ING Hellas
Μέγας Χορηγός στο Συνέδριο του Economist

Η ING Ελλάδος είναι ο κύριος χορηγός  στo συνέδριο του Economist με θέμα “Τι διαμορφώνει την παγκόσμια ατζέντα”,  που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα από 28-30 Απριλίου 2010.  Ο CEO της ING Ελλάδος  Bram Boon θα είναι ένας από τους βασικούς ομιλητές του Συνεδρίου στη συζήτηση για την ανασυγκρότηση της παγκόσμιας βιομηχανίας οικονομικών υπηρεσιών.

Πρόκειται για τη 14η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης με την Κυβέρνηση της Ελλάδος που διεξάγεται στη χώρα μας, τοποθετώντας την σε κομβικό σημείο στη συζήτηση για την παγκόσμια πραγματικότητα, με τη συμμετοχή υψηλών κυβερνητικών και επιχειρηματικών εκπροσώπων. Τα Economist Conferences, τομέας των Economist Enterprises, ανήκουν στο Economist Group, που εκδίδει το περιοδικό The Economist.  Διοργανώνει “Συζητήσεις Στρογγυλής Τραπέζης” με κυβερνήσεις κρατών και συνέδρια ειδικότερου ενδιαφέροντος σε ολόκληρο τον κόσμο.

Διαβάστε Επίσης

O τριπλασιασμός των «απρόσμενα υψηλών» δικαστικών αποφάσεων δημιουργεί προκλήσεις για τις εταιρίες και τους ασφαλιστές αστικής ευθύνης

Nov 21, 2024

Στο Gov.gr Wallet οι “βαθμοί ποινής” για τους οδηγούς

Nov 21, 2024

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε γεμίσει με Συνέδρια, Forum και κάθε είδους εκδηλώσεις και δεν γνωρίζουμε ποια είναι η Πρόσθετη Αξία αυτών των Συνεδρίων σε αυτούς που τα παρακολουθουν, όσοι τα παρακολουθούν και βέβαια τι προσφέρουν στην Οικονομία του Κράτους, δεδομένου ότι τα θέματα είναι γνωστά, έχουν αναλυθεί κατά κόρον από τα ΜΜΕ και το μόνο που Προσφέρουν είναι “Δημοσιότητα” και “Κέρδη” για τον Διοοργανωτή. Πέρα βέβαια και από τη “Δημοσιότητα” των Ομιλητών και τη στιγμιαία αναφορά των Πολιτικών στα ΜΜΕ που τρέχουν και αυτοί για αυτό και μόνον το σκοπό.  Ένα ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί μέχρι στιγμής είναι: Ποιοι πάνε σε αυτά τα Συνέδρια και γιατί πάνε; Μήπως πάνε μόνον…χασομέρηδες δημόσιοι υπάλληλοι και  οι… υπάλληλοι των ομιλητών, έτσι για να γεμίσει η αίθουσα;  Μια άλλη απλή ερώτηση ενός απλού Πολίτη είναι η εξής: Έχει Ανάγκη η χώρα από προσωπικές “ομιλίες” από Στελέχη Εταιρειών η “χορηγία” των οποίων κοστίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ, ιδίως όταν οι εν λόγω Εταιρείες έχουν χαρακτηριστεί προβληματικές με δισεκατομμύρια σε ζημίες;