Νομοθετικό Κενό στις Ασφαλίσεις Αυτοκινήτων που κάποιοι το εκμεταλλεύονται εντοπίζει η Ιντερσαλόνικα. Όπως αναφέρει η Εταιρεία, με την από 10/5/2013 έγγραφη γνωμάτευση του έμπειρου και εξειδικευμένου Νομικού της Θεσσαλονίκης κ. Σωτηρίου Λευκαρίτη, επικεφαλής πολυάριθμης ομάδος Νομικών Συνεργατών της Ιντερσαλόνικα, επισημαίνονται τα εξής αποκαλυπτικά: «Σύμφωνα με το άρθρο 11α, παρ.2 του Π.Δ 237/1980, όπως το άρθρο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 9 του Ν.3557/2007, ο λήπτης της ασφάλισης ή ο ασφαλισμένος μπορούν να καταγγέλλουν την ασφαλιστική σύμβαση, οποτεδήποτε, με γραπτή δήλωση η οποία επιδίδεται στον ασφαλιστή ή σε εξουσιοδοτημένο από αυτόν διαμεσολαβητή, επί αποδείξει. Τα αποτελέσματα της καταγγελίας επέρχονται μετά την πάροδο τριάντα (30) ημερών από την περιέλευση αυτής στον ασφαλιστή».
Επομένως και αφού τα αποτελέσματα της καταγγελίας επέρχονται τριάντα (30) ημέρες από την «καταγγελία» της ασφαλιστικής σύμβασης, τονίζει η Ιντερσαλόνικα, δεν πρόκειται στην ουσία και πράξη περί καταγγελίας αλλά περί αναγγελίας καταγγελίας πριν από τριάντα (30) ημέρες, αφού και διά των ιδίων διατάξεων του νόμου ο λήπτης ή ο ασφαλιζόμενος θεωρούνται και είναι ασφαλισμένοι για τις τριάντα ημέρες μετά την «καταγγελία», άρα ευθύνεται ο ασφαλιστής για κάθε ζημία που θα προξενήσει ο ασφαλιζόμενος και ο οποίος υποχρεούται στην καταβολή των αντίστοιχων ασφαλίστρων των τριάντα ημερών, αλλά δεν γνωρίζει πώς και γιατί τα οφείλει!
Αυτά δεν διευκρινίζονται από τις διατάξεις του νόμου και έτσι κάθε πονηρός (ποιος δεν είναι;) εκμεταλλεύεται την «τρύπα» και κερδίζει σε βάρος της πολλαπλά ζημιούμενης ασφαλιστικής εταιρείας, που είναι παγιδευμένη από το νόμο.
Η Εταιρεία σημειώνει, ότι επειδή όμως -και αδιαφόρως της συμφωνίας ασφαλιστή και ασφαλιζομένου για την ακύρωση της ασφαλιστικής σύμβασης- έναντι του τρίτου παθόντα, τα αποτελέσματα της ακύρωσης «ισχύουν μετά από δεκαέξι (16) ημέρες από τη γνωστοποίηση στο Κέντρο Πληροφοριών από τον ασφαλιστή» -άλλη «τρύπα» εδώ- συνάγεται ότι μεσολαβεί ένα συνολικό χρονικό διάστημα σαρανταέξι (46) ημερών, κατά το οποίο συμβαίνουν πολλές παρεξηγήσεις και γίνονται απίστευτες εκμεταλλεύσεις σε βάρος πάντα του υπόχρεου ασφαλιστή για καταβολή αποζημίωσης, ενώ ακόμη και οι έντιμοι διαμεσολαβητές δύσκολα μπορούν να εισπράξουν ασφάλιστρα 46 ημερών για ασφάλιση, που υποτίθεται ότι ακυρώθηκε και δεν καλύφθηκε στο μεταξύ από άλλη Εταιρεία.
Τα ίδια ισχύουν και στις περιπτώσεις υποχρεωτικής ανανεώσεως της ασφάλισης οχημάτων, αδιαφόρως θελήσεως ή μη του διαμεσολαβούντος προσώπου, όταν δεν έχει έγγραφη δήλωση του ασφαλιζομένου ή του λήπτη της Ασφάλισης.
Τα σοβαρά προβλήματα αυτά ίσως επιλυθούν με την σχεδιαζόμενη ρύθμιση καταβολής των ασφαλίστρων και μη ανανεώσεως αν δεν προκαταβληθούν τα ασφάλιστρα, που αποδίδεται διά του τύπου στις προθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδος. Μέχρι τότε όμως – προσθέτει -, η κάθε ασφαλιστική επιχείρηση οφείλει να λάβει τα μέτρα της με ειδικά έντυπα και υπογραφές του ασφαλιζομένου για την προστασία της ίδιας, των συνεργατών της και κυρίως των ασφαλιζομένων της με κατάλληλη ενημέρωσή τους για τις διατάξεις του νόμου με τις… «λακκούβες»!