υπέφεραν πολλές χώρες, που δεν είχαν καμία ευθύνη για το ξέσπασμά της…».
«Βέβαια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, με τις καταστροφικές δηλώσεις τους, έστειλαν τα επιτόκια στον ουρανό, κάνοντάς το ακόμη πιο δύσκολο για την Ελλάδα να ξεπεράσει το πρόβλημά της».
Η επιβράδυνση της Οικονομίας συχνά επηρεάζει πολύ περισσότερο όσους βρίσκονται στη περιφέρεια του κέντρου από το οποίο ξεκίνησε. Συχνά πολλές χώρες πέφτουν θύμα της γκάφας των γειτόνων τους. Είναι κοινό μυστικό ότι όταν «φταρνίζονται» οι ΗΠΑ, «κρυώνει» το Μεξικό. Βέβαια, την τελευταία φορά το Μεξικό δεν έπαθε απλή «γρίπη», αλλά «πνευμονία», όπως αποδείχτηκε από την κάθετη πτώση του ΑΕΠ του.
«Το γεγονός ότι η ΕΚΤ αφόρισε τα ελληνικά ομόλογα δημοσίως, με αποτέλεσμα να τα “πνίξουν” οι οίκοι αξιολόγησης, δεν είναι μόνο ανεύθυνο, αλλά αξιοκατάκριτο. Οι οίκοι αξιολόγησης άλλωστε έχουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για την πρόσφατη οικονομική κρίση στην οποία κατρακύλησε σχεδόν όλος ο πλανήτης».
«Η Ευρώπη δεν πρέπει να πιέσει χρονικά την Ελλάδα να καλύψει τα κενά της, αλλιώς κινδυνεύει να τη ρίξει ακόμα πιο βαθιά στην ύφεση. Οι προσαρμογές χρειάζονται χρόνο. H E.E. πρέπει να υποστηρίξει τις προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης να ελέγξει τον προϋπολογισμό και να περιορίσει τη διαφθορά».
Μια δίκαιη προσέγγιση από ένα καθαρό μυαλό. Αλλά όπως φαίνεται η ζωή και η πραγματικότητα δεν είναι τόσο καθαρές. Θα πρέπει να συσπειρωθούμε ως λαός και να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με δεδομένο ότι οι εταίροι μας θα “νίπτουν τας χείρας τους” και οι υπόλοιποι απλώς θα προσπαθούν να επωφεληθούν. Θα ανακτήσουμε πραγματικά τη δύναμή μας μόνο αν κινηθούμε με βάση το “χειρότερο σενάριο”. Μόνο που πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί, ώς έθνος, με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα παραμείνουμε, λιγότερο ή περισσότερο, α-σθενείς.
Κι ας παραδεχτούμε επιτέλους ότι, το κλαδί το οποίο πριονίζουμε όλοι μαζί, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, εδώ και πολλά χρόνια, είναι το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε! Κι όταν αυτό σπάσει θα πέσουμε όλοι μαζί και ασφαλώς θα τραυματιστούμε.