Θεωρώ πως τα επόμενα χρόνια ο θεσμός των Ασφαλειών Ζωής θα παρουσιάσει μια συνεχόμενη αναβάθμιση και στον τομέα προστασίας (ασφάλειες ζωής, αναπηρίας, υγείας κ.λπ.) και στον τομέα των αποταμιευτικών-συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Η προώθηση των ασφαλιστηρίων ζωής μέσω τραπεζών σαφώς θα έχει ανάπτυξη, ιδιαίτερα στον τομέα των αποταμιευτικών-συνταξιοδοτικών προγραμμάτων.
Αυτό, όμως, θα βοηθήσει στην αύξηση των εργασιών στον κλάδο ζωής. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι θα είναι υποστηρικτικό για τους επαγγελματίες διαμεσολαβούντες. Ο Ασφαλιστικός Σύμβουλος θα είναι ο ισχυρότερος κρίκος στη βιομηχανία των ασφαλειών ζωής. Διευκρινίζω και τονίζω: ο επαγγελματίας ασφαλιστικός σύμβουλος. Δηλαδή, την ποιότητα των υπηρεσιών που μπορεί και πρέπει να προσφέρει ο επαγγελματίας ασφαλιστικός σύμβουλος δεν μπορεί να την υποκαταστήσει κανείς. Όσοι μέχρι σήμερα από τους διαμεσολαβούντες δραστηριοποιούνται με υψηλό επαγγελματισμό, δηλαδή με συνέπεια, γνώση και σεβασμό στο ρόλο που υπηρετούν, έχουν δημιουργήσει μια λαμπρή καριέρα και βέβαια σοβαρό εισόδημα. Έχουν δε προετοιμάσει το μέλλον τους για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Όσοι από τους υπάρχοντες και νέους ασφαλιστικούς συμβούλους κινηθούν με τον αντίστοιχο τρόπο και αυτοί με τη σειρά τους θα έχουν λαμπρή εξέλιξη. Όπως και στο παρελθόν, αυτού του είδους οι επαγγελματίες κατά κανόνα έχουν βγει από το Agency System. Με τον ίδιο τρόπο θα συνεχιστεί και στο μέλλον αυτό. Ο Agency Manager (συντονιστής) επιφορτίζεται με περισσότερες υποχρεώσεις και σοβαρότερα καθήκοντα. Πρέπει να είναι ηγέτης, γνώστης, πωλητής και διαχειριστής. Η αναβάθμιση στο θεσμό που υπηρετούμε περνάει μέσα από την αναβάθμιση των ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτόν και μόνο.
Όσον αφορά του μικρούς Πράκτορες, αυτό ίσχυε (ευδοκιμούσε) ή και ισχύει εν μέρει ακόμη, αλλά σαφώς πρέπει να το ξεχάσουμε. Κι επειδή δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους ή από το Κράτος, σε αυτό πρέπει να συμβάλλουμε όλοι οι επαγγελματίες, προκειμένου να τους απομονώσουμε και να τους απομακρύνουμε, για να προστατεύσουμε πρώτα από όλα τους καταναλωτές, τους εαυτούς μας και κατ’ επέκταση το θεσμό. Ο επαγγελματίας ασφαλιστής πρέπει να γίνει, όπως και σε όλες τις προηγμένες και συντεταγμένες πολιτείες, τίτλος τιμής. Οι όποιοι άλλοι δεν έχουν καμία απολύτως θέση.
Κατά την προσωπική μου άποψη, τα συνταξιοδοτικά προγράμματα των επαγγελματικών ταμείων (2ος Πυλώνας) θα διανέμονται απευθείας από τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες που θα έχουν μείνει στο χώρο. Τα ατομικά συνταξιοδοτικά προγράμματα (συμπληρωματική σύνταξη) θα προωθούνται μέσω των διαμεσολαβούντων, που βέβαια θα είναι “κομμένα και ραμμένα” στα μέτρα του εκάστοτε πελάτη. Τις ανάγκες και τις δυνατότητες των καταναλωτών-πελατών τις γνωρίζει μόνο ο επαγγελματίας ασφαλιστής.