.gif?rand=8890)
Τι πιστεύουν οι νέοι για την Ιδιωτική Ασφάλιση;
του Νίκου Μωράκη
Θα μπορούσε εύκολα να γίνει και έρευνα πάνω στο θέμα. Ποια είναι η άποψη των νέων για την Ιδιωτική Ασφάλιση; Τώρα που το σκέφτομαι γιατί να μην απευθυνθώ στην ICAP να υλοποιήσει μια, για λογαριασμό του Ασφαλιστικού Marketing. Καλή ιδέα. Οι νέοι είναι το μέλλον της αγοράς. Τα αποτελέσματα ίσως μας ξαφνιάσουν.
Γιατί οι νέοι (millennials, generation x & y) δεν μεγάλωσαν με την προοπτική ότι θα τους φροντίζει μια ζωή το δημόσιο. Αυτή η «φουρνιά» νέων μεγάλωσαν και μεγαλώνουν στον κόσμο του Internet. Ενημερώνονται, διαβάζουν και προφανώς έχουν άποψη για το τι συμβαίνει γύρω τους. Ακούνε από την πατέρα τους και τη μητέρα τους ότι η σύνταξη ψαλιδίστηκε, καταλαβαίνουν ότι στα χρυσά τους χρόνια το ποσοστό αναπλήρωσης στη σύνταξή τους δεν θα ξεπερνά στην καλύτερη των περιπτώσεων το 30% με 40% και για εκείνους που το ψάχνουν λίγο παραπάνω – ξέρουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που σέρνεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση είναι το συνταξιοδοτικό και η δημόσια περίθαλψη.
Πώς λοιπόν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους σε αυτό το ζοφερό μέλλον;
Η λογική λέει να το πάρουν πάνω τους. Να φροντίσουν μόνοι τους για το μέλλον τους. Ναι, καλοδεχούμενη η κρατική παροχή, αλλά από εκεί και πέρα το λόγο έχει η ιδιωτική πρωτοβουλία. Και στον τίτλο μίλησα για «αποχρώσεις» των νέων καθώς στην Ελλάδα των παρατάξεων και των φανατισμένων πολιτικών οπαδών υπάρχουν «δυστυχώς» μερίδες νέων που ενώ ξέρουν τι πρέπει να γίνει και πώς, επιλέγουν να εθελοτυφλούν για χάρη του κόμματος επιμένοντας να υποστηρίζουν ένα ιδανικό «φανταστικό» περιβάλλον όπου το κράτος παρέχει όλες τις παροχές χωρίς να ζημιώνει τα δημόσια ταμεία. Ένα περιβάλλον αυτοσυντηρούμενο και ευημερίας.
Ναι, στη θεωρία γίνεται και είναι πραγματική κοινωνική παροχή αλλά στην πράξη το πρόσφατο παρελθόν έδειξε και δείχνει, ότι προς το παρόν στη δική μας χώρα, αυτό το περιβάλλον δεν μπορεί να συντηρηθεί και καταρρέει συμπαρασύροντας ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό.
Η λογική αυτό λέει. Ότι ένας νέος – τουλάχιστον στην ερώτηση κατά πόσο θεωρεί χρήσιμη την Ιδιωτική Ασφάλιση – θα απαντήσει θετικά. Πολύ θετικά. Αλλά! Πάντα θα υπάρχει ένα «αλλά». Το αν θα ασφαλιστεί ή ακόμα και το πλήθος των παροχών που θα διαλέξει θα έχει πάντα να κάνει και θα εξαρτάται από το εισόδημά του, την οικογενειακή του κατάσταση, τις παρεχόμενες υπηρεσίες και εντέλει το ύψος της Ασφαλιστικής του Συνείδησης. Ότι ισχύει δηλαδή και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Να ξεπεράσουμε, λοιπόν, την ιδεοληψία ότι οι Ασφαλιστικές εταιρείες είναι «money monsters».
Προσωπικά πιστεύω ότι η νέα γενιά είναι more than ready να αγκαλιάσει τις ασφαλιστικές υπηρεσίες είτε αφορούν την ασφάλιση του οχήματός τους είτε την υγεία τους είτε την κατοικία τους.
