Ένα συγκλονιστικό κείμενο που δεν δημοσιεύεται συχνά…

Από έναν Πεζοναύτη στο Αφγανιστάν…  Σαρκόψυλλοι, ψύλλοι και Σπορπιοί!

Σε σχέση με το καταφύγιο, εδώ έχει παγωνιά. Κάθομαι στο σκληρό κρύο χώμα ανάμεσα σε πέτρες και θάμνους στους πρόποδες της οροσειράς Χίντου Κους, δίπλα στον ποταμό Νταριάγιε Παμίρ, έχοντας τα μάτια μου καρφωμένα σε μια τρύπα που οδηγεί σε ένα τούνελ που με τη σειρά του οδηγεί σε μια σπηλιά. Παγωνιά φίλε μου, και το κοντινότερο ντελίβερι απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα.

Διαβάστε Επίσης

Τι πλήρωσε το Επικουρικό Κεφάλαιο για «αμαρτίες» παρελθόντων ετών

Dec 16, 2024

Καταβολές ποσών αποζημιώσεων στους πρώην ασφαλισμένους της Ασπίς

Jul 1, 2024

Δεν ξεχνάω να ρίχνω μια ματιά στο χώμα γύρω μου κάθε 10-15 δευτερόλεπτα για να αποφύγω ακόμη ένα τσίμπημα από σκορπιό. Έχω εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να αποφύγω τους σαρκόψυλλους και τους ψύλλους, όμως το τσίμπημα του σκορπιού είναι σαν να σε κουτουλάει βόδι. Πονάει τρελά. Το αντίδοτο έχει γεύση από υγρό φρένων, όμως να ΄ναι καλά το Σώμα των Πεζοναυτών για τα πέντε μπουκαλάκια που έχω στο σακίδιό μου.

Από ένα πράγμα δεν μπορούν να ξεφύγουν οι Ταλιμπάν: είναι κι αυτοί ανθρώπινα όντα κι αυτό σημαίνει ότι έχουν ανάγκη από τροφή και νερό. Χρειάζονται λοιπόν ανθρώπους που θα φροντίσουν για τον εφοδιασμό τους και εδώ είναι που χρειάζεται ένας έμπειρος κυνηγός όπως εγώ. Παρακολουθώ τους μεταφορείς, εντοπίζω τις εισόδους των τούνελ και τις αποθήκες, πληκτρολογώ τις συντεταγμένες στον υπολογιστή παλάμης και τις στέλνω μέσω δορυφόρου στους διοικητές των αεροπορικών μονάδων. Έτσι μαθαίνουν που πρέπει να ρίξουν τις βόμβες τους. Τους σφυροκοπάμε για λίγο και εγώ ξεκινάω να εντοπίσω τον επόμενο μεταφορέα.

Αυτό που έχει σημασία είναι η συλλογή πληροφοριών. Ακόμη δεν έχουμε βάλει στο παιχνίδι ούτε τους ελεύθερους σκοπευτές. Αυτά τα ποντίκια δεν έχουν ιδέα που έχουν μπλέξει. Σε λίγες μέρες θα έχουμε κόψει τις γραμμές εφοδιασμού και θα ξεκινήσουμε το ξεκαθάρισμα.

Ονειρεύομαι τον Μπιν Λάντεν να ξυπνάει και να με βλέπει από πάνω του, με την μπότα μου στον λαιμό του, καθώς τον φτύνω και του μπήγω το κυνηγετικό μου μαχαίρι. Όμως με ξέρετε, εγώ είμαι ρομαντικός. Το έχω πει και θα το πω ξανά: αυτή η χώρα είναι χάλι μαύρο. Δεν είναι καν χώρα. Δεν υπάρχουν δρόμοι, υποδομές, κυβέρνηση. Ένας κακοτράχαλος αφιλόξενος τόπος που τον ελέγχουν αντιμαχόμενες φυλές του 11ου αιώνα. Εδώ δεν υπάρχουν δουλειές όπως τις ξέρουμε.

Στο Αφγανιστάν, κάποιος που θέλει να συντηρήσει την οικογένειά του έχει δύο μόνο τρόπους: είτε να ασχοληθεί με το εμπόριο του οπίου ή να καταταγεί στον στρατό. Αυτές είναι οι μόνες επιλογές. Ξέχασα και μια ακόμη λύση: μπορείς να ζήσεις σε καταυλισμό προσφύγων και να τρως σκαθάρια και λάσπη αν είναι του γούστου σου. Όμως και μόνο η βρώμα σ’ αυτές τις «τεντουπόλεις των ζωντανών-νεκρών» αρκεί για να σε στείλει τρέχοντας στα χωράφια με τις παπαρούνες για να χαράζεις με χαρά τους βολβούς δεκαοχτώ ώρες τη μέρα.

Ζω με αυτούς τους Τατζίκ, τους Ουζμπέκους, τους Τουρκμάνους, ακόμη και με μερικούς Παστούν, σχεδόν δυο μήνες τώρα, και ένα μπορώ να πω με σιγουριά: Αυτοί οι τύποι, όλοι τους, είναι Ούννοι… πραγματικοί, ζωντανοί Ούννοι. ΖΟΥΝ για να ΠΟΛΕΜΟΥΝ. Αυτό είναι το ΜΟΝΟ που κάνουν. Δεν έχουν σεβασμό για τίποτα, ούτε για τις οικογένειές τους, ούτε για τον διπλανό τους, ούτε για τον εαυτό τους. Γι’ αυτούς είναι τρόπος ζωής να ξεσκίζονται μεταξύ τους. Παίζουν πόλο με πεθαμένα μοσχάρια και ρίχνουν τους πεντάχρονους γιους τους σε ανθρώπινες κοκορομαχίες για να υπερασπιστούν την τιμή της οικογένειας. Ούννοι, περιπλανώμενες αγέλες πρωτόγονων, άκαρδων θηρίων που τους τρέφει η βαρβαρότητα. Άνθρωποι των σπηλαίων με ΑΚ-47. Απ’ την άλλη, μπορεί να είμαι εγώ ο παράξενος.

Έχω ξεπαγιάσει σ’ αυτό τον ηλίθιο λόφο γιατί η μπαταρία της ατομικής μου θερμάστρας έχει πέσει και δεν μπορώ να τη φορτίσω ξανά μέχρι να ανατείλει ο ήλιος σε μερικές ώρες. Σου αρέσει να γράφεις γράμματα, σωστά; Κάνε μου μια χάρη,  Μάγκα. Στείλε ένα γράμμα στο CNN και πες στον Γουλφ και τον Άντερσον και σ’ αυτό τον απαίσιο, σαρκαστικό, ξιπασμένο Άαρον Μπράουν να σταματήσουν να λένε «έξυπνους» τους Ταλιμπάν.  Δεν είναι έξυπνοι. Καλά θα ήταν εκεί στο CNN να αγοράσουν κανένα λεξικό, γιατί η λέξη που ψάχνουν είναι «πανούργοι». Οι Ταλιμπάν είναι πανούργοι, όπως τα τσακάλια, οι ύαινες και οι αδηφάγοι. Είναι ύπουλοι και άσπλαχνοι, και όποτε συναντούν αντίσταση, άνανδροι. Είναι μισητά, μοχθηρά παράσιτα που δεν δημιουργούν τίποτα και καταστρέφουν τα πάντα. Σιγά μην είναι έξυπνοι.

Σε όλη τους τη ζωή διαβάζουν μόνο ένα βιβλίο (και για βιβλίο, όχι και πολύ σπουδαίο) και θεωρούν ότι οι κανόνες υγιεινής και οι υδραυλικές εγκαταστάσεις στα σπίτια, είναι έργα του διαβόλου. Ακόμη προσπαθούν να καταλάβουν πώς δουλεύει ένας αναπτήρας Bic. Αν μιλήσεις σε έναν μαχητή Ταλιμπάν για ποιότητα ζωής, είναι σαν να προσπαθείς να διδάξεις έναν πίθηκο πώς να κρατάει στυλό: τελικά εκνευρίζεται και στο καρφώνει στο μάτι.

Αρκετά όμως. Πρέπει να κρυφτώ ξανά στην τρύπα μου. Χρειάζεται μεγάλη εμπειρία για να καλύπτεις τα ίχνη σου στο χιόνι, αλλά σ’ αυτό είμαι καλός.

Σε παρακαλώ, κι εσένα και τους συμπολίτες μου Αμερικάνους, κλείστε τις τηλεοράσεις σας και συνεχίστε να ζείτε τη ζωή σας. Οι ειδήσεις που σας σερβίρει το CNN και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία είναι εντελώς κουραφέξαλα και είναι φτιαγμένες όχι για να σας πουν την αλήθεια αλλά για να σας κρατήσουν κολλημένους στην οθόνη μέχρι να τελειώσουν οι διαφημίσεις. Την κατάσταση εδώ την έχουμε υπό τον έλεγχό μας. Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε τώρα, είναι να αρχίσετε να αναλύετε τι κάνουμε εδώ. Γιατί, ούτε έχετε ιδέα τι κάνουμε και, ούτε θέλετε να έχετε. Είμαστε ο στρατός σας και κάνουμε αυτό που μας στείλατε να κάνουμε.

Saucy Jack

Πεζοναύτης στο Αφγανιστάν

Πάντα Πιστός

«Η ελευθερία δεν είναι δωρεάν… όμως το Σώμα των Πεζοναυτών θα πληρώσει το μεγαλύτερο από το μερίδιό σας».

Βετεράνος είναι αυτός που σε κάποια στιγμή της ζωής του υπέγραψε λευκή επιταγή με δικαιούχο τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής» και αξία «περιλαμβανομένης και της ζωής μου.» Αυτό είναι η Τιμή, και υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα που δεν το καταλαβαίνουν πια.