Οι μικρές Ασφαλιστικές Εταιρείες που Ασφαλίζουν κυρίως Αυτοκίνητα, όπως είναι γνωστό, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα συμμόρφωσης με τις επικείμενες απαιτήσεις των προδιαγραφών του Solvency II. Ήδη τρεις Εταιρείες, των οποίων τα Ελλείμματα είναι κατά κάποιον τρόπο ελεγχόμενα και επιφανειακά τουλάχιστον αν συγχωνευτούν δεν θα έχουν πρόβλημα συμμόρφωσης, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις και παρόλες τις αρχικές δυσκολίες που για μια στιγμή φάνηκε ότι ναυαγούν, φαίνονται αποφασισμένες να συνεχίσουν, γιατί δεν έχουν και πολλές άλλες επιλογές! Μια εταιρεία που προσφέρει Ασφαλίσεις και στους δύο κλάδους, Ζωής και Ζημιών, και διακρίνεται για την άριστη οργάνωσή της, έχει ξεκινήσει τις συζητήσεις και προσπάθησε να βασιστεί στην ανάθεση της Διοίκησης σε επαγγελματία Μάνατζερ, ώστε οι τρεις ή περισσότεροι μέτοχοι να μην “ανακατεύονται” στη Διοίκηση για να μπορέσει η νέα Εταιρεία να λειτουργήσει σύμφωνα με τους κανόνες της χρηστής Σύγχρονης Διακυβέρνησης.
Μάλιστα, έγινε πρόταση οι Μέτοχοι που θα είναι και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, να εξασφαλίσουν αρκετά υψηλές πάγιες αμοιβές, για να μην αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, τουλάχιστον στο επίπεδο που έχουν συνηθίσει! Τα ποσά που αναφέρθηκαν βέβαια, αν γίνουν γνωστά, θα δημιουργήσουν αρνητικές εντυπώσεις, όμως, μέχρι η υπό ίδρυση Εταιρεία κατορθώσει να παράγει κέρδη, ίσως διευκολύνουν τις συγχωνεύσεις και την αποδοχή της Διοικητικής Απόσυρσής τους από την καθημερινή παρακολούθηση της λειτουργίας των Εταιρειών τους. Είναι σαν να σου προσφέρουν να… συνταξιοδοτηθείς με μια άνευ προηγουμένου… σύνταξη και να αρχίζεις να σκέπτεσαι να κάνεις αυτά που θα ήθελες να κάνεις όλη τη Ζωή σου και να το αρνείσαι, μόνο και μόνο για να παραμείνεις “Αφεντικό του Εαυτού σου”! Το θέμα είναι ότι μάλλον θα καταλήξεις να γίνεις “Αφεντικό του Εαυτού” σου… σκέτος… χωρίς Εταιρεία!
Η επιλογή του επαγγελματία Μάνατζερ που θα αναλάβει αυτό τον πρωτότυπο ρόλο, δεν παύει να είναι μια ηλεκτρική καρέκλα για οποιονδήποτε, γιατί ο κίνδυνος να υπάρξουν διαφωνίες μεταξύ των τριών Μελών-Μετόχων παραμένει μεγάλος, όμως το “ID” πιστεύει πώς τα κοινά συμφέροντα θα τους υποχρεώνουν να βάζουν νερό στο κρασί τους και να μην “ανακατεύονται” στη Διοίκηση. Υπάρχουν αρκετά ικανά στελέχη στην Αγορά σε επίπεδο Διευθυντικών Στελεχών, οι οποίοι θα μπορούσαν μια χαρά να αναβαθμιστούν σε επίπεδο CEO και να αναλάβουν αυτό τον δύσκολο ρόλο. Η προσπάθεια επαναφοράς παλαιών Στελεχών που για διάφορους λόγους αποσύρθηκαν από την Αγορά και ιδίως Στελεχών που δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις στην Αγορά, δεν ενδείκνυται. Το κριτήριο που εξετάζουν οι σοβαρές πολυεθνικές πριν αναθέσουν τη Διοίκηση μιας Εταιρείας σε έναν νέο CEO, δεν είναι τα πτυχία του ούτε τα διδακτορικά του, ούτε οι προηγούμενες θέσεις που είχε λόγω “προσωπικών” επαφών, αλλά εξετάζουν το “Ιστορικό των Επιτυχιών του” και κυρίως πόσες από τις Ηγετικές Αποφάσεις που πήρε υπήρξαν πετυχημένες! Αν οι έξι από τις δέκα Αποφάσεις που πήρε υπήρξαν πετυχημένες και αν κατόρθωσε και στρατολόγησε εξίσου πετυχημένους Μάνατζερ για να φτιάξει την Ομάδα του, τον λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη.
Υπενθυμίζουμε ότι το ποσοστό της Επιτυχίας μιας οποιασδήποτε κατάστασης, συγκεντρώνεται κατά 90% στη λέξη “Επιλογή” του Μάνατζερ που θα την Διευθύνει!
Ελπίζουμε οι τρεις να καταφέρουν να ενωθούν και να περιοριστούν μόνον στα Επιτελικά Καθήκοντα της Διοίκησης της Εταιρείας τους. Μη νομίζετε ότι αυτά είναι εύκολα! Απαιτούν συνεχείς Μελέτες Περιπτώσεων, απαιτούν την Εκμάθηση νέων Τεχνολογιών, απαιτούν τη συγγραφή “Εργασιών” πανεπιστημιακού επιπέδου και κυρίως απαιτούν Νέο Τρόπο Σκέψης. Άλλο πράγμα είναι να ελέγχεις τα τιμολόγια των προμηθευτών της Εταιρείας σου, μη τυχόν και σου ξεφύγει καμία δαπάνη, ή να μεσολαβείς να λυθεί μια διαφορά με ένα Διευθυντικό Στέλεχος της Εταιρείας και με έναν… μεγαλοπράκτορα, ή να σκαλίζεις με τις ώρες μια αποζημίωση αν είναι δικαιολογημένη, ή να διαπραγματεύεσαι με τις ώρες για το ύψος των προμηθειών με έναν άλλον… μεγαλοπράκτορα ή να τρέχεις να βρεις μετρητά να… καλύψεις τις επιταγές σου (ισχύει δυστυχώς σε άλλες Εταιρείες) και άλλο πράγμα είναι, να κάθεσαι απομονωμένος στο γραφείο σου και να Μελετάς το Σχέδιο Μάρκετινγκ & Πωλήσεων και τους Ισολογισμούς των τελευταίων 10 χρόνων μιας άλλης Εταιρείας που τα κατάφερε και έγινε και ανταγωνιστική κερδίζοντας και Μεγέθη Αγοράς και παρουσίαζε την τελευταία τριετία… Κέρδη!
Εννοείται ότι οι τρεις Σύγχρονοι CEO που θα πάρουν αυτήν τη μεγάλη απόφαση, θα συμφωνήσουν να πάνε σε ορισμένα Σεμινάρια Στρατηγικού Μάνατζμεντ και ας μη γνωρίζουν καλά Αγγλικά. Λεφτά έχουν να πάρουν μαζί τους και τη διερμηνέα τους!
Ευχόμεθα να τα καταφέρουν οι τρεις CEO και ευχόμεθα και άλλες Εταιρείες να κάνουν το ίδιο και να αρχίσουν να συζητάνε μεταξύ τους. Ο τολμών νικά!
ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΝΑ “ΧΤΥΠΑΕΙ ΑΡΑΓΕ Η ΚΑΜΠΑΝΑ”;
Παράξενα πράγματα για την νοοτροπία του Έλληνα αυτοδημιούργητου Αφεντικού. Βέβαια, αυτά έπρεπε να είχαν γίνει πριν από πολλές δεκαετίαες και όχι την τελευταία στιγμή υπό την σπάθην του Solvency II. Τελίκά, ακόμα κι αν πετύχει στα χαρτιά, η υπόθεση δεν πιστεύω ότι θα κρατήσει πολύ. Με τον πρώτο καβγά του τύπου ” Δεν ξέρεις τι σου γίνεται” θα καταρρεύσει. Αλοίμονο στον φουκαρά που αναλάβει μισθωτός CEO τριών Ελλήνων Αφεντικών. Ούτε για όλα τα λεφτά του κόσμου. Καλύτερα προπονητής στον Παναθηναϊκό.
bebaia kako den kanei na mas peite gia poia einai h etaireia..
ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΕΩ