Διάβασα ότι, σύμφωνα με τη Eurostat, το χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε το α΄τρίμηνο του 2013 κατά 24,1% έναντι του α’ τριμ. του 2012 και έφθασε το 160,5% του ΑΕΠ. Ακόμα και σε σύγκριση με το δ’ τρίμηνο του 2012 αυξήθηκε κατά 3,7%. Φυσικά και είμαστε οι Πρωταθλητές Ευρώπης αφού δεύτερη ακολουθεί η Ιταλία μόνο με 130,3%, η Πορτογαλία με 127,2% και η Ιρλανδία με 125,1%. Και όπως όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε από τα πιο πάνω στοιχεία, δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε την πρώτη θέση.
Αν σκεφθούμε μάλιστα ότι διανύουμε μια ακόμα χρονιά ύφεσης, δηλαδή το ΑΕΠ το 2013 θα μειωθεί κι άλλο και ότι καθόλη τη διάρκεια του έτους νομίζω ότι δεν ξεχρεώνουμε ούτε ένα ευρώ, αντίθετα οι δόσεις που λαμβάνουμε είναι μεγαλύτερες από όσα εξοφλούμε, τότε σκεφθείτε σε τι ποσοστό θα είναι το χρέος μας το α’ τρίμ. του 2014, θα αγγίζουμε το 200%. Και δεν ξέρουμε αν στο χρέος αυτό συμπεριλαμβάνονται και τα χρέη των ΟΤΑ ή των εταιρειών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήδη το συνολικό μας χρέος υπερβαίνει το 200%. Αλλα γιατί ανησυχούμε; Οι επίσημες δηλώσεις της κυβέρνησης και των τροϊκανών αναφέρουν ότι το 2020 το χρέος μας θα είναι στο 120% του ΑΕΠ. Συνεπώς είμαστε σε καλό δρόμο, τώρα ανεβαίνουμε την καμπύλη του διαγράμματος, γιατί άμα δεν ανέβουμε, πώς θα κατέβουμε στο 120%;
Κατά τα άλλα, διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας πουλιούνται 10.000 ευρώ, αλλά οι αντικειμενικές τιμές παραμένουν στο ύψος τους και πάνω σε αυτές υπολογίζονται φόροι, χαράτσια, τέλη και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Και μελετάνε και αύξηση!
Επίσης, ο λογαριασμός της ΔΕΗ ανεβαίνει γιατί δεν έγινε καλός προγραμματισμός και σωστή εκτίμηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (από τις προηγούμενες διοικήσεις και από τους προηγούμενους Υπουργούς φυσικά) και γι’ αυτό, ως γνωστόν, φταις εσύ, ο καταναλωτής.
Να μην είμαστε όμως αχάριστοι. Ο ΦΠΑ στην εστίαση έπεσε από το 23% στο 13%, αλλά προσοχή δοκιμαστικά και μόνο για πέντε μήνες, από 1 Αυγούστου μέχρι 31 Δεκεμβρίου. Τότε, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, θα εξαχθούν τα αποτελέσματα του μέτρου της μείωσης.
Αυτό βέβαια με μπερδεύει, γιατί εγώ θέλω να βοηθήσω την Κυβέρνηση να εισπράξει περισσότερα ποσά από ΦΠΑ και να αποδείξει στην τρόϊκα ότι έπρεπε να μας επιτρέψει να μειώσουμε νωρίτερα το ΦΠΑ. Για να το πετύχω όμως αυτό, ή θα πρέπει να τρώω καθημερινά όλο και περισσότερα σουβλάκια (και ίσως μια φορά την εβδομάδα πίτσα) από όσα μαγαζιά θα έχουν ρίξει τις τιμές τους ή θα πρέπει να τρώω λιγότερα σουβλάκια (και πάλι μια φορά την εβδομάδα πίτσα) από μαγαζιά που δεν θα έχουν ρίξουν τις τιμές τους, ώστε να έχω το ίδιο συνολικό ποσό ΦΠΑ. Δεν ξέρω τι να κάνω. Να επιβραβεύσω όσους ρίξουν τις τιμές και να παχύνω λίγο περισσότερο ή να κρατήσω τη σιλουέτα μου (λέμε τώρα…) επιβραβεύοντας όσους δεν ρίξουν τις τιμές;
Μπορείτε να με βοηθήσετε; Μέχρι την 1η Αυγούστου έχω μια βδομάδα να αποφασίσω. Και ταυτόχρονα σκεφθείτε κι εσείς τι θα κάνετε. Λιγότερο ή περισσότερο φαγητό, με τα ίδια χρήματα; Από μαγαζιά που έριξαν ή δεν έριξαν τις τιμές; Αν απαντήσετε: το ίδιο φαγητό με λιγότερα χρήματα αφού έπεσε ο ΦΠΑ (λογική απάντηση), τότε απλά σας λέω ότι σαμποτάρετε τους στόχους της Κυβέρνησης, αφού με τον τρόπο αυτό θα μαζευτεί και λιγότερος ΦΠΑ. Αν πάλι απαντήσετε ότι το ίδιο ποσό θα χαλάω, συνεπώς θα τρώω περισσότερο αφού έπεσε ο ΦΠΑ, τότε δεν κάνετε οικονομία, που είναι το πρώτο ζητούμενο, όταν όλα τα εισοδήματά σας πέφτουν και απεγνωσμένα αναζητάτε λίγα ευρώ για την πληρωμή του φόρου και του λογαριασμού της ΔΕΗ που αυξάνεται.
Μπερδεύτηκα πάλι, αλλά δεν θυμάμαι πια τι είχα ρωτήσει… Πάω για σουβλάκια, τώρα που είναι ακόμα στο 23% και δεν υπάρχει δίλημμα.