Επιστολή του Νίκου Πάνου:
«Ένας από τους πρωτοπόρους της ασφαλιστικής ιστορίας του τόπου, ο Πάνος Μινέττας, έφυγε πριν λίγο καιρό για το μεγάλο ταξίδι. Προσωπικότητα με περισσή ακτινοβολία, εργατικός, φιλόπονος και ακούραστα δημιουργικός, υπήρξε πρότυπο επαγγελματικού ήθους και συνέπειας στην ασφαλιστική οικογένεια. Βάδισε σε δύσκολους και ανηφορικούς δρόμους, χωρίς ποτέ να ξεφύγει από τις επαγγελματικές αρετές και αρχές, τις οποίες με αξιόπιστη σταθερότητα και αδιαπραγμάτευτο ήθος καλλιέργησε και ανέδειξε. Η θέλησή του για δημιουργία ισχυρή και ακατάβλητη ανταγωνίζονταν μόνο με την αγάπη του για την οικογένειά του και την προσφορά του για τον συνάνθρωπο.
Σε μια εποχή που δεν προσφέρεται για διακρίσεις, όπου οι ηθικές αξίες κατάντησαν πρόσχημα επίδειξης, ο Πάνος Μινέττας ξεχώριζε για το κοινωνικό έργο του. Ευγενική φυσιογνωμία, επεδείκνυε μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στις ανάγκες των απλών ανθρώπων που αναδύονταν μέσα από την καθημερινή προβληματική των εγκόσμιων, στις οποίες φρόντιζε να ανταποκρίνεται ανυστερόβουλα και με αθόρυβη σεμνότητα.
Τρυφερός και εξαιρετικά ευαίσθητος με την οικογένειά του, λάτρευε τον μονάκριβο γιο και διάδοχό του Γιώργο και έτρεφε απεριόριστη αγάπη για τη νύφη του και τα δύο εγγόνια του, που τα καμάρωνε να μεγαλώνουν μέσα στην ορμή της νιότης τους, πλάθοντας όνειρα για το μέλλον.
Εκτιμούσε και εμπιστευόταν τους συνεργάτες και υπαλλήλους του, που φρόντιζαν να του ανταποδώσουν την αγάπη τους και τον σεβασμό τους, και οι σχέσεις τους αυτές ήταν πρόδηλες στα δακρυσμένα μάτια τους, σαν αντίδωρο στο μεγαλείο της ψυχής που έφυγε.
Στις αισθήσεις του κυριαρχούσε η αντίληψη της αισθητικής και του ωραίου. Η ψυχή του θαρρείς και γαλήνευε όταν αγνάντευε το απέραντο γαλάζιο της ήρεμης θάλασσας, αντλώντας δυνάμεις για τις φουρτούνες της καθημερινότητας.
Άνθρωπος κοινωνικός, λάτρης της ζωής και της φύσης, ήθελε να μοιράζεται την ομορφιά της με τους ανθρώπους που αγαπούσε. Σε υποδεχόταν πάντοτε με το χαμόγελο στα χείλη και με έκδηλη τη διάθεση να σε περιποιηθεί. Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά θα θυμόμαστε πάντα τον ευγενικό χαρακτήρα του, την καλοσυνάτη συντροφιά του, την απλόχερη και αρχοντική φιλοξενία του, την απαράμιλλη φροντίδα του για την τελειότητα, το ενδιαφέρον του να σ’ ευχαριστήσει, να νιώσεις οικείος, να ξανάρθεις.
Προσωπικότητες σαν τον Πάνο Μινέττα, μένουν σταθερά ορόσημα, όσα χρόνια κι αν περάσουν από την μετάστασή τους στην άλλη πλευρά. Έφυγε με ήσυχη τη συνείδησή του πως στο πέρασμα από τον μάταιο τούτο κόσμο, διάνυσε μια πορεία προσφοράς και δημιουργίας. Το δημιουργικό του έργο και η κοινωνική του ευαισθησία, δείγμα της ανυποχώρητης αρετής του, αποτελούν πρότυπα ανθρωπιάς και ηθικό κληροδότημα για τους επιγενόμενους.
Ως ελάχιστο δείγμα εκτίμησης και αγάπης, εκατοντάδες άνθρωποι τον κατευόδωσαν στην τελευταία του κατοικία. Ο έπαινος της καθολικής αναγνώρισης του ανήκει.
Πάνο, δε θα σε ξεχάσουμε. Σε ώρες περισυλλογής και μοναξιάς θα σε θυμόμαστε πάντα, και η ανάμνησή σου θα δοκιμάζει τις αντοχές μας για τις ευγενέστερες των φιλοδοξιών σου».