O Σύλλογος των Συντονιστών γιόρτασε στο Βοτανικό με επώνυμους τραγουδιστές της Αγοράς, ωστόσο, η απουσία των Γενικών έγινε αισθητή. Παρών ήταν μόνο ο Σ. Ταγκόπουλος της Alico.
Τα κέντρα αυτά είναι σκέτη δυσφορία. Το στρίμωγμα είναι απίστευτο, η επιφάνεια της καρέκλας είναι για… παιδάκια, το στομάχι σου θα είναι κολλημένο στο τραπέζι και η πλάτη της καρέκλας σου θα είναι κολλημένη στην πλάτη της καρέκλας του… πισινού σου. Αν θελήσεις να πας στην τουαλέτα, ο… πισινός σου θα πρέπει να σηκωθεί όρθιος, να βάλει την καρέκλα του κάτω από το τραπέζι του και να σταθεί δίπλα στην καρέκλα του, για να μπορέσεις να βγεις από το στρίμωγμα.
Να ‘ταν όμως μόνο αυτό… Η ένταση της μουσικής και το… πλαστικό φαγητό είναι ένα καθεστώς που μειώνει τον Άνθρωπο που πληρώνει να πάει για να ακούσει τον αγαπημένο του τραγουδιστή. Δεν είναι προτιμότερο, κύριοι συνάδελφοι, του χρόνου να οργανώσετε την πίτα σας σε κάποιο κεντρικό ξενοδοχείο και μετά από ένα μισάωρο ομιλιών κ.λπ. να προσφέρετε μια cocktail δεξίωση, να δημιουργήσουμε τα πηγαδάκια μας, να τα πούμε μεταξύ μας και… χώρια, να πετάξει ο ένας στον άλλον τα «καρφάκια» του, δήθεν κάνοντας χιούμορ, να κάνουμε και το απαραίτητο κους κους για το θέμα της ημέρας και μετά να πάμε σπίτι μας χωρίς πονοκέφαλο, ζαλάδες και στομαχικές διαταραχές από το μόνιμο ψητό χοιρινό που μας σερβίρουν τα μπουζουκομάγαζα;
Και το σπουδαιότερο, θα σας κοστίσει λιγότερο, για να μείνει και κάτι για το ταμείο σας… Αυτά με αγάπη.
 (300 x 250 px).gif?rand=9294)
