Από το Interfax, No 277: Ξαφνικά έγινε πολύ αγαπητός και ανάρπαστος ο Όμιλος Επιχειρήσεων Ιντερσαλόνικα στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στις πολύ εμπορικές χώρες της Ευρώπης! Τους αρέσει πολύ η επωνυμία! Έρχονται και ξαναέρχονται εκπρόσωποι ξένων Επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη και προτείνουν συνεργασίες «από κοινού», για την προώθηση στη σημερινή και δεδομένη Ελλάδα, Προϊόντων και Υπηρεσιών τους με την επωνυμία της Ιντερσαλόνικα και όχι την δική τους! Δηλαδή περιτυλιγμένα και ελληνοποιημένα!! Πώς αλλάζουν οι καιροί! Πριν λίγα μόλις χρόνια οι ίδιοι διαφήμιζαν και ανταγωνίζονταν αθέμιτα τις ελληνικές επιχειρήσεις, με προβολή ξένων εθνικοτήτων και μεγαλοκρατών. Ακόμη ηχούν εκείνες οι προβολές-προσβολές στη χώρα μας περί «Γερμανικής Αξίας» και παρόμοια που τώρα την ζουν και την νιώθουν στο πετσί και στην τσέπη τους οι εξεγερθέντες Έλληνες καταναλωτές και οι οποίοι, με τα αυθόρμητα κινήματά τους και τις αντιδράσεις των τοπικών Κοινωνιών και Αυτοδιοικήσεων, έδωσαν γροθιά και θρυμμάτισαν τις «αξίες» τους!
Τη μεταστροφή αυτή την περίμενε από πολλά χρόνια ο Όμιλος Ιντερσαλόνικα με επιμονή του στα ελληνικά Προϊόντα και Υπηρεσίες, εφάμιλλες των ξένων και προσαρμοσμένων στις τοπικές ανάγκες και αντιλήψεις των Ελλήνων Καταναλωτών, με υψηλές παροχές και χαμηλές τιμές, με δημιουργία πυκνού δικτύου παρουσίας και παροχής κάθετων και μοναδικών Υπηρεσιών σε όλη τη χώρα, στοιχεία που δημιούργησαν ένα από τα μεγαλύτερα πελατολόγια, που αγγίζει το ένα εκατομμύριο σε όλες τις επιχειρήσεις του Ομίλου.
Δηλαδή και ουσία «δώσε και μένα ελληνική σημαία, να πουλήσω στην Ελλάδα» λέγουν οι από τους Έλληνες Καταναλωτές ανεπιθύμητοι «φίλοι», «σύμμαχοι» και «εταίροι» μας, που θα φανεί και θα γενικευτεί προσεχώς με τα συνεχή μέτρα, τα κουρέματα και τις οικονομικές δυσπραγίες. Όσο θα καταπιέζονται οι Έλληνες, τόσο περισσότερο θα αντιδρούν. Αυτό είναι πλέον ορατό ακόμη και σε τυφλούς.
«Ουδέν κακόν αμιγές καλού», λοιπόν και τα Κινήματα Καταναλωτών και τοπικών Κοινωνιών σώζουν τις ελληνικές επιχειρήσεις και δημιουργούν ελπίδες στη γενική απογοήτευση και απελπισία.
Ο Όμιλος Ιντερσαλόνικα πάντα πίστευε και δίδασκε ότι η «αχίλλειος πτέρνα» του διεθνισμού είναι ο τοπικισμός με αποτελεσματικά βέλη την άρνηση από κάθε Έλληνα Καταναλωτή πληρωμής έστω και ενός δολαρίου ή ευρώ, που είναι τα μόνα που «πονούν» τους ρυθμιστές και αφέντες μας και τα μόνα που έχουν τη δύναμη να τους αναγκάσουν να κάνουν «κολοτούμπες» στην Ελλάδα και στους Έλληνες, για να πουλήσουν Προϊόντα και Υπηρεσίες, ακόμη και για την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας.
Η γροθιά των Καταναλωτών θα τους αναγκάσει τελικά να μην προβάλουν ή να περιορίσουν στην Ελλάδα ξένες φίρμες και επωνυμίες τους, για να μην προκαλούν το κοινό αίσθημα και την άρνηση.
Θα τα δείτε σύντομα στην πράξη τώρα που μπήκε το νερό στο αυλάκι και τώρα που φουντώνει το Κίνημα Καταναλωτών Ελληνικών Προϊόντων και Υπηρεσιών. Οι ξένοι θα επιβάλλουν «μέτρα» και οι Έλληνες θα αντιδρούν με αντίμετρα! Ο αγώνας τώρα αρχίζει και ο δρόμος είναι μακρύς, γεμάτος «τούμπες και κολοτούμπες»! Συνεπώς: Ελληνικά και επίμονα! Σε κάθε βήμα και κάθε πράξη!
Απαίτηση Έλληνα Ιδιώτη 100 εκατ. € από το Γερμανικό Κράτος για πολεμικές Αποζημιώσεις! Να τις προβάλουν όλες οι εκατοντάδες χιλιάδες παθόντων από τις Γερμανικές θηριωδίες:
Θεσσαλονίκη, 3 Απριλίου 2012
Για την Επιτροπή Οικονομικών και εξωτερικών υποθέσεων της Βουλής σχετικά με τις Γερμανικές αποζημιώσεις επί κατοχής
ΒΑΣ. ΣΟΦΙΑΣ 2 – Τ.Κ. 100 21 ΑΘΗΝΑ
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Διεκδικώ ως Ιδιώτης 100.000.000 € Αποζημίωση από το Γερμανικό κράτος!
Ως Δυτικομακεδόνας Καστοριανός γνωρίζετε καλά τις θηριωδίες που διέπραξαν ένοπλοι εισβολείς στρατιώτες του Γερμανικού κράτους, κατ’ εντολή του, στην όλη περιοχή μας, που ετησίως τιμούμε τη μνήμη των αθώων θυμάτων συμπατριωτών μας.
Εμείς εδώ στη Μακεδονία υποστήκαμε τις περισσότερες βιαιότητες και θηριωδίες των Γερμανών κατακτητών και είναι μέγα και ασυγχώρητο λάθος να αναφέρονται μόνον αυτές στη Νότια Ελλάδα.
Έχω την τραυματική προσωπική εμπειρία αυτών και τις έζησα δυστυχώς σε πολύ τρυφερή ηλικία στην ορεινή Βλάστη Κοζάνης, με αθώα θύματα και πυρπόληση του πατρικού μου αρχοντικού μπροστά στα μάτια μου από ένα ξανθό, αμούστακο και με κοντά παντελόνια, πάνοπλο όμως, τέρας-έφηβο, ντυμένο ως Γερμανός Στρατιώτης και έναν δεύτερο ενήλικα που με σκόπευε συνεχώς, όπως και την μητέρα μου, που εκλιπαρούσε οδυρόμενη τα πάνοπλα ανθρώπινα δύο κτήνη αυτά να μην κάψουν την οικία μας και τα υπάρχοντά μας, αφού δεν είχαμε διαπράξει τίποτα σε βάρος τους και δεν μπορούσαμε ως ακίνδυνα και άμαχα γυναικόπαιδα. Πυρπόλησαν -και για πολλοστή φορά- το χωριό μας και μας άφησαν κατεστραμμένους στους δρόμους, υπό κλαυθμούς, οδυρμούς, πείνα και στερήσεις, για δικούς τους εγκληματικούς λόγους και σκοπούς.
Οι τραυματικές εμπειρίες αυτές από τον Ιούλιο του 1944, έμειναν βαθιά αποτυπωμένες μέσα μου, όπως και οι μόλις προ τριμήνου (Απρίλιος 1944) της εν ψυχρώ δολοφονίας του αδελφού της μητέρας μου και οικογενειάρχη επτά ανήλικων τέκνων, Νικολάου Παπαϊωάννου, που επέστρεφε από την καθημερινή καλλιέργεια των αγρών του, για να ζήσει την πολυμελή οικογένειά του.
Γνωρίζω καλά πώς και με ποιους τρόπους αποζημιώθηκαν οι Ισραηλίτες μετά από μισό αιώνα για το δικό τους ολοκαύτωμα από το Γερμανικό Κράτος, που είναι ένα και το αυτό αδιαφόρως ποιοι το κυβερνούν κάθε φορά. Και γνωρίζω ότι μεγαλύτερο των Ισραηλινών Ολοκαύτωμα υπέστη η Ελλάδα ως κράτος και χωριστά οι ζωές και περιουσίες των πολιτών της, που δεν είναι κρατικές, υποχρεωτικά αποζημιωτέες από τα σχέδια κατανομής στην Γιάλτα και την ανέκκλητη υποχρέωση πληρωμής αποζημιώσεων υπό των Διαχειριστών της μετέπειτα Γερμανίας κατά την συνδιάσκεψη του Πότσδαμ το καλοκαίρι του 1945. Ως Έλληνας και Ευρωπαίος Πολίτης, παθών αδίκως και απροκλήτως, διατηρώ ακέραιες όλες τις απαιτήσεις μου κατά του Γερμανικού Κράτους και των Διαχειριστών αυτού μέχρι σήμερα, για ηθική και ψυχική οδύνη μου, όπως και υλική βλάβη εμπρησμού της πατρικής μου οικίας, μετά των τόκων υπερημερίας και ανατοκισμού των μέχρι εξοφλήσεως, που συνοψίζω στο εύλογο και δίκαιο ποσό των 100 εκατομμυρίων € και δηλώνω ότι:
ΔΕΝ εξουσιοδότησα ΚΑΝΕΝΑΝ
να με εκπροσωπήσει στις απαιτήσεις αυτές, που είναι ατομικές και προσωπικές, πέραν δηλαδή των εθνικών και κρατικών απαιτήσεων και ούτε δέχομαι καμία «συνολική» ή «γενική» διαπραγμάτευση για λογαριασμό μου, από κανένα κρατικό Όργανο ή Αρχή, που έχει αρμοδιότητα για τα κοινά εθνικά και δημόσια, όχι όμως τα δικά μου ιδιωτικά.
Γνωρίζω, επίσης, ότι σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια, ανέρχονται οι Έλληνες παθόντες και ιδιωτικώς διεκδικούντες νόμιμες αποζημιώσεις από τις θηριωδίες διατεταγμένων οργάνων τού, όποιας μορφής και ρυθμιστών του, Γερμανικού κράτους.
Διά της παρούσης μου, αιτούμαι και παρακαλώ,
να τεθούν υπόψη των Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων, τα Ιδιωτικά Αιτήματα των Ελλήνων Πολιτών, όπως το δικό μου, που ούτε παραγράφονται και ούτε «συγχωνεύονται» από τυχόν Διακρατικούς «συμψηφισμούς» προς τον σκοπό να γνωστοποιηθούν επίσημα και δια της μεγάλης του Κράτους μας σφραγίδος στο Γερμανικό κράτος, όπως αυτό εκπροσωπείται.
Σε διαφορετική περίπτωση και εφόσον αποδειχθεί οποιοσδήποτε τυχόν «συμψηφισμός» από ελληνικής πλευράς και για λογαριασμό απαιτήσεων ιδιωτών Ελλήνων Πολιτών, δηλώνω ότι θα διεκδικήσω νόμιμα τις απαιτήσεις μου από το ελληνικό Δημόσιο και τους Υπεύθυνους Διαχειριστές του, όπως και αυτό εκπροσωπείται κάθε φορά.
Με τιμή,
Μελάς Γιαννιώτης
Ιδιώτης, Έλληνας και Ευρωπαίος Πολίτης
Δικαιούχος Γερμανικών Αποζημιώσεων
εξαιτίας κατακτητικού πολέμου των.