Όταν βλέπετε κάποιον να ξύνεται, ασυνείδητα κάνετε το ίδιο; Αυτό συμβαίνει γιατί η φαγούρα είναι κοινωνικά κολλητική, όπως το χασμουρητό. Και δεν το παθαίνουν μόνο οι άνθρωποι, αλλά και ζώα, όπως πίθηκοι, μαϊμούδες και τρωκτικά.
Αν, δε, αυτός που βλέπουμε να έχει φαγούρα και να ξύνεται, είναι συγγενής ή φίλος, τον μιμούμαστε πιο εύκολα από ό,τι αν είναι ένας ξένος.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σεντ Λούις, με επικεφαλής τον Ζου-Φενγκ Τσεν, διευθυντή του Κέντρου για τη Μελέτη της Φαγούρας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, αφού πρώτα πραγματοποίησαν πειράματα με ποντίκια. Παρακολουθώντας τα πειραματόζωα που ξύνονταν, οι επιστήμονες έριξαν φως στο νευρωνικό μηχανισμό της φαγούρας.
Η εγκεφαλική περιοχή, που εμπλέκεται στην κολλητική φαγούρα, είναι ο λεγόμενος υπερχιασματικός πυρήνας. Η ουσία που μεταφέρει την ακατάσχετη ανάγκη για φαγούρα, είναι ένα νευροπεπτίδιο (GRP), που εκκρίνουν τα κύτταρα σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές έδειξαν ότι είναι δυνατό, με την κατάλληλη χημική ουσία, να μπλοκαριστεί η “μεταδοτικότητα” της φαγούρας.
«Η φαγούρα είναι άκρως κολλητική. Μερικές φορές αρκεί να αναφέρει κανείς τη λέξη φαγούρα, για να αρχίσει κάποιος δίπλα του να ξύνεται. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι όλα αυτά βρίσκονται απλώς στο μυαλό κάποιου, όμως τα πειράματά μας δείχνουν ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για συμπεριφορά “καλωδιωμένη” στον εγκέφαλο και όχι μια μορφή ενσυναίσθησης» δήλωσε ο Τσεν.
«Την επόμενη φορά που θα ξυστείτε ή θα χασμουρηθείτε, αντιδρώντας σε κάποιον άλλο που το κάνει, να θυμάστε ότι δεν πρόκειται για μια επιλογή σας ή για μια ψυχολογική αντίδραση, αλλά για κάτι βαθιά “καλωδιωμένο” στον εγκέφαλό σας, για μια ασυνείδητη, έμφυτη και ανεξέλεγκτη συμπεριφορά και ένα ένστικτο.»
Από την άλλη, πάντως, υπάρχουν έρευνες που παραπέμπουν σε ψυχολογικούς και όχι σε βιολογικούς μηχανισμούς. Μια παλαιότερη μελέτη είχε συμπεράνει ότι η φαγούρα είναι πιο κολλητική στους άκρως νευρωτικούς ανθρώπους.
Πηγή: healthmag.gr