του Αριστείδη Παπανικόλα. Στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής, ερωτηθείς σχετικά με τις πιέσεις των δανειστών για απολύσεις στον δημόσιο τομέα, απάντησε: «Όσοι αποδειχθεί ότι είναι επίορκοι ή συστηματικά κοπανατζήδες ή όσοι έχουν προσληφθεί με πλαστά στοιχεία θα απομακρυνθούν». Είπε ακόμη ότι έως το τέλος του χρόνου θα έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αξιολόγησης θέσεων και εργαζομένων στο δημόσιο και ότι μέσα στο 2014 «θα δούμε ποιες θέσεις θα καταργηθούν γιατί στόχος μας είναι να επικρατήσει λειτουργικότητα και αξιοκρατία σε όλο τον δημόσιο τομέα». Ποιος θα μπορούσε να έχει αντίρρηση σε όλα αυτά; Κανένας, με δύο όμως προϋποθέσεις: α) να ισχύσει σε όλο το φάσμα του δημόσιου βίου και β) να απομακρυνθούν παράλληλα και όσοι εν γνώσει τους ανέχονταν τους επίορκους και κοπανατζήδες.
Αλήθεια, τι επίπτωση θα έχει ο Προϊστάμενος ή ο Διευθυντής μιας δημόσιας υπηρεσίας που γνώριζε ότι ο τάδε υπάλληλος κάθε πρωϊ χτύπαγε κάρτα και μετά πήγαινε στο γραφείο του κόμματος ή του υπουργού; Τι επίπτωση θα έχει εκείνος που συμφωνούσε σιωπηρά, χωρίς να ασκεί το διευθυντικό του δικαίωμα, να μην εργάζεται στην υπηρεσία του ένας υπάλληλος, γιατί του είχε τηλεφωνήσει το κόμμα γι’ αυτόν; Τι επίπτωση θα έχει ο Διευθυντής στην υπηρεσία του οποίου αναγραφόταν υπάλληλοι που ουδέποτε τους είχε δει, αλλά ουδέποτε τους αναζήτησε και ουδέποτε διασταύρωσε την νομιμότητα της δήθεν απόσπασής τους; Και τέλος, τι επιπτώσεις θα έχει το κόμμα, ο υπουργός, ο βουλευτής ή οποιοσδήποτε απασχολούσε τους δημόσιους αυτούς υπαλλήλους, χωρίς νόμιμες αποσπάσεις ή απαλλαγές;
Από τα λίγα που γνωρίζω, όταν τελείται ένα αδίκημα δεν υπάρχει μόνο ο φυσικός αυτουργός, ο κοπανατζής στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και ο συνεργός, αυτός που απολάμβανε τις παράνομες υπηρεσίες του, δηλαδή κάποιος υπουργός ή κάποιος βουλευτής στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και ο ηθικός αυτουργός, αυτός που τον προέτρεψε να παρανομήσει, ίσως ένα κόμμα στην περίπτωσή μας. Από όλους αυτούς θα τιμωρηθεί ο κοπανατζής του δημοσίου! Επιτέλους δικαιοσύνη δια στόματος Πρωθυπουργού! Το αστείο βέβαια είναι ότι, όλοι αυτοί οι συνεργοί και οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι ίδιοι που θα αποφασίσουν για την τιμωρία του κοπανατζή, τις υπηρεσίες του οποίου οι ίδιοι απολάμβαναν! Το κόμμα αποφάσισε «κάθαρση στον δημόσιο τομέα», οι Βουλευτές και οι Υπουργοί θα την ψηφίσουν στην Βουλή, κατηγορώντας μετά βδελυγμίας τους κοπανατζήδες και οι Διευθυντές των υπηρεσιών θα συντάξουν τους σχετικούς πίνακες των κοπανατζήδων!
Αλλά και για τους επίορκους, μια λέξη που είναι πολύ βαριά και η συνεχής χρήση της δηλώνει την αμάθεια ή την ημιμάθεια, όσων την μεταχειρίζονται, ισχύουν τα αντίστοιχα. Ο κάθε «επίορκος» που βρίσκεται ακόμα στην υπηρεσία του ή λαμβάνει ακόμα το σύνολο ή μέρος του μισθού του, το λαμβάνει γιατί έτσι προβλέπει κάποιος νόμος, κάποια διάταξη, κάποια εγκύκλιος. Δεν συνεχίζει να πληρώνεται «παράνομα», αλλά με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Και για όποιον πει ότι δεν είναι θέμα νομοθεσίας, αλλά θέμα πειθαρχικών συμβουλίων που δεν συγκαλούνται ή συνδικαλιστών που τους καλύπτουν, ας αναλογισθεί ότι όλα αυτά υπάρχουν σε συλλογικές συμβάσεις που κάποιοι υπουργοί για λογαριασμό του κράτους έχουν υπογράψει και ότι οι συλλογικές συμβάσεις υπέχουν θέση νόμου, σύμφωνα με αποφάσεις της ίδιας της Βουλής. Ποιόν κοροϊδεύουν δηλαδή;
Το πράγμα είναι απλό: εμείς η εξουσία, τα κόμματα χθες αποφασίζαμε ότι είσαι νόμιμος και σήμερα αποφασίζουμε ότι είσαι παράνομος. Έτσι μας βολεύει, έτσι κάνουμε και ευτυχώς ελέγχουμε πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να περιβάλλουμε αυτή μας την απόφαση με μανδύα κάθαρσης. Εσένα, απλέ πολίτη, εργαζόμενε ή όχι, κομματικέ ή όχι, σε έχουμε γραμμένο στα παλιά μας τα παπούτσια. Σήμερα σε μεταχειριζόμαστε έτσι, αύριο αλλιώς. Εμείς αποφασίζουμε και διατ… (συγγνώμη) και δημοκρατικά ψηφίζουμε!
Και ένα τελευταίο και…… προβοκατόρικο ερώτημα: στην εξαγγελία του Πρωθυπουργού ότι: «Όσοι αποδειχθεί ότι είναι επίορκοι ή συστηματικά κοπανατζήδες ή όσοι έχουν προσληφθεί με πλαστά στοιχεία θα απομακρυνθούν», περιλαμβάνονται και οι Βουλευτές; Ναι, ξέρω οι Βουλευτές δεν προσλαμβάνονται, εκλέγονται. Μήπως όμως θέλετε να μιλήσουμε για κοπανατζήδες (….τα άδεια έδρανα της Βουλής…., οι περιοδείες ανά τον κόσμο για διαλέξεις επί πληρωμή…., κ.λπ.); Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για επίορκους (..…διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας…., για παροχή προστασίας στον πολίτη σε θέματα υγείας και παιδείας….., κ.λπ.). Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για πλαστές εξαγγελίες και πλαστά στοιχεία τις παραμονές των εκλογών (από το «λεφτά υπάρχουν» του «καθηγητή», μέχρι το αντιμνημονιακό μένος του «δουλευτή», από το «δεν θα παρθούν άλλα μέτρα», μέχρι το «χαράτσι είναι προσωρινό» κ.λπ.).
Μας κοροϊδεύουν και τους ανεχόμαστε. Ντροπή μας.