.gif?rand=8190)
Η δημόσια διοίκηση πάσχει. Τη φράση αυτή την ακούω από τότε που ήμουνα μικρός. Νόμιζα όμως, ότι ήταν μόνο ελληνικό φαινόμενο, ότι το έρημο αυτό κράτος κουβαλάει τόσες αμαρτίες από την τουρκοκρατία, αλλά και από τον στρεβλό τρόπο σταδιακής επέκτασής του και ανάπτυξής του, μετά την επανάσταση του 1821, που είχα σχεδόν συμβιβαστεί με την ιδέα αυτή. Όταν μεγάλωσα, το διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια, το πλήρωσα με χιλιάδες εργατοώρες και ξόδεψα τεράστια αποθέματα αντοχής και υπομονής και τελικά… παραδόθηκα. Καλώς, κακώς δεν ξέρω, αλλά παραδόθηκα. Είναι πολλοί βέβαια που πιστεύουν ότι για όλους αυτούς τους λόγους ζούμε σήμερα υπό την “προστασία” της τρόικας. Προσωπικά, πιστεύω ότι άλλοι είναι οι λόγοι, αλλά τι σημασία έχει; Προς το παρόν, ας παρηγορηθούμε λίγο με την ιδέα ότι συμβαίνουν και αλλού (με το ισπανικό video) και ας αυτοσαρκαστούμε λίγο (με το παλιό video του Χάρρυ Κλυνν) που ακολουθεί.
