Πώς θα αποκτήσεις την κουλτούρα του νικητή: Μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις για τον εαυτό σου

της Σοφίας Ζερβουδάκη*,

Φανταστείτε ένα πρωινό να μπαίνει στο γραφείο σας ο πελάτης των ονείρων σας και να σας λέει:

«Έχεις 2 λεπτά να μου πεις γιατί θα πρέπει να συνεργαστώ μαζί σου. Όταν περάσουν αυτά, θα επισκεφθώ άλλους 4 επαγγελματίες σαν κι εσένα. Και στο τέλος των 5 πολύ σύντομων συναντήσεων μου, θα αποφασίσω με ποιον θα κάνω δουλειά.»

Τι θα λέγατε;

Ελάτε, μιλάμε για τον πελάτη των ονείρων σας!

Λοιπόν, όταν μου έγινε -ακριβώς πριν από 1 χρόνο- η ίδια ερώτηση από έναν Ολλανδό financial planner, δίστασα. Και βέβαια, το αμέσως επόμενο λεπτό απάντησα αλαζονικά: «Λοιπόν, θα του έλεγα αυτό: κάνε όπως καταλαβαίνεις. Αν δεν μπορείς να μου δώσεις αρκετό χρόνο για να σε ακούσω και να μάθω ό,τι χρειάζομαι για σένα, έτσι ώστε να σε κάνω να αντιληφθείς την αξία μου, τότε πιθανά δεν είμαι ο κατάλληλος επαγγελματίας για να συνεργαστείς εξαρχής.»

Και στην αρχή ένιωσα πραγματικά πολύ καλά με τον εαυτό μου. Ξεκαθάρισα τη θέση μου. Έθεσα τους κανόνες και τα όριά μου. Και μετά από 1 ή 2 λεπτά, όχι τόσο πολύ πια. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν έτοιμη να «πουλήσω» τον εαυτό μου κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Και όπως ξεκίνησα να το σκέφτομαι περισσότερο, συνειδητοποίησα ότι ποτέ δε δούλεψα πραγματικά, ούτε μια φορά στην καριέρα μου η οποία σε λίγο συμπληρώνει 19 χρόνια, αυτό που λέμε «σύσταση του ασανσέρ».

Και το θέμα είναι ότι -όσο το σκεφτόμουν περισσότερο- μου ήταν πολύ εύκολο να «πουλήσω» εμένα, να πω δηλαδή σε κάποιον ευθέως και με απόλυτη πίστη γιατί θα έπρεπε να με εμπιστευθεί αρκετά ώστε να δουλέψει μαζί μου. Και αυτό που θα έλεγα θα ήταν κάπως έτσι:

«Χαίρετε! Με λένε Σοφία Ζερβουδάκη και είμαι σε αυτό το επάγγελμα σχεδόν 19 χρόνια. Αμέσως μετά το πανεπιστήμιο, όπου σπούδασα Οικονομικές Επιστήμες, πήρα μια απόφαση που μου άλλαξε τη ζωή και η οποία με οδήγησε σε μια πολύ ικανοποιητική και γεμάτη καριέρα. Γιατί αυτή ακριβώς τη στιγμή, κοιτάζοντάς σας στα μάτια, μπορώ να σας πω ότι αν επιλέξετε να με εμπιστευθείτε, σας υπόσχομαι να τιμήσω την εμπιστοσύνη σας. Δεσμεύομαι ότι δε θα βρείτε άλλον επαγγελματία τόσο αποφασισμένο να επιτύχει μαζί σας τους χρηματοοικονομικούς σας στόχους. Κάποιον που θα τολμήσει να ακούσει τα όνειρά σας και να σχεδιάσει μαζί σας ώστε αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Κάποιον που θα είναι εκεί για να προστατεύσει εσάς, τους αγαπημένους σας και όλα αυτά που είναι σημαντικά για εσάς. Κάποιον που θα σας οδηγήσει με ασφάλεια μέσα από τις δυσκολίες και τα αναπάντεχα της ζωής. Σας δίνω τον λόγο μου, ότι δε θα βρείτε ποτέ κάποιον άλλο επαγγελματία που θα νοιάζεται περισσότερο για εσάς απ’ ότι εγώ.»

Και δε θα έλεγα ψέματα. Αυτή είναι η ουσία αυτού που είμαι. Υπάρχουν πολλοί εξαιρετικοί επαγγελματίες εκεί έξω. Κάποιους από αυτούς τους γνωρίζω προσωπικά, τους σέβομαι πολύ και μπορώ να τους αποκαλώ φίλους μου. Αν με ρωτήσουν, θα δώσω εξαιρετικές συστάσεις για εκείνους. Αλλά αν κάποιος έρθει και με ρωτήσει απευθείας γιατί θα πρέπει να δουλέψει μαζί μου, δε θα διστάσω να πω «Γιατί είμαι ο καλύτερος άνθρωπος για αυτή τη δουλειά».

Αλλά αν στην πραγματικότητα δεν το πίστευα, δε θα έκανε κάποια διαφορά, δεν θα είχε την ίδια επίδραση. Και αυτό είναι το σημείο-κλειδί. Όλα ξεκινούν μέσα στο μυαλό μας. Υπάρχει πάντα κάποιος καλύτερος, με περισσότερες γνώσεις, πιο οργανωμένος, «δυνατότερος», καλύτερος στην πώληση, καλύτερος στη διεκδίκηση, καλύτερος στην επικοινωνία, πιο ευπαρουσίαστος, πιο δικτυωμένος κλπ.

Αλλά αντί να σκεφτόμαστε τους άλλους και γιατί αυτοί μπορεί να είναι καλύτεροι από εμάς, θα πρέπει να ξεκινήσουμε ή να εστιάσουμε στο να σκεφτόμαστε ποιο είναι αυτό στο οποίο εμείς είμαστε εξαιρετικοί. Ποια είναι τα ταλέντα μας. Ποιο είναι αυτό το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε και κανένας δεν μπορεί να μας συναγωνιστεί.

Όταν ρωτιούνται, οι πελάτες μας, λένε ότι ο σύμβουλός τους θέλουν να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως να είναι:

• Αξιόπιστος
• Ευαίσθητος
• Γλυκομίλητος
• Να γνωρίζει καλά το αντικείμενο
• Να έχει το συμφέρον μου στο μυαλό του
• Να λύνει προβλήματα
• Να είναι καλός «οδηγός»
• Να έχει ευέλικτη σκέψη
• Να ακούει
• Να δημιουργεί λύσεις
• Να είναι εκεί όταν τον χρειάζομαι
• Να με οδηγεί με σοφία
• Να νοιάζεται

Έτσι λοιπόν, σηκώστε παρακαλώ τα χέρια σας όσοι από εσάς είστε αξιόπιστοι. Όσοι είστε ευαίσθητοι. Γλυκομίλητοι. Όσοι ξέρετε για τι μιλάτε. Εσείς που δουλεύετε με το συμφέρον του πελάτη στον νου σας. Εσείς που είστε αφοσιωμένοι στο να λύνετε προβλήματα και να δημιουργείτε λύσεις, ακόμα και όταν -εκ πρώτης όψεως- φαίνεται να μην υπάρχει καμία. Όσοι οδηγείτε τους ανθρώπους στην ασφάλεια. Εσείς που σκέφτεστε έξω από τα όρια. Εσείς που πρώτα ακούτε και μετά μιλάτε. Όσοι είστε πάντα εκεί. Εσείς που έχετε τη δύναμη να ηγηθείτε. Εσείς που νοιάζεστε. Όσοι θέλετε να κάνετε τα όνειρα άλλων ανθρώπων πραγματικότητα.

Μου φαίνεται ότι όλοι εμείς εδώ είμαστε η αφρόκρεμα του επαγγέλματός μας, γιατί συγκεντρώνουμε εκείνα τα γνωρίσματα που μετρούν περισσότερο.

Και μπορεί να σκέφτεστε αυτή τη στιγμή: «Μα για τι πράγμα μιλάει; Φυσικά και είμαστε! Δε θα ήμασταν εδώ αν δεν ίσχυε αυτό!»

Όμως επιτρέψτε μου παρακαλώ να σας πω, ότι αυτό λέγεται εύκολα όταν όλα πάνε καλά. Όταν έχουμε τη μία επιτυχία μετά την άλλη. Όταν όλα είναι σωστά. Όταν αισθανόμαστε καλά.

Αλλά αφήστε με να σας ρωτήσω το εξής: τι γίνεται όταν αντιμετωπίζετε την αποτυχία; Έχετε νιώσει ποτέ την αμφιβολία να τρυπώνει στο μυαλό σας; Έχετε ποτέ αγχωθεί; Έχετε ποτέ νιώσει ότι δεν είστε αρκετά καλοί; Ότι δεν προσπαθείτε αρκετά; Θυμάστε ακόμα, στις χειρότερες στιγμές σας, ποιο είναι αυτό στο οποίο είστε πραγματικά εξαιρετικοί;

Επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν είναι εύκολο. Αλλά όταν η αμφισβήτηση του εαυτού σας παραμονεύει, χρειάζεται να κάνετε μία παύση και ένα βήμα πίσω. Και να αντικρίσετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη. Χωρίς καμία μάσκα. Και να πείτε:

«Είμαι καλός. Στην πραγματικότητα, είμαι ο καλύτερος. Για να είμαι ειλικρινής, είμαι ένας αληθινός ήρωας. Γιατί είμαι έξυπνος, νοιάζομαι, δουλεύω για να βοηθάω τους άλλους, προστατεύω, βρίσκω λύσεις, τιμώ τις υποσχέσεις μου, κερδίζω χρήματα υπηρετώντας έναν σκοπό, είμαι ηγέτης, οπότε δεν μπορώ να δειλιάσω».

Οι αναποδιές είναι προσωρινές. Απλά εξυπηρετούν έναν συγκεκριμένο στόχο: να μας ξυπνήσουν, να μας κάνουν να δείξουμε την εφευρετικότητα και τη δημιουργικότητά μας και να τεστάρουν την αποφασιστικότητα και τη δύναμή μας. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να κολλάμε σε αυτές. Απλά τις αναγνωρίζουμε και εστιάζουμε στο να τις ξεπεράσουμε.

Έχω ένα μικρό σημειωματάριο που γράφει: «Όταν τίποτα δεν πάει δεξιά, πήγαινε αριστερά». Και μου αρέσει πολύ να το βλέπω αυτό. Σιχαίνομαι τα αδιέξοδα. Σαν άτομο χρειάζομαι να παίρνω αέρα, να έχω εναλλακτικές, να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά, να προχωράω πάντα μπροστά.

Έτσι, για εμένα προσωπικά, τα πάντα είναι θέμα οπτικής.

Στο πρώτο MDRT Annual Meeting που παρακολούθησα τον Ιούνιο του 2007 στο Denver του Colorado, άκουσα τον Les Brown να μιλάει την πρώτη ημέρα στο main platform του συνεδρίου. Και είπε δύο πράγματα που δε θα ξεχάσω ποτέ.

Σε μια μέρα που όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο, σταμάτα και πες σαν να σε ρώτησε μόλις κάποιος «Πώς πάει η μέρα σου μέχρι τώρα;» «Τέλεια. Ποτέ καλύτερα. Η καλύτερη μέρα της ζωής μου!»

Έτσι, τα τελευταία 12 χρόνια, σας υπόσχομαι ότι κάθε φορά που νιώθω σαν να πνίγομαι σε ένα βάλτο, ή ότι πρέπει να ήμουν ένας πολύ κακός άνθρωπος σε κάποια από τις προηγούμενες ζωές μου ή ότι κάποιος με έλουσε με κακοτυχία ή ότι όλα και όλοι με εκνευρίζουν δίχως τέλος και ελπίζω να καταλαβαίνετε τι θέλω να πω χωρίς να χρειαστεί να γίνω περισσότερο γραφική! Κάθε φορά που νιώθω κατ’ αυτόν τον τρόπο, επιτέλους κάποια στιγμή της απαίσιας ημέρας μου, θυμάμαι να σταματήσω και να πω: «Τέλεια. Ποτέ καλύτερα. Η καλύτερη μέρα της ζωής μου!» Και ένα μαγικό κλικ συμβαίνει την ίδια στιγμή! Γιατί μετά από αυτό, τίποτα δε με πτοεί. Και το πιο σημαντικό, το μυαλό μου είναι ανοιχτό στο να εντοπίσει τα καλά πράγματα γύρω μου, μια ευκαιρία, μια ιδέα, ένα καλό feedback, οτιδήποτε.

Έτσι λοιπόν, επαναλάβετε μαζί μου: «Τέλεια. Ποτέ καλύτερα. Η καλύτερη μέρα της ζωής μου!»

Και το 2^ο πράγμα που άκουσα εκείνη τη μέρα από τον Les Brown ήταν:

«Το να θέλεις κάτι δεν αρκεί. Πρέπει να διψάς γι’ αυτό. Η παρακίνησή σου πρέπει να είναι απόλυτα πειστική ώστε να ξεπεράσεις τα εμπόδια που αναπόφευκτα θα έρθουν στον δρόμο σου.»

Ένα από τα πράγματα που έχω συνειδητοποιήσει, όπως και πολλοί άλλωστε από εμάς, είναι ότι αν θες κάτι από τη ζωή σου, αν θες να αλλάξεις τον εαυτό σου, αν θες να αποκτήσεις κάτι, αν υπάρχει κάποιος στόχος που θέλεις να καταφέρεις, δεν είναι τόσο εύκολο όσο μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε. Ότι το να ζεις το όνειρό σου, να αλλάζεις τις συμπεριφορές σου, να ξεπερνάς τις αρνητικές συνήθειές σου, είναι μεγάλη πρόκληση. Είναι δύσκολο. Ακόμα και το να ζεις απλά φαντάζει δύσκολο μερικές φορές.

Πώς ξεκινάμε λοιπόν να καλλιεργούμε αυτή τη δίψα; Τι θα χρειαστεί να κάνουμε για να αποκτήσουμε κάποια από τα πράγματα που θέλουμε; Και να διψάμε γι’ αυτά τα πράγματα; Καταρχήν, θα πρέπει να δουλέψουμε με τους εαυτούς μας.

Θα πρέπει να ξεπεράσουμε την αρνητική συζήτηση, αυτόν τον εσωτερικό διάλογο που συμβαίνει μερικές φορές, ακόμα και αν δε θέλουμε να είναι εκεί. Μερικές φορές δεν μπορούμε να σταματήσουμε τους εαυτούς μας να σκέφτονται «Δεν μπορώ» ή «Δεν έχω ό,τι χρειάζεται». Συμβαίνει. Κι έτσι, ένα μέρος του να μάθουμε πώς να ενδυναμώνουμε τους εαυτούς μας είναι το να σταθούμε απέναντι σε … μας. Κάποιες φορές χρειάζεται να ορθώσουμε το ανάστημά μας μέσα μας και να πούμε απλά «Σταμάτα. Πρέπει να το κάνεις».

Κάποιες φορές φοβόμαστε. Το μυαλό μας αδειάζει. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει να μάθουμε να κάνουμε μια συνειδητή, υπολογισμένη και αποφασισμένη προσπάθεια να αντισταθούμε σε αυτή την εσωτερική φωνή. Το να δουλεύουμε με τον εαυτό μας, να παρακολουθούμε αυτόν τον εσωτερικό διάλογο θα καθορίσει την ποιότητα όλης μας της ζωής.

Και επιτρέψτε μου να μοιραστώ κάτι μαζί σας. Μπορείτε να μάθετε όλες τις τεχνικές του κόσμου. Αν δεν πιστεύετε στον εαυτό σας, δε θα συμβεί αυτό που θέλετε για εσάς. Πρέπει να εστιάσετε σε σας. Και όπως πείθετε τον εαυτό σας, όπως του «πουλάτε» κάθε μέρα, θα ξεκινήσετε να βλέπετε μια διαφορά στα πράγματα που κάνετε. Πουλώντας στον εαυτό σας την ικανότητά σας να εκτελέσετε μια δουλειά, να επιτύχετε έναν συγκεκριμένο στόχο, λέγοντας στον εαυτό σας κάθε μέρα «Εμπρός, πηγαίνω ξανά και έχω ό,τι χρειάζεται. Αυτή είναι η μέρα μου και τίποτα εκεί έξω δε θα με σταματήσει». Όλο αυτό θα σας φέρει τελικά εκεί όπου θέλετε να είστε. Και αυτό με φέρνει στο επόμενο σημείο.

Χρειάζεται κουράγιο για να δράσεις. Ένα μέρος του να διψάς, είναι πως όταν έχεις ηττηθεί, χρειάζεται κουράγιο για να ξεκινήσεις ξανά.

Τον Ιούνιο του 2016, η εταιρία στην οποία δούλευα για 16 χρόνια, το 2^ο σπίτι μου, έκλεισε. Τότε βρισκόμουν στο Annual Meeting στο Vancouver και για την ακρίβεια ήμουν η σημαιοφόρος της Ελλάδας σε αυτή την τελετή έναρξης-υπερπαραγωγή. Όμως πίσω στην Ελλάδα όλα τα πράγματά μου ήταν πακεταρισμένα σε κουτιά στο γραφείο μου, ώστε να μπορέσουν να τα πάρουν σε περίπτωση που εκείνες τις ημέρες έπρεπε να εκκενώσουμε το κτίριό μας. Έτσι, εκείνη τη μοναδική στιγμή ήμουν τόσο πολύ υπερήφανη, αλλά δεν θα μπορούσα να χαμογελάσω ακόμα και αν η ζωή μου εξαρτιόταν από αυτό.

Το οικογενειακό μας εισόδημα δέχθηκε ένα τεράστιο πλήγμα σχεδόν σε μια νύχτα.

Ήμουν συντετριμμένη, ήμουν συγκλονισμένη, ένιωθα ένοχη που δεν το είχα προβλέψει, ένιωθα ανόητη, όμως την ίδια στιγμή, διψούσα. Ήμουν 37. Έπρεπε να προχωρήσω ή να χαθώ για πάντα. Ο Winston Churchill είχε πει ότι «Κουράγιο είναι να πηγαίνεις από αποτυχία σε αποτυχία χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου». Έτσι, τότε έμαθα κάτι για τον εαυτό μου: Όταν αντιμετωπίζεις τους φόβους σου και συνεχίζεις να σπρώχνεις τον εαυτό σου να προχωρήσει, κάτι συμβαίνει που σου επιτρέπει να ξεπεράσεις τα όριά σου.

Μπορείς να σηκωθείς από οτιδήποτε σε ρίξει κάτω. Μπορείς να επανεφεύρεις απόλυτα αυτό που είσαι. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Δεν έχεις κολλήσει. Έχεις επιλογές. Μπορείς να δημιουργήσεις νέες σκέψεις. Μπορείς να μάθεις κάτι καινούριο. Μπορείς να φτιάξεις νέες συνήθειες. Το μόνο που είναι σημαντικό είναι το να αποφασίσεις να δράσεις σήμερα και να μην κοιτάξεις ποτέ ξανά πίσω.

Άλλο ένα ενδιαφέρον πράγμα που έμαθα για τη ζωή είναι το ότι αν δεν έχεις το κουράγιο να δράσεις, η ζωή θα προχωρήσει χωρίς εσένα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας θα κάνουν μόλις αυτά που αρκούν ώστε να μην απολυθούν. Οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει αυτό. Αλλά αν ξεκινήσεις να τιθασεύσεις τον εαυτό σου και να πεις ότι «Εδώ που είμαι, θα κάνω το καλύτερο που μπορώ, με ό,τι έχω στη διάθεσή μου, γιατί αυτό εκφράζει αυτό που είμαι». Αν δημιουργήσεις αυτή τη συνήθεια, τότε θα έχεις ανεβάσει τον πήχη για πάντα.

Το επόμενο μέρος αυτού που ενισχύει αυτή τη δίψα είναι το ότι πρέπει να δημιουργήσουμε την αίσθηση του επείγοντος. Ο Μάρκος Αυρήλιος είχε πει «Σταμάτα να ζεις τη ζωή σου σαν να έχεις χίλια χρόνια να ζήσεις». Στη ζωή είμαστε εδώ τη μια στιγμή και την επόμενη έχουμε γίνει αέρας. Αν υπάρχει κάτι που θέλεις να κάνεις και δεν μπορείς να το κάνεις όλο με μιας, κάνε μόνο λίγο από αυτό. Μου αρέσει αυτό που έλεγε ο Robert Schuller, «Με τη γυάρδα είναι δύσκολο, αλλά ίντσα ίντσα οτιδήποτε γίνεται παιχνιδάκι»

(“By the yard, it’s hard, but inch by inch, anything is a cinch”).

Το επόμενο πράγμα που θρέφει αυτή τη δίψα είναι το να τιμάμε τον εαυτό μας όπως τον λόγο μας. Μη δίνετε τον λόγο σας ελαφρά τη καρδία. Όταν πετάτε τον λόγο σας εκεί έξω και δεν τον τιμάτε, αυτό κάνει μια δήλωση για εσάς. Αν αποφασίσετε να διατηρήσετε μια αίσθηση ακεραιότητας, ότι αν το πείτε, τότε θα πρέπει να ζήσετε με αυτό.. ότι είναι ένδειξη αυτού που είστε και θα είστε πολύ προσεκτικοί στο πώς δίνετε τον λόγο σας στους άλλους και κυρίως, με τις δεσμεύσεις που δίνετε στον εαυτό σας, γιατί θέλετε η ζωή σας να αντανακλά τα λόγια σας και να τιμά αυτό που είστε και αυτό που εκφράζετε. Αν ζείτε σύμφωνα με τον λόγο σας, τότε θα νιώθετε «υποχρεωμένοι» να τιμάτε τις δεσμεύσεις σας στον εαυτό σας και τους γύρω σας.

Μία ακόμα πρόκληση στην καλλιέργεια αυτής της δίψας είναι το να μάθουμε την τέχνη του να είμαστε εστιασμένοι, αποφασισμένοι και απόλυτα συγκεντρωμένοι. Και θα εκπλαγείτε στα πράγματα που θα είστε σε θέση να κάνετε. Όταν μάθετε πώς να μπλοκάρετε τα άσχετα πράγματα, όταν μάθετε πώς να είστε εστιασμένοι ανεξάρτητα από τους περισπασμούς, θα εκπλαγείτε από τις ιδέες που θα σας έρθουν, από τους ανθρώπους που θα είστε σε θέση να προσελκύσετε, από τις ευκαιρίες που θα μπορείτε να εντοπίσετε και θα ξεκινήσετε να βλέπετε πράγματα που ήταν πάντα εκεί κοιτάζοντάς σας καταπρόσωπο, ενώ θα σκέφτεστε «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό ήταν εδώ όλον αυτό τον καιρό, ακριβώς μπροστά στα μάτια μου!».

Ο Pablo Picasso έλεγε «Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς είναι αληθινό». Και ο Albert Einstein σκεφτόταν «Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση». Και ο Leon Brown πρέσβευε «Όλα ξεκινούν και τελειώνουν μέσα στο μυαλό σου. Σε οτιδήποτε δίνεις δύναμη, αυτό ασκεί δύναμη πάνω σου, αν του το επιτρέψεις».

Και ο Khalil Gibran έλεγε «Περιοριζόμαστε όχι από τις ικανότητές μας, αλλά από το όραμά μας». Και εγώ απαντάω στα παιδιά μου κάθε φορά που αυτά με ρωτούν «Μαμά, κι αν πέσουμε;» «Ναι, αλλά αγάπες μου, και αν πετάξετε;».

Αυτό που μετράει είναι ότι αν αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τα πράγματα που βλέπουμε… αλλάζουν. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με αυτόν που αντικρύζουμε στον καθρέφτη κάθε μέρα.

Παρεμπιπτόντως, η αγαπημένη ταπετσαρία στο κινητό μου δείχνει ένα χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα, που φοράει ένα πτερύγιο καρχαρία στην πλάτη του. Πάνω δεξιά στην εικόνα γράφει «…και η γάτα επιτέλους τον άφησε ήσυχο. Τέλος.» και κάτω στη μέση «Είσαι αυτό που νομίζεις».

Θα ήθελα να σας αφήσω με μια ερώτηση: Αν ξέρατε ότι δε θα μπορούσατε ποτέ να αποτύχετε σε τίποτα, τι θα δοκιμάζατε; Σκεφτείτε το.

Πηγή: Ομιλία MDRT 2019

*Η Σοφία Ζερβουδάκη είναι 40 ετών και εργάζεται 19 έτη στην ασφαλιστική βιομηχανία με πολλές και σημαντικές διακρίσεις για το έργο της. Πρώην συνεργάτης της International Life, τα τελευταία 3 έτη συνεργάζεται ως Unit Manager με την Interamerican. Είναι ενεργό μέλος των HFPA (Hellenic Financial Planners Association) και ισόβιο μέλος του MDRT. Έχει συμμετάσχει σε 10 διεθνή συνέδρια, ενώ σε 2 από αυτά είχε την τιμή να είναι ομιλήτρια: σε αυτό του 2017 στο Orlando της Florida &  στο φετινό που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στο Maiami της Florida. Εδώ και 7 έτη είναι μέλος της επιτροπής επικοινωνίας του οργανισμού στην Ελλάδα. Είναι κάτοχος BSc στην Οικονομική Επιστήμη καθώς και πλήθους Πιστοποιήσεων και Διακρίσεων (δια βίου μάθηση). Είναι παντρεμένη με τον Κλέαρχο Πεφάνιο και έχει δύο κόρες 11 & 9 ετών.