.gif?rand=6108)
Για άλλη μία φορά οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις για το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου και ειδικά για τους μικρομεσαίους.
Η πρόθεση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων να προχωρήσει -στο όνομα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής- στην απενεργοποίηση του Αριθμού Φορολογικού Μητρώου για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ αλλά και με τον κίνδυνο αυτό να ισχύσει για φοροοφειλέτες με ληξιπρόθεσμες μη ρυθμιζόμενες οφειλές, προκαλεί εύλογες απορίες και ερωτήματα. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί ένας άλλος τρόπος πίεσης για την είσπραξη των οφειλομένων, από αυτόν της αφαίρεσης της “φορολογικής ταυτότητας” του οφειλέτη; Σε καμία περίπτωση το ΕΕΑ δεν θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί “συγχωροχάρτι” σε όσους οφείλουν στο Δημόσιο και σε αυτό είναι ξεκάθαροι και απόλυτοι.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας καταδικάζει τις όποιες προσπάθειες φοροδιαφυγής, θεωρώντας το συγκεκριμένο αδίκημα ως ένα από τα πλέον επαίσχυντα για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα όμως, ζητά τον περιορισμό των “εν θερμώ” κυβερνητικών αποφάσεων που μπορεί να προκαλέσουν ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη σκληρά δοκιμαζόμενη αγορά.
Με την απενεργοποίηση του ΑΦΜ, ο οφειλέτης ουσιαστικά οδηγείται στο κλείσιμο της επιχείρησής του, καθώς χωρίς αυτόν δεν μπορεί να πραγματοποιήσει καμία συναλλαγή.
Ο προβληματισμός του ΕΕΑ έγκειται στο γεγονός ότι βασικό μέλημα του οικονομικού επιτελείου πρέπει να είναι η διασφάλιση της είσπραξης των οφειλομένων και όχι βέβαια η αύξηση των “λουκέτων”. Γιατί άραγε δεν προωθείται η ένταξη των φοροοφειλετών στη διαδικασία ρύθμισης, ώστε και τα κρατικά ταμεία να συνεχίζουν να εισπράττουν τις δόσεις από τους οφειλέτες αλλά και οι επιχειρήσεις να συνεχίζουν να λειτουργούν, προς όφελος και του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων και κυρίως του κοινωνικού συνόλου;
Εκτίμηση του ΕΕΑ είναι ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες θα μπορούσαν να διαπιστώσουν σε ποιες περιπτώσεις ανεξόφλητων οφειλών παρατηρείται πραγματική αδυναμία καταβολής των οφειλομένων και σε ποιες εσκεμμένη αποφυγή της εκπλήρωσης των φορολογικών υποχρεώσεων και να λειτουργήσουν αναλόγως. Η τακτική όμως “πονάει δόντι, κόβω κεφάλι” δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε μία ευνομούμενη κοινωνία και ειδικά όταν λόγω της δυσμενούς συγκυρίας, εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρηματίες και μικρομεσαίοι παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους και να ξεπεράσουν τον σκόπελο της ύφεσης και της ολοκληρωτικής καταστροφής.
