Ανακλήσεις Αναμνήσεις και Συμπτώσεις…

Με αφορμή τα στοιχεία του διμήνου Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου που δημοσιοποίησε η ΕΑΕΕ, ανέτρεξα στα συνολικά στοιχεία του 2012 για τη σύγκριση κάποιων μεγεθών και έπεσα πάνω στον πίνακα των ασφαλιστικών εταιρειών με βάση τα στοιχεία των οποίων έγινε η μελέτη του 2012. Στοιχεία στην ΕΑΕΕ λοιπόν έδωσαν 11 εταιρείες ασφαλίσεων ζωής, 40 εταιρείες ασφαλίσεων κατά ζημιών και 11 μικτές εταιρείες, σύνολο 62 εταιρείες.

Κάτι μου θύμιζε ο αριθμός 62, κάτι σχετικό με την ασφαλιστική αγορά, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ τι. Προσπάθησα, αλλά μάταια. Και την επόμενη μέρα ήρθε σαν επιφοίτηση, σαν εκείνες τις αναλαμπές που σου έρχονται ξαφνικά και λύνεις ένα πρόβλημα που επί ώρες ή μέρες δεν μπορούσες να καταλάβεις. Ανέτρεξα αμέσως τα χαρτιά μου, κάποιες παλιές εργασίες που πρόσφατα είχα συμπληρώσει και ο αριθμός 62 παρουσιάστηκε από μόνος του μπροστά μου.

Διαβάστε Επίσης

Το top 10 των ασφαλιστικών που «φέσωσαν» το Επικουρικό Κεφάλαιο

Feb 21, 2024

Οι μεταγραφές του χειμώνα στην Ασφαλιστική Αγορά   

Jan 30, 2024

Από το 1981 μέχρι και σήμερα έχουν ανακληθεί από τις εκάστοτε αρμόδιες εποπτικές αρχές οι άδειες λειτουργίας 62 ασφαλιστικών εταιρειών. Ναι, ούτε μία, ούτε δύο, ούτε δέκα. Εξήντα δύο εταιρείες έκλεισαν σε 32 σχεδόν χρόνια. Δηλαδή, κατά μέσο όρο 2 εταιρείες κάθε χρόνο. Διευκρινίζω ότι μιλάμε για ανακλήσεις, δεν συμπεριλαμβάνονται εταιρείες που αποχώρησαν, εξαγοράστηκαν, συγχωνεύτηκαν ή άλλαξαν ονόματα. Μιλάμε μόνο για ανακλήσεις αδειών.

Και το ερώτημα βέβαια ήρθε αυθόρμητα: όταν σε μια αγορά σαν την ελληνική κλείνουν 62 εταιρείες σε 32 χρόνια, δηλαδή στο πλαίσιο του εργασιακού βίου ενός ανθρώπου, ποιος φταίει; Οι εταιρείες, οι διοικήσεις τους και οι ιδιοκτήτες τους ή το κράτος; Θυμάμαι αυτό που λέγαμε όταν ήμασταν στο σχολείο: αν σε ένα διαγώνισμα γράψουν κάτω από την βάση 5-6 μαθητές μιας τάξης, φταίνε οι μαθητές που δεν είχαν διαβάσει, όταν γράψει όλη η τάξη κάτω από την βάση, φταίει σίγουρα ο δάσκαλος. Κάτι αντίστοιχο δεν είναι;

Έριξα μια ματιά στον πίνακα, στάθηκα σε πολλές εταιρείες, θυμήθηκα πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Θυμήθηκα κτίρια και ανθρώπους, πόσες από αυτές δεν είχα επισκεφθεί με διάφορες ιδιότητες… Η σημερινή γενιά των διαμεσολαβούντων, τα νέα παιδιά, συζητούν ακόμα την Evima, γνωρίζουν για το μέγα σκάνδαλο της Ασπίδας, φθάνουν ίσως λίγο πιο πίσω, μέχρι την Εγνατία. Οι παλιότεροι όμως και κυρίως αυτοί που ξεκινούσαν την καριέρα τους στην ασφαλιστική αγορά εκείνα τα χρόνια, είμαι βέβαιος ότι έχουν να θυμηθούν πολλά ρίχνοντας μια ματιά στον πίνακα.

Δεν θα συνεχίσω σήμερα, δεν θα μιλήσω για πρόσωπα και καταστάσεις, δεν έχει νόημα. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι, με έναν μαγικό τρόπο, να σταματήσει ο δείκτης στον αριθμό 62, να μην έχουμε άλλες ανακλήσεις. Το εύχομαι, αλλά το πιστεύω; Βεβαίως και το πιστεύω, όπως πιστεύω και τις ευχές που κάνουμε στην αρχή κάθε έτους για καλύτερη χρονιά….

Διαβάστε ήρεμα και προσεκτικά τον πίνακα, θυμηθείτε, μονολογήστε. Θα σας κάνει καλό. Όχι μόνο γιατί θα σας τονώσει το ηθικό, όταν θα συνειδητοποιήσετε ότι εσείς, σε αντίθεση με όλες αυτές τις εταιρείες, υπάρχετε ακόμα, αντέχετε, παλεύετε και αισιοδοξείτε(;), αλλά και γιατί θα καταλάβετε για μια ακόμη φορά ότι ασφαλιστική αγορά είναι πρώτα οι άνθρωποί της, ασφαλιστικοί υπάλληλοι και διαμεσολαβούντες, και μετά οι εταιρείες. Πόσοι από εσάς, τους παλαιότερους, δεν θα πείτε: Α, δούλευα εκεί ή συνεργάστηκα με αυτή την εταιρεία. Κι αν βρείτε κάποιο λάθος ή κάποια εταιρεία που ξέχασα, διορθώστε με. Θα χαρώ πολύ να συμπληρώσουμε μαζί τα στοιχεία, που πολλά από αυτά δεν τα γνωρίζουν οι σημερινοί διοικούντες την αγορά και σίγουρα δεν τα γνωρίζουν τα νέα στελέχη της εποπτικής αρχής. Καλή ανάγνωση.